Beyond The Universe

Chapter 26

Alas 10 na ng gabi...

Anntonia's POV:
Hindi siya makatulog dahil ang isip niya ay lumilipad kahit saan at laging laman ay si Michelle at Sampan. Kanina pa siya hihiga, uupo, tatayo at palakad lakad sa kanyang kwarto. Nag order na nga lang siya ng dinner para hindi na siya lumabas pa. At hindi naman siya tinanong ng kanyang PA kung bakit. Parang may ideya na ito kung bakit ganito ang mga kilos niya.

Sa isip niya, bakit kasi sila lang dalawa. Hindi man lang nagsama ng marami pang kaibigan. Ang sweet pa talaga parang bagong magjowa lang dito pa talaga sa napakagandang lugar ng Palawan. Naiinis at nagseselos siya sa kanyang nakita kanina sa dalawa. Bakit walang sinabi sa kanya si Michelle tungkol sa lakad nito kasama ang Sampan na iyon. Ganoon na ba talaga ka importante ito sa kanya kaya hindi na siya nagpaparamdan sa akin lately? Haaaayy nakuu... mababaliw na ako... Kumuha siya ng jacket at lumabas ng kanyang kwarto. Napag isipan niyang magpahangin muna sa dalampasigan baka sakaling makapag isip siya ng maayos.

Nakapwesto siya sa upuan kung saan kaharap niya ang dagat kahit madilim pero ang buwan at mga bituin sa langit ang nagbibigay liwanag sa paligid. Bumili siya ng dalawang can na apple beer. Binuksan at ininom niya ang isa na parang tubig. Parang uhaw na uhaw siya sa gawing iyon. Ngayon lang ulit siya nakainom ng beer. Pero parang kailangan niya iyon ngayon pampatulog lang.

Bumalik ang tanaw niya sa langit at dagat. Ang langit na puno ng mga bituin. May naalala siya noon na kasama niya si Michelle na nag star gazing sa rooftop ng hotel. Isa iyon sa masasayang araw nilang dalawa. Habang nagbabalik tanaw ang isip niya may natanggap siyang text mula sa hindi inaasahang tao kay Irfan.

Fr: Irfan
I know where you are now my love. Do you think you can escape from me? What are you doing there in the Philippines? Pursuing the person that you exchanged for me and the reason why you break up with me? I'll keep my eyes on you always. Be careful or let's say she must be careful..

Kinakabahan siya sa mensahe nito. Parang naging malalang demonyo ngayon si Irfan. Hindi matanggap tanggap nito na tapos na ang relasyon nilang dalawa. Para siyang nasasakal sa mga ginagawa nito. Tsaka natatakot siya sa maaring gawin nito baka may madamay at masaktan. Ayaw niyang mangyari iyon. Magrereply siya rito.

To: Irfan
Don't you ever try to harm anyone Irfan. The love that I have for you long time ago is gone and vanished away. You never been loyal to me since at the beginning. And you put all the blame to me of what you have been doing all along while we are still together?? Think about it. If there is still goodness in you, then we remain as friends. If you will harm anyone including my love ones, I will not hold myself to do the same to you also.

Another message pop up in my phone. It's from Michelle. Oh finally, she message me now.

Fr: Michelle
Thinking of you when skies seem dark and times get tough, and you don't know what to do...just know you have a me right here to support and help you through. Today you've been on my mind so I thought I'd get in touch. I'm praying that all is going well for we haven't seen and talk you much. I know our lives can get so busy with all that we must do, but I wanted to take this time to say I'm thinking of you always mommy.

What a sweet message from her. If she just also know I'm also thinking of her and how I'm close to her side in the place where she is right now..

Michelle's POV:
Nasa labas ako ng hotel at nakaupo sa buhangin ng dagat. Hindi siya makatulog ng gabing iyo kaya nagpasya siyang tumambay muna sa tabing dagat. It will give her peace of mind. Nakatingin siya sa kalangitan na maraming bituin at napakaliwanag ng buwan. Naaalala niya si Anntonia. Tsaka pumasok na naman iyong nakita niya kaninang babae na nakahiga sa buhangin. Parang may something na humihila sa kanya patungo rito. What a weird feeling though impossible naman na si Anntonia iyon. Hindi naman siguro iyon pupunta dito ng hindi nagpapaalam sa kanya at alam niyang busy ito doon sa bansang Thailand katulad niya. Naisipan niyang mag send nag message dito na ang alam ay iniisip niya ito kahit na hindi pa rin ito nagrereply sa kanya. Try kaya niyang tawagan ito baka sakali lang sagutin niya. She calls her. Ring.. 1.. 2.. 3.. 4.. 5.. Then a click sound because Anntonia answered her call. Ang puso niya ay parang kinuryente ng grabeng boltahe dahil sa kaba at excitement. Sabay niya sabi sa kabilang linya.

"Hello..... Mommy....," sabi niya habang nakikinig sa kabilang linya na napakatahimik. Patuloy niya ," How are you? Are you okay there? I miss you so much.... Please talk to me.... Do you want me to come there in Thailand?..," tapos narinig niyang naputol na sa kabilang linya. Binabaan niya ako ng tawag? Ayaw niya ba akong marinig? Bakit ayaw nitong magsalita sa kanya? Galit ba ito sa kanya? Hindi niya maipaliwanag ang kanyang nadarama sa ginawa nito. Oh God, mas lalong hindi ako makakatulog nito ngayong gabi. Huminga siya ng malalim tsaka tumayo at umalis na papunta sa kanyang kwarto sa hotel.

Sa hallway ng hotel patungo sa kanyang kwarto, nakita niya ang lalaki na she saw earlier at the restaurant. Kumakatok ito sa pintuan na parang kanina pa doon hindi napabuksan. She asked politely.

"Is there something wrong Sir?", tanong niya rito.

Hindi ito lumingon sa kanya pero nagsalita ito. "No, I'm just checking on my girl if she's inside".

Tumango nalang siya sabay alis at tumungo sa pintuan ng kanyang kwarto. Two doors away from that room. So my girlfriend pala itong kasama sa isip niya. Pero bakit hiwalay ng kwarto?. Weird... Ay nakuu bakit ba ako napapaisip sa iba eh mas marami pa akong iniisip kaysa sa mga ito. Napailing nalang at humiga na sa kanyang kama.

Sa kabilang dako, kinabahan si Anntonia sa pagtawag ni Michelle. How she missed that voice of her. Pinutol niya ang tawag dahil hindi niya kayang sagutin ang sunod sunod nitong mga katanungan sa ngayon. Basta isa lang ang nais niyang sabihin dito na she is thinking of her too. Sabay bukas niya sa pangalawang canned beer at tinungga ito. Her PA called her.

"Where are you Miss Ann? I'm knocking on your door for almost an hour. No one is responding. I'm worried." said by her PA on the phone.

"I'm outside. Don't worry I'll be going back there now," she responded and went back to the hotel.

Pabalik na si Anntonia sa kanyang kwarto ng makita niya ang kanyang PA sa labas ng kanyang pintuan. Tumingin ito sa direksyon niya. "Oh, there you go," he said. Ngumiti siya ng bahagya rito at binuksan niya ang kanyang pinto. Sumunod ito papasok sa kanya.

"Have you to seen each other already?" agad na tanong nito sa kanya.

"Nope, we haven't see each other. I'm alone there."

"Before you came in, I saw her and she passed by on me. Actually, she asked me if something wrong because I was knocking on your door." He said and being honest with her. She got nervous again.

"What did you say? Did she recognize you?". She asked.

"Nope, I'm not looking at her. And she continue to walk to her room two doors away from your room." He stated and winked at her. Parang may gusto pang idagdag sa sasabihin. Na malapit lang pala siya sayo.

"Ah ok. Good night. That's for checking on me". Sabi niya dito at sabay paalis rito bago mapahalatang sa kanyang weirdong kinikilos.

She went to bed and don't know how she can sleep like this thinking Michelle is just few doors aways from her. Kakalokang sitwasyon naman ito oh....