Algon/Gümüşservi

Part 2:Çaşıt

İyi akşamlar! Çok geciktirmeden yazmak istedim umarım seversiniz hepinize iyi okumalar...

🌼

Gece çökmüş temiz ve açık havada yıldızlar oldukça görkemli bir görüntü sunuyordu.

Gonca ise havanın soğukluğu aldırmadan otağın önüne çıkıp merdivenlere oturmuştu.

Bugün üç pazara dönmüşlerdi aklı ise hala alaeddindeydi vazifeden dönmüşmüydü acaba ? Beni göremeyince merak etmişimdir?

Gerçi niye merak etsin silmiş beni bellidir.

Birden aklına anasının dedikleri geldi tekrar aynı konunun açılması canını sıkmıştı anasına karşı çıkmış böyle birşey istemediğini demişti lakin böyle birşeye yeltenirse ne ederdi bilmezdi.

"Hatunum bu soğukta ne edersin burada ?"

"Otağda duramam gülce sığamam sanki"

"Ne sıktı canını bana anlatasın"

"Sende anama de hemi"

"Hatunum birdaha öyle birşey olmayacak evvel ilk sana gelecem sen anlatasın içinde tuttukça büyür derdin"

"Alaeddin gülce"

"Öğrendi değilmi"

"Öğrendi keşke ben diyeydim başkasından duydu saha beter oldu herşey bi kalemde si herşeyi gayrı aklıyla hareket edecekmiş"

"E ne güzel işte"

Gonca şaşkınlıkla gülceye döndü.

"Gülce sen eyimisin ben ne derim sen ne dersin"

Gülce gülümseyerek cevapladı goncayı.

"Hatunum insan sevende aşık olanda bi kalbi mi onunla dolu olur Alaeddin beyin aklındada kalbindede sen varsın"

"Gayrı öyle olsa bile alaeddin öfke besler bana hatta belki onu sevdiğime bile inanmaz"

"Buda bir imtihandır hatunum bunuda atlatırsınız ben inanırım"

"Anam ve ağabeyimle o iş zordur ama haklısın gülce buda imtihandır"

🌼

Alaeddin saraya varır varmaz osman beyin ve anasının yanına varmıştı  karacelasunun otağından bulduğu her şeyi onada gösterip anlatmış ona göre planlarını yapmışlardı sonrasında müsade isteyip ayrılmıştı babasının yanından.

Alaeddinin gözü ister istemez goncayı aramıştı lakin döndüklerini öğrenmesi uzun sürmemişti odasına doğru ilerlerken fatmayla karşılaştı.

Fatma hemen ağabeyine sarıldı alaeddinde karşılık vermişti kıza.

"Ağabey dönmüşsün"

"Döndüm tabi"

"Gelesin hayde odamda konuşuruz"

İkisi birlikte alaeddinin odasına gidip karşılıklı oturmuşlardı.

"Diyesin önemli bir vaziyeti olmuşmudur ben yokken sorun oldumu herkes eyimidir ?"

"Eyi ya eyidir de esas merak ettiğini diyesin bana"

Alaeddinin gözlerini kaçırmasıyla doğru düşündüğünü bir kez daha anladı Fatma bal gibide hala merak ediyordu işte goncayı severken bu ölümlü dünyada ayrı kalmak ne diyeydi .

"O ne demektir öyle bacım ben sizden başka kimi merak edecem"

"Etme ağabey eser gürlersin ama yüreğin hala sever"

"Ben gayrı aklımı dinlerim bacım"

"E oda goncayı merak eder ağabey aynı kapıya çıkar işte"

"Senin dilin fazla uzadı bu aralar bacım"

Fatmayı gıdıklamaya başlayanlar bu konuyu şimdilik kapattığını düşünüyordu.

🌼

Aradan birkaç hafta geçmişti bu süre içinde ne Gonca ne alaeddin hiç konuşmamıştı ikiside birbirini gördüğü zaman uzaktan izlerdi lakin konuşmak için adım atan olmamıştı.

Saadet hatun ise goncayı evlendirmeyi kafaya koymuş kendince uygun bir adayda bulmuştu.

Kızının otağına girmişti imdide yine onu hülyalı hülyalı dalmış bulunca öfkesi tepesine çıktı kadın kendine zamanla unutur dedikçe kız sanki daha çok bağlanıyordu.

"Goncam sana bir haber getirdim kızım"

Gonca annesine dönmeden cevapladı onu.

"Diyesin ana"

"Sana evlenecen derdim yarın akşam Mustafa bey anası ve atasıyla seni istemeye gelecek"

Gonca sıkıca kapadı gözlerini anası yine hayatını mahvetmeye devam ediyordu.

Kendinde son bir güç bularak kalkıp anasının karşısına geçti.

"Ana ben alaeddini severim bilirsin sen ne zaman kızını sevmediği birine verecek kadar kötü oldun ?"

"Ah kızım sen gene ananı kötü bilirsin de bana o vakit alaeddini seversin o seni severmi günlerdir odandan çıkmazsın yokluğunu farketmezmi sanırsın ne diye gelmez hadi gelmez bi haberde yollamadı değil mi ?"

Gonca yutkunamadı birden ama sinirle anasına döndü tekrardan.

"Ne diye acaba senin beni mecbur ettiğin o saçma vazife yüzünden gayrı onu sevdiğime bile inanmaz"

"Bilirmisin Gonca o benim derdim değildir gayrı ben diyeceğimi dedim yarın akşam sözlenirsin o kadar"

Arkasında bıraktığı kızını umursamadan yanından ayrılmıştı saadet sonrasında ise yemeklerin hazırlandığı yere varıp alaeddinden goncaya gelen notu kemerinden çıkarıp ateşe attı.

🌼

Bala yemek vakti gelende oğlunu çağırmak için odasına gitti.

İçeriye girende oğlunu kılıcını bilerken buldu.

"Oğlum hayrolsun nasılsın ?"

Alaeddin başını kaldırıp anasına baktı.

"Eyiyim ana eyiyim"

Bala oğlunun yqnın oturmuş elini tutmuştu.

"Alaeddinim günlerdir yüzün gülmez benim güzel oğlum hala Goncayamı üzülürsün ?"

Alaeddinin konuşmada tereddüt ettiğini gören Bala konuştu tekrardan.

"Çekinmeyesin oğlum anlat bana içinden geçenleri"

"Ana ben öğrendiğim vakit goncaya her şey bitti dedim sonrada vazife gittim zaten geldikten sonrada birdaha konuşmadık"

"Sen severmisin hala ?"

"Gönlümü susturdum desemde severim hala ana"

"Onun sevdasına inanırmısın peki ?"

"İnanırım ana onun gözünde gördüm derim sana"

"Eyi o vakit yapılacak şey bellidir gidecen sevdanın peşini bırakmayacan"

"Ana ben aslında bir iki gün önce goncaya konuşmak için bi not yolladım ama cevap gelmedi"

"O vakit uç pazara gidip kendin gör oğlum hem artık ona göre önüne bak sende"

"Öyle edecem ana sağolasın"

"Ne demek oğul imdi hayde yemeğe gideriz Fatma gelir imdi"

"Bala anaa! Alaeddin ağabeyim hayde gelesiniz sizi bekleriz acıktım ben"

İkiside  dışarıdan gelen sesle birbirlerine bakıp gülmeye başladılar.