Gecenin 3 'ü (Yarı texting)

1.1

İyi okumalarrrr dilerimmmm 💞

Oy ve yorum yapmayı unutmayınnn💕💕

Perdeden sızıp gözüme vuran güneşle bakışmayı bırakıp yataktan kalktım.

Onun gittiğini öğrenmemin üzerinden 2 ay geçti. Ondan bana kalan tek şey benim için vazgeçtiği böbreğiydi.

Bana böbreğini vermiş.

Ve kimsenin bunu bana söylemesine izin vermemiş, elif ağzından kaçırmasaydı  söylemezlerdi de

Ben onu sevmiyorumdum.

Ama son olanlar yani o varken son olanlar ona karşı hislerimin oluşmasını sağlamıştı.

Ama o gitmişti.

Beni bırakıp gitmişti, tamam aramızda bir şey yoktu ama eğer o kaza olmasaydı olacaktı bunu oda çok iyi biliyordu.

Benim ona karşı olan hislerimin de farkındaydı, ama bunlar onun için bir şey ifade etmiyormuş etseydi 2 ay önce bırakıp gitmezdi.

Sanki 40 yıllık sevgilim bırakmış gitmiş gibi 2 aydır tripleniyordum, hatta her gün, her saniye aklımdaydı.

Ona ulaşmaya çalıştım ama asla ulaşamadım.

Amcasına kadar gittim ve bana aynen şöyle söyledi "eğer o bulunmak isterse bulursun kızım" dedi ve ben o gün onu aramayı ona ulaşmaya çalışmayı bıraktım.

Tabi her gün şarkı söylediği kafeye gitmemi saymazsak.

Telefonuma gelen bildirimle düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım. İşten gelmişti, 1 haftadır kafamı dağıtmak için bir kafede işe girmiştim.

Tatlı ve kahve yapıyordum Üniversite sınavına yetişmiştim ama kendimi toplarlayapmamış ve pek bir şey yapamamıştım.

Bu yıl tekrar girecektim,ama o zamana kadar farklı şeyler yapmak istiyordum, kafamı toplamam için gerekliydi.

Belli bir rutin ile günümü geçiyordum, Sabah kalk spor için evin yakınında ki koruda 1 saat spor yapıp eve dönüyor, kahvaltı yapıp işe geçiyordum.

Ve bu halimden çok memnundum.

Eskisi gibi çocuklarlada fazla konuşamıyorduk hepsi üniversitesi kazanmıştı, hastayken çok ilgilenmişlerdi ama zamanla aramızda ki bağ kopmaya başlamıştı.

Toprağa karşı hiçbir şey hissetmiyordum yani dostluk dışında ve onu aslında eskiden de sevmediğimi sadece takıntı haline getirdiğimi anlamıştım.

Nazlı ile çok güzel ilişkileri vardı, onunla tanışmış ve çok iyi anlaşmıştık.

Enes ve Nur evlilik hayali kuruyorlardı, hepimiz daha yaşlarının erken olduğunu söylesekte pek dinlememişlerdi.

Ozan, onunla aramızda ki bağ hiç kopmadı nerdeyse hergün görüşüyorduk, o üniversitesiye gitmek istemiyordu sanayide dükkan açıp orda iş kurmayı hedefliyordu.

Elif, üniversite için İstanbul'a gidecekti. Onun gidecek olma düşüncesi bile kendimi yalnız hissetmeme neden oluyordu. Giderken bir parçamı da götürecekti.

Ve Ayaz.

Onunla ilgili düşünmeyi bile kendime yasaklamak istiyordum, ama olmuyordu aksine daha fazla düşünmeme sebep oluyordu.

Mesaj kuzeyden gelmişti.

Kuzey: Zümra bugün erken gel.

Kuzey: Yoğun olacakmış kafe doğum günü varmış hemde 3 tane.