Sadece sen ve ben [𝓡𝓸𝓼𝓮𝓴𝓸𝓸𝓴]

3

Bir aşk,bir insanı durduk yere esir alabilir.
____________________________________

Sabah saat 8'de gözümü açmıştım. Büyük ihtimalle lisa hala uyuyordur.

Yataktan kalkıp tuvalete doğru ilerledim. Ardından yüzümü yıkayıp, dişimi fırçaladıktan sonra dolabıma gidip üstümü değiştirmiştirdim.

Bugün günlerden pazardı. Ve yarın okul vardı. Tanrıya şükürler olsun ki son sınıftım. Umarım bu dönemde hemen geçip gider.

Yatağımı düzenleyip aşağıya inmiştim.Evet lisa uyuyordu.

Mutfağa girdiğimde kendime bi kahve yapıp koltukta oturup televizyon izlemeye başlamıştım.

Kahvemi bitirdiğimi anlayınca mutfağa gidip bardağımı yıkamıştım.

Ardından tekrardan salona gelip, televizyondan rastgele kanallara bakmaya başlamıştım.

Sıkılmaya başlamıştım.

Televizyon nadir izleyen bir kızdım.

Sıkılıp televizyonu kapattığımda odama geçip telefonumu almaya yönelmiştim.

Odama çıktığımda telefonu elime alıp tekrardan aşağıya inmiştim.

Tekrardan koltuğa oturdum. İnstagrama girip biraz gezindikten sonra aklıma jimin gelmişti.

Ve o dün mesajlarımın hepsine görüldü atmıştı.

Hala ne bir mesaj ne bir arama...

Ancak daha sonrasında dayanamayıp ona mesaj atmaya karar vermiştim.

Mesajlar kısmına girip yazmaya başlamıştım .

Rose:Tanrım gerçekten bana bunu nasıl yapıyorsun ki? Mesajlarımın hepsine görüldü atmışsın ve tek bir cevap bile vermemişsin.

Rose:Ya ben seni merak etmiştim. Başına birşey geldi diye merak etmiştim. Ama senin yaptığına bak. Gerçekten kalbimi çok kırdın.

Deyip yollanıştım.

Koltukta oturup olanları düşünmeye başladım. Ben ona birşey yapmamıştım. Sadece lanet olsun ki bir yere gitmek istemiyorum dedim. Bunda ne var ki?

Jimini anlamak gerçekten zordu.

Ardından aklıma bir fikir geldi. Biraz yürüyüş yapmak istiyordum. Hem aklımı dağıtırım.

Koltuktan kalkıp elime küçük bi kağıt ,birde kalem alıp yazmaya başladım.

Lisa ben biraz yürüyüş yapmaya gideceğim. Beni merak etme.

Deyip kağıdı masanın üstüne koymuştum.

Kapının oraya gidip ceketimi üstüme geçirince dışarı çıkmaya yönlendim.

Dışarısı sabahları soğuk olurdu. Yaz ayında olduğumuz halde.

Yürümeye başlamıştım. Nereye gideceğim hakkında bir fikrim yoktu. Galiba kafam nereye eserse oralara gideceğim. Çünkü kafamın dağıtılmasına gerçekten ihtiyacım vardı.

Yürümeye devam ederken aynı zamanda benimle birlikte sabah koşusu yapan insanlarda vardı.

Yürümeye devam ederken gözümü birisini kestirmiştim.
Bu o karşı eve taşınan çocuk değil miydi ya. Demiştim içimden.

Bilerek bende koşmaya başlayıp ona yetişmeye çalışıyordum. Bunu neden yapıyorum aklıma en ufak fikir yoktu.

Ona yetiştiğimde günaydın demiştim. Ancak duymamıştı çünkü kulağında kulaklık vardı.