Algon/Gümüşservi

Part 2:İzdivaç

Evettt uzun bir süre sonra yeni bölümle geldim umarım beğenirsiniz şimdiden hepinize iyi okumalar...

🌼

Gonca havanın serinliğine aldırmadan ormanda ilerlemeye devam ediyordu  duyulan gök gürültülerinden yağmur yağacağı aşikardı amma bir türlü başlamamıştı.

Saraydan uzaklaşalı bikaç saat geçmişti oda bu süre içinde ormandaki kulübede kalmaya başlamıştı pek kimse bilmezdi burayı o yüzden güvenle gelmişti burda dinlendikten sonra yola devam edecekti.

İçerde ısınmak için yaktığı ateşin başında oturmuş sarayda neler olduğunu düşünürdü.

"Anam imdiye kadar kesin farketmiştir yokluğumu"

Derin bir iç çekip arkasındaki divana yaslandı atının olmaması onu yavaşlatıyordu böyle giderse bırak germiyan topraklarından kaçmayı bu ormanın sonunu ne zaman getirirdi kestiremiyordu.

Saatlerdir kendini güçlü tutmaya çalışsada içine işleyen soğuk onu yorgun düşürmüştü ateşin sıcaklığıda eklenince ne kadar engel olmaya çalışsada kendisini ele geçirmeye çalışan uyku göz kapaklarının ağırlaşmasıyla çoktan kazanmıştı.

Gonca daldığı uykudan Rüzgarın uğultusu sesi ve yağmurun çıkardığı gürültü sayesinde birden irkilerek uyanmıştı.

Oturduğu yerden ayağa kalkıp kulübenin penceresinin önüne geldi perdeyi çekip dışarı baktığında hızla yağan yağmur içindede kara bulutların dolaşmasın sebep oldu.

Henüz akşam olmamıştı ama en az bir saattir uyuduğuna emindi şuan çıkıp gitmeye kalksa kendine faydadan çok zararı olurdu yönünü dahi bulamazdı o sebeple kalmaya karar verdi.

🌼

Sarayda ise durum saadet için çok gergindi kızının yokluğunu elbet farketmişti kimseye çaktırmak istemeyip oyalamaya çalışsada söylediği yalanları anlayan biri olduğunu gülcenin yanına gidip ona sorular soracakken alaeddin peşinden gelince anladı.

"Saadet hatun durasınız hele"

Saadet gergince arkasını döndü adamın ılımlı biri olduğunu biliyordu ama goncanın kaçtığını öğrenirse ne tepki verirdi kestiremiyordu.

"Bir sıkıntımı vardır alaeddin bey yardımcı olalım"

Alaeddin ise kadının geldiklerinden bir süre sonra garipleşen tavırlarından birşey olduğunu anlamıştı.

"Aynı şeyi ben size soracaktım Saadet hatun bir sıkıntımı vardır ?"

Saadet ne kadar içinde bir korku baş gösterip söylemek istemesede karşısındaki adam ne olduğunu öğrenmeden gidecek gibi durmazdı anlamıştı işte birşey olduğunu.

"Vardır alaeddin bey amma nasıl diyeceğimi bilemem"

Ne kadar söylemeye çekinsede bir umut kızını bulup geri getirebileceğini düşündü.

Onun konuşmasını bekleyen adama dönüp başka kimse duymasın diye kısık sesle olanları anlattım

"Alaeddin bey kızım Gonca kaçmış"

Alaeddin bi an duyduğuyla afallasada belli etmeden toparlandı zaten kızın sevdalısı olduğunu biliyordu ama ittifak için olan bu evliliğe rıza gösterdiğini düşünmüştü.

"Alaeddin bey birşey diyesin bulasın bana kızımı"

Alaeddin kadına döndü.

"Saadet hatun kızının sevdiği olduğunu bilirim amma devlet için bu evliliğe rıza gösterdim kızın bu ittifakın o giderse olmayacağını bile bile gittiyse kararlıdır demekki ben onun hakkına giremem"