Gecenin 3 'ü (Yarı texting)

0.6

Evetttt yeni bölümmmm geldiiiii

İyi okumalarrrr dilerimmmm 💞

Oylamayı unutmayınnn...

Toprak derin bir nefes aldı "baş harfini değil direkt ismini söyleyeyim. Nazlı"

NE!?

Nazlı mı?

Benim gözlerim dolmuştu hayır hayır şimdi olmaz.

Onlar nazlı ve toprak hakkında konuşurken ben kendimi toplamaya çalışıyordum.

Gizemli aşık Toprak değilmiş.

En sonunda daha fazla dayanamadım."Benim gitmem gerekiyor" dedim ve dış kapıya doğru gittim arkamdan Ozan bağırdı "nereye kızım" duymamazlığa verdim, hızla evden çıktım.

Evden uzaklaşmak için resmen koşuyordum.

Ve ağlıyordum.

Neden ağladığımı bilmiyorum. Beni sevmeyen biri için neden ağlıyorum ki?

Sevilmediğim için değil sevdiğim için ağlıyordum.

En sonunda bir park karşıma çıktı evden çok uzaklaşmıştım.

Hava hafif rüzgarlıydı hatta yağmur havası vardı.Adımlarımı yavaşlattım tam o anda arkamdan bir ses duydum.

"Gerçeklerden kaçma prenses" bu ses Ayazın sesi.

Ayaz.

Arkamı döndüm.

Göz göze geldik, ikimizde konuşmadık sadece baktık çok güzel bakıyordu.

Bir adım daha attı bir adım daha. Tam önümde durduğunda kafamı kaldırmak zorunda kalmıştım.

Eliyle bankı gösterdi."Oturalım mı?" Dedi sesi benim üzüntümü almak istermiş gibiydi.

Kafamı yana doğru eğdim "Sensin demi gizlemli aşık?"

Oda kafasını benim yaptığım gibi yapıp "Benim gizemli aşığın" gülümsedi lan gamzesi var ama küçük dikkatli bakılınca farkediliyor.

Derin bir nefes alıp banka oturdum. "Ben bir şey soracağım" dedi ona döndüm"Sor" dedim

Bir süre bana bakmadı sonra tam gözlerimin içine bakarak "Sen topraktan mı hoşlanıyorsun?" Diye sordu.

Gözlerimi gözlerinden ayırıp yere diktim "Evet, hoşlanıyorum ama o başkasını seviyor" gülümsedim kafamı kaldırıp ona baktım.

O hiç gözlerini ayırmadan bana bakıyordu " Şüphelendiğin kişide oydu demi" diye sordu evet oydu demek yerine nefesimi sesli verdim.

Ayaz ve Toprak hiç benzemiyordu ama ben Ayazı o sanmıştım belkide o olmasını istemiştim.

Ayaz beni izliyordu.

Ona döndüm sanki benden bir şeyin cevabını almak ister gibi bakıyordu. " Ne oldu?"

Bu defa Ayaz gözlerini kaçırdı. Yere bakıyordu "Kim olduğumu öğrendin ama bir tepki vermedin?"

Haklıydı.

O kadar zamandır merak ettiğim kişi karşıma çıkmıştı ama ben sanki bir şey olmamış gibi davranıyordum.

Ona baktım sonra banka oturdum, bir an durdu bana baktı sonra oda yanıma geldi.

Ona sormak istediğim bir sürü şey vardı ama konuşasım yoktu.

İkimizde sustuk.

Sessizlik.

En sonunda ona döndüm aramızda az bir mesafe vardı.