HeartBreak | Hyunlix

13.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🎀
İyi okumalar 🫶🏻
-

"F: Hyunjin yalvarırım kapıyı aç."

Ne kadar bağırsa da nafileydi. Hyunjin onu bodruma kitlemiş çoktan çekip gitmişti.

Felix gözleri şişene kadar ağlamıştı. Küçüklüğünden beri karanlıktan korkardı,  karanlık yerlerde nefesi daralırdı. Felix ne kadar sesi kısılana kadar bağırsa da kimse onu duymuyordu.

Bodrum kapısının önünde yere çökmüş, kapıya vurduğu ellerini yavaşlatıp hıçkırırak ağlıyordu.

"F: Çıkartın beni buradan nolursunuz."

Gözlerini kapattı ve bunların bir rüya olmasını diledi içinden. Gözlerinden yaşlar süzülürken elleri artık kapıya vurmaktan acıyordu.

"F: Ölmek istiyorum."

-
İçtiği içkisini tekte dikleyip kafasını geriye attı hyunjin.

Gözleri tavanı izliyordu, sürekli istemsizce aklına felix geliyordu. Burnundan sert bi nefes verdi ve bardağı sıktı.

Hyunjin onun acı çekmesini istiyordu ve daa fazlasını istiyordu. Ona fazla acı çektireceğine yemin etmişti.

Şuan felix'in ne yaptığını merak ediyordu. Orada öldü mü yaşıyor mu bunu da merak ediyordu, fakat daha fazla acı çektirmek için ölmesini şuanlık istemiyordu.

Bi an dalıp gitmişti ve elinde ki bardak yere düşmüştü.

"H: Sikeyim."

Oflayıp kalktı yerinden ve odasına gidip chan'ı aradı. Ondan felix'i okuldan almasını isteyecekti, eğer kendi bu kafayla giderse ona her türlü işkenceyi yapardı.

Chan'ı arayıp olayları anlatmıştı. Chan ona ne kadar kızsa da hyunjin umursamadı.

"H: Uzatma chan git al çocuğu."

Chan sert bi nefes verdi.

"Sen kafayı mı yedin! Bodruma kitliyorsun umrumda değil diyorsun ama gidip almamı istiyorsun."

Hyunjin sakin bir nefes aldı ve eliyle saçlarını karıştırdı.

"H: İyi gidip almıyorsan sen bilirsin, gebersin orada."

Hyunjin'in kalbinde anlamlandıramadığı bir korku vardı.

"Gidiyorum piç herif."

"H: okey."

Hyunjin telefonu kapattı ve ardından kısa bir duşa girdi.

Rahat bir şeyler giyip yatağına uzandı ve felix'e yaptıkları şeyi düşündü.

Bunları düşününce asla üzülmüyordu çünkü felix'in bunları hakkettiğini düşünüyordu.
-
Felix saatlerce okulun bodrum katında kapıya çökmüş ve dizlerine kendine çekmiş bir şekilde duruyordu. Onu buradan birinin alması için tanrıya saatlerce yalvarıyordu içinden. Gözleri ağlamaktan kan çanağına dönüşmüştü berbat bir haldeydi ve hayatında ilk defa böyleydi.