Days passed by....
Anntonia leaves the house because MUPH offered here a nice accomodation while staying here in the Philippines before the coronation night of MUPH two more days to go. Rhian and Michelle respect her decision. And thank them for having her in her in their house. Pero deep inside labag sa loob ni Michelle ang paglisan ni Anntonia sa bahay dahil hindi na niya ito makikita at mababantayan araw araw. Sa pag alis nito, naging busy sa trabaho si Michelle. Madami siyang inasikaso pero meron siyang hinire na bantayan si Anntonia sa hotel nito. Pinapadalhan niya ito ng pulang rosas araw-araw at kunting quotes na galing sa mga kanta para dito pero di niya nilagay ang kanyang pangalan.
“Just let me adore you like it’s the only thing I’ll ever do.” -1st quote na pinadala niya.
“Take me to your heart / for it’s there that I belong.” - 2nd quote.
“I don’t want to close my eyes / I don’t want to fall asleep, cuz I’d miss you babe and I don’t wanna miss a thing” - 3rd quote
Anntonia wonders kung sino ang nagpapadala sa kanya ng pulang rosas araw araw na may kasamang quote. Natanggap niya ang mga ito simula ng nagstay siya rito sa hotel. At ang lagi niya nakakausap at nasasamahan pag nag yaya ay si Ruru. Nasabihan nga niya ng 'Thank you ito dahil doon sa mga bulaklak' na di naman nito tinanggi. Napansin din niyang may lalaking nakabantay sa kanya lagi pero di naman siya inaano nito. Nang macorner niya ito dahil gusto niyang malaman bakit ito laging nakasunod sa kanya.
"Who are you?" nagbabantang tingin niya dito na pinilipit ang mga kamay sa likod nito. She knows how to defend herself like she know Muay Thai.
"I was sent by Ma'am Michelle to guard and protect you po," sabi nito na naghihirap na gumalaw. Nang marinig ang pangalan ni Michelle binitawan niya ito.
"Why?" Napakunot ang noo niyang nagtanong ulit.
"To keep you safe po," sabi nito. Oh talaga Michelle?. Ni hindi man lang ito tumawag sa kanya pagkatapos niyang magpaalam sa mga ito na aalis na siya ng bahay.
Nagpasya siyang puntahan si Michelle sa opisina nila. Para bisitahin ito at confrontahin na rin. Nagpahatid siya sa hinire nito na lalaki na bantayan siya total tauhan naman ni Michelle ito kaya alam niyang safe siya. Sinabihan niya itong wag ipaalam kay Michelle na pupuntahan niya ito.
At DGC...
"Good morning po Ma'am Porsild" bati sa kanya ng security guard doon na kilala siya.
"Good morning too." She gave him her warmest smile at pumasok na sa loob ng building at dumiretso agad sa 29th floor kung saan ang opisina ni Michelle.
Binati niya si Lexa na abala sa ginagawa nito sa cubicle nito. "Good morning Lexa, is Michelle in?" Turo niya sa pintuan ng opisina nito.
"Ai Ma'am Ann! Good morning din po. Wala po siya diyan. Nasa 4th floor po binisita ang mga bata na nandoon sa Recreational Area ng Autism Spectrum niya." Nagulat ito sa presensiya niya at agad bumawi ng ngiti sa kanya habang sinasabi kung saan si Michelle.
"Ok. Thanks Lexa. I'll find her there. And don't tell her I'm here ok." She said and winked at Lexa not to tell Michelle that she's in the building.
So tinungo niya ang 4th floor. Naabutan nga niya itong naglalaro sa mga bata. And her heart went soft when she saw her with the kids. Mabait at magaling talaga itong mag alaga ng mga bata. How sweet of her talaga sana naging bata nalang din siya para maalagaan nito ng ganoon.
"Ate Mich, is that your Mommy?" bigkas ng isang cute na lalaki na nagsalita sa harapan nito. Lumingon ito sa tinuro ng bata at nabigla ito ng makita siya. Lumapit siya rito.
YOU ARE READING
Beyond The Universe
FanfictionThe love that develops beyond the universe. The impossible becomes possible when people believe in it and have much love with each other... PS: Kathang isip lamang ang lahat na inspire ako eh just shipping the PorDee tandem. But remains parin love...