Gider hoşuma bu saf inatlaşma. Sanki çözülmesi gereken şeyler var. Sanki bir çıkmaz sokak var. Talihimiz beni sana, seni bana karşı belki de düşman yapacak. O vakit zalim olmayı seçemeyeceğim. Yapamayacağım. Biliyorum. Doğru seçeneklerin hepsi sahte...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzak Yol Var Bitmek Bilmeyen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ama Seninkinin Çıkmazını Bulamıyorum.
Şehirlerim var sanırdım. Çok sokak var beni içine alacak, çok insan var bana yer verecek sanırdım. Çok uzaktaki yerleri bile gitmek için benimsediklerim dahi olmuştu. Kalbimi bucak yere açabilirim sanırdım. Kaçabilirim sanırdım en uzaktaki dağa ya da ağaca. Ama olamayacağını anladı kalbim. Olamayacağını anladı bu beden.
Ailemi korumak içindi ettiklerim. Bir bataklıkta isem buradan acilen kurtulmam gerekirdi. Bir okyanusta isem kıyıya yüzmem gerekirdi. Benim kaçmam gerekirdi. En uzaklara. O gidemeyeceğimi düşündüğüm dağlara. Sahiden de bunu yapmam gerekiyordu. Yoksa bir mıknatıs beni içine çekiyordu.
Zıt kutuplar gibiydik biz. Çok ayrı iki dünyanın çok ayrı iki bireyi. Çekiyordu beni bir bilinmeze doğru. Ondan kaçmak gerekirdi. Yoksa biliyorum dostlar. Biliyorum ki kaybolacağım. Biliyorum ki anlaşılmayacağım. İşitiyorum ki beni duymuyorlar. Ama bir şekilde beni içlerine katmayı başarıyorlar. Bir piyon gibi yönetiyorlar beni. Buna mani olmak için gidiyorum işte. Aileme geri dönüyorum. Bilirim ki geride bıraktığım hayatta çok şey var. Çok kapı var aralanacak.
Ama korku sarıyor bedenimi her bir gördüğüm sıfatla. O yüzden beni kurtarmak için bu labirentten, şehrime dönüyorum. Fransa'ya. Hep gitmek istediğim bu ülkede her hedeflerinde vaz geçiyordum uçak biletimi almaktan. Orada olacakları sezebiliyorum çünkü. Gittiğim an hoş bir karşılama, sorgu, sohbet, saklayacağım bu şeylerden dolayı hissedeceğim mahcubiyet ve sıkıcı bir okul hayatı.
~~~~
Bazen de düşünüyorum. Burada kalsaydım eğer hep hayalim olan oyunculuk kariyerimde ilerleyebilir miydim? Sonra da susup oturuyorum bir kenara. Beni bulmalarını kolaylaştırmaktan farksız olacaktı bu. Önceleri insan içinde olmayı göz önünde bulunmayı hayal eden ben şimdileri kaçar oldum onlardan. Bakın, bakın. Şimdi elimdeki valizim ile havalimanında yürürken yanımdan geçen çocuk bana gülümsedi. Küçük çocuk o kadar tatlıydı ki normalde ona kocaman bir gülücük verip el sallamak, onu eğlendirmek isterdim.
