~~~~~~~Araştırma Sürüyordu.~~~~~
~~~~~~~Gerçekler Gülüyordu.~~~~~
" Tarif etsem seni, senin güzel gözlerin bile yeter. Ama bana öyle bakma. Her bakışının bir çıkmazı var."
Bak Bana. Sadece güzel gözlerin baksın bu sefer.
Bir insan tarifsiz duygular yaşarken, sanki bir yere sıkışmış gibi hissederken çok düşünür. Doğru yol hangisidir içinde bunun cevabını bulmak için deliye döner. Ve ardından o an için iyi olanı seçer. Güzel olacağını düşünerek kendini avutur. Ama sular durulduğu an yanlışının doğrusunun boyuna posuna bakıp, af diler. İnsanoğlu böyledir. Sanırız iyi yaptığımızı bazen deli anılarımızda, ama belki de deli olan verdiğimiz kararlardır.
....
" Yüzü görünmüyordu yani."
Ayakta durmuş ellerini arkasında birleştiren komiser, şüpheli gözler ile Mehir'i süzdü. Sadece ufak bir detay arıyordu.
Bir kaş kıpırdamasından, göz kaçırmasından bile bir anlam çıkarabilirdi bu komiser. Çünkü bu oldukça garip bir olaydı. İlk defa böyle bir olayla karşı karşıya değillerdi tabiyki ama konu Carlo olunca, yani şehrin önemli iş adamlarının oğullarından biri olunca işler değişiyordu. Çünkü bu sonuç hem şirketin kaderini, hem de bu ailenin kaderini değiştirebilirdi.
Peşlerinden her kimse bu bunu sağlayabilirdi. Her ihtimale karşı hazırlıklı olmaları Kendini dipçik bir kuyuya mahkum etmek istemiyordu. Ama işleri daha da betiradabilirdi.
" Maske vardı yüzünde. Ondan kimdi bilmiyorum. "
Bu uslu ses komiserin kulaklarına ulaşınca, komiser ona daha da yaklaştı. Hem onu daha iyi duymak hem de bu pembe maske konusu hakkında bilgi almak istiyordu. maskeye anlam vermemişti çünkü. Bu onu kalabalık içinde belli eden bir renkti. Bir suçlu ya da gizlenmek isteyen biri niye bu rengi seçerdi ki?
" Anlamadım. Maske mi? Bu kişiyi siz görmediniz mi yani? Müşteriler ve çalışanlar bize hiç maskeden bahsetmediler. "
Yutkunuş, Çaresizlik.
Birkaç saniye öylece birbirlerine baktılar. Gözlerini ondan ayırmamıştı Mehir. Ne garip bir an yaşadığını düşünüyordu. Komiser ise birkaç saniye bekledi ve biraz kıkırdamaya başladı. Ne oluyordu?
" Bilmiyorum Komiser Bey. Bir anda arkamdan geldi ve olan oldu. Ardından restorandan çıktı gitti"
" Nasıl yani elini kolunu sallayarak gitti öyle mi? Kimse birşey yapmadı mı? "
" Adam gelince herkes dışarıya kaçtı. Sadece ben kaldım. Adam sonra iste bir arabaya bindi gitti."
" Adam olduğunu nereden biliyorsun? "
" Ta...tahmin ettim."
Caner'in müşterileri çıkardığını gizledi. Kendisini gizledi.
Ellerini dizlerinin üstüne koydu ve siyah külotlu çorabını yırtmayı başardı. Bunu neden yaptığını bilmiyordu ama elleri durmak istemiyordu.
" Nasıl bir arabaydı bu bahsettiğin araba?"
🔹️
Bir eline bir defter ve bir kalem alıp not almak için hazırda beklediğinde derin bir nefes alıp anlatmaya başladı Mehir. Ne diyecegini bilmiyordu. Sadece keimelr bir anda ağzından dökülüveriyirdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Manidar~ ( Hedef Adalet ) 《Devam Ediyor》
Viễn tưởngGider hoşuma bu saf inatlaşma. Sanki çözülmesi gereken şeyler var. Sanki bir çıkmaz sokak var. Talihimiz beni sana, seni bana karşı belki de düşman yapacak. O vakit zalim olmayı seçemeyeceğim. Yapamayacağım. Biliyorum. Doğru seçeneklerin hepsi sahte...
