Yatakta uzanmış tavana bakıyordu. Ne yapacağını ne söyleyeceğini bilmiyordu. Kafası fazlasıyla karışıktı, bir çıkmazın içindeydi. Banyodan gelen su sesleri kulaklarını dolduruyordu. Dün gece aptallık yapıp hyunjin'i evine almıştı ama almasaydı vicdanı rahat etmeyeceğini biliyordu. Felix iyi birisiydi, kimseyi yağmurun altında bırakacak kadar vicdansız değildi olmamıştı da zaten.
Sıkıntı içinde ofladı. Ayağa kalkıp banyonun kapısının önüne gitti.
"F: Ben yiyecek bir şeyler hazırlayacağım, istediğin bir şey var mı?"
Bir süre ses gelmedi, felix hyunjin'in bu hareketlerine oldukça sinirleniyordu.
"F: Sağır mısın? Yoksa duymamazlıktan mı geliyorsun adi herif!" Diye söylendi. Suyun sesinden dolayı duymazdı diye rahatlıkla söylemişti.
Bi anda su sesi kesilince felix'i gerginlik basmıştı istemsizce. Gözlerini kapattıp dudaklarını ısırdı "ben bir aptalım" diye geçirdi içinden.
Kapının kilidinin açılma sesi gelince felix bir adım geri gitti.
Kapı açıldı, hyunjin belinde bir havluyla ıslak göğüsüyle felix'e bakıyordu.
"H: Sen bana adi herif mi dedin?"
Yutkundu. Ne diyeceğini bilemiyordu, bu görüntü karşısında bir şey söylemeye cesareti yoktu. Hyunjin felix'in gözünde şuan oldukça seksi görünüyordu.
Düşüncelerini bir kenara atıp hyunjin'e baktı.
"F: Yiyecek bir şeyler ister misin diyorum?"
Hyunjin başını sağ solla sallayıp, felix onaylar bir şekilde mırıltı çıkardığın da hemencicik mutfağa koştu.
"F: Tanrı aşkına...Kendine gel lütfen felix. Sanki hayatında hiç karın kası görmedin."
Düşüncelerine kendi kendine göz devirip, dolaptan bir kaç atıştırmalık çıkardı.
Çıkardığı atıştırmalık bisküviyi yerken, kendi kendine konuşuyordu.
"F: Bu beni nasıl buldu ya."
Sıkıntıyla iç çekti.
"F: Fare gibi deliğe kaçtım ama o beni yine buldu, şimdi sinir krizine girip ağlayacağım kimse beni susturamayacak."
Ofladı. Atıştırmalığını yemeye devam ederken bi yandan arkasından hyunjin belirdi. Felix'in sırtı hyunjin'in çıplak göğsüne değerken, felix'in vücuduna sıcaklık basmıştı. Hayır bundan etkilenmemeliydi. Bu adam bir pislikti. Hyunjin'e doğru döndü, o sırada hyunjin dolaplardan birini açmış bardak alıyordu.
"F: Ne yapıyorsun sen?"
Hyunjin bardağı alıp dolabın kapağını kapatınca felix'e baktı.
"H: Bardak alıyorum, su içeceğim."
Felix hafif ittirdi.
"F: Bana böyle bir daha yakınlaşmaya çalışma."
Hyunjin onun bu sözlerine şaşırırken, felix anlamsız siniriyle içeri geçti. Arkasından hyunjin onu takip etti.
"H: Sana yakınlaşmak gibi bir amacım yoktu felix? Sadece su içmek için bardak aldım."
Felix onun bu hareketine alayla güldü.
"F: Bende buna inandım. Senin amacın ne? Ne hakla buraya gelip benim evimdesin hala?"
Hyunjin kaşlarını çattı, felix şuan sebepsiz yere sinirliydi. Hyunjin'den hesap sormak istiyordu soracaktı da.
"H: Beni eve alan sensin."
"F: Acıdım da aldım. Bir başkası olsa da aynısını yapardım. Şimdi söyle bana ne işin var burda? Ne hakla karşıma çıkıyorsun, yoksa gerçekleri öğrendin mi?"
Hyunjin ne zamandır tutuğunu bilmeyen nefesini dışarı verdi.
"H: Evet, öğrendim."
Felix alayla güldü.
"F: Bi de rahatlıkla öğrendim diyorsun adi herif! Ben neler çektim senin yüzünden ya. Her gece ağladım, her gece! Senden nefret ediyorum hyunjin, sana karşı içimde küçük bir duygu bile kalmadı."
🦍: bir de angst finali geliyormus (saka)
Hyunjin felix'in son söylediği cümle ile içinde bir şeylerin sızdığını hissetti. Kırgın ve pişman bakışlarını felix'in gözlerine dikti.
"H: Özür dilerim...Biliyorum çok sade bir özür, bana bağır, vur, çağır ama benden nefret ettiğini ve sevmediğini söyleme felix...Lütfen. Ben göremediğim sevgiyi senden gördüm, içimde ki küçük çocuğu bi tek sana gösterdim."
Hyunjin dişlerini sıktı, ağlamak istiyordu ama ağlasa bile ne değişecekti ki felix haklıydı, hem de sonuna kadar.
Felix anlayamadığı duyguyla gözlerini kapatıp açtı.
"F: Bana bunları yaptıktan sonra benden seni sevmemi bekleme hyunjin."
Hyunjin buruk bakışlarla felix'e baktığın da, felix kalbinin acıdığını hissetti. Onu affedecekti belki ama şimdi değil çektiği acıların çekmesini istiyordu.
"H: Anlıyorum...Haklısın, ne diyebilirim ki. Özür dilesem bir faydası olmaz sonuna kadar haklısın."
Felix hyunjin'i kırmak istiyordu ki bu söylediği sözlerle kırdığını hissediyordu.
"H: Söyle felix...Söyle bana, ne yapayım senin için kendimi affettirmek için ne yapmalıyım? Jay'i öldür de gözümü kırpmadan öldüreyim."
Jay'in tabiki de ölmesini isteyecek kadar vicdansız değildi felix olamazdı da, zaten jay'in acı çektiğine emindi. Çünkü hwang hyunjin'in elinden kurtulmak kolay değildi.
Felix derin bir nefes alıp verdi.
"F: Git, git hyunjin. Hayatımdan çık ve bir daha da geri dönme."
———————- dingdongg Bölüm çok geç geldi kusura bakmayın ama bu aralar yazmaya çok üşeniyorum. Memlekete gitmeden önce fic'i final yapmam gerek. Bölümü beğenmedim nedense Oy verinnnnn 💓
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
