Gider hoşuma bu saf inatlaşma. Sanki çözülmesi gereken şeyler var. Sanki bir çıkmaz sokak var. Talihimiz beni sana, seni bana karşı belki de düşman yapacak. O vakit zalim olmayı seçemeyeceğim. Yapamayacağım. Biliyorum. Doğru seçeneklerin hepsi sahte...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir küçük varmış
Çok küçükmüş. O kadar küçükmüş ki, o kadar masummuş ki önündeki her engelde atıvermiş kendini yere. Düşmüş. Oyuncak oynamış, sıkılmış, koşmuş bahçeye. Top oynamamış. Klişe bulmuş. Sallanmış salıncakta günlerce. Papatyaya kıyamamış, koparmamış, Kuş geçmiş bir dilek tutmuş. Demiş ki kocaman adam olayım, bir sürü hayvanım olsun. Hepsi benim olsun. Ha bide. Bir tane arkadaşım. Benimle gülümseyen bir arkadaş. Onunla her yere gezip, her gün bu salıncaktan daha güzellerinden kayalım. Sonra biri gelmiş. Biri gelmiş onun hayal bulutun uzaklaştırmış. Buharlaşan hayallerine bakan küçük bir tane daha hayal kurmuş. Demiş bana bunu yapmasınlar. Benim hayallerimi dünyaya sığdırmaya kalkmasınlar. Koşmuş arka bahçeye. Başka koşacak yeri kalmamış. Bir güvercin gelmiş önüne ve fısıldamış, Sana bir haber var. Gülümsemiş ve kafasını okşamış güvercinin. Söyle demiş. Söyle de bu diyardan gidebilme şansım olsun. Güvercin etrafa bakınmış kimse yok. Sonra da söylemiş. Demiş ki ta uzaklarda bir yer var. Sen muhakkak bilmezsin küçük. Orada biri var ve sana yardım edecek. O da seninle aynı kaderi paylaşıyor. Ama sizin karşılaşmanız, buluşmanız imkansız. Gülen çocuk güvercini okşamış. Demiş ki
" Ah be güvercin. İmkansız diye bir şey olamaz. Eğer bir mutlu hadise olacaksa, kader yapıverir elindeki sihirli asası ile. Biz bile inanamayız sevgili güvercin. Hadi şimdi git de de ona. Bir gün muhakkak karşılaşacağız."
🔹️
~~Pelin Ağzından~~
Çok iyi gelen anılar vardır. Her düşündükçe mutluluktan eteklerimiz zil çalar, yanaklarımız al al olur. Sanki o ana tekrar döneriz, huzur buluruz. İşte o anlardan biri birkaç hafta önce yaşanan o olaydı. O tüm olayları unuttuğumuz, hepsine sünger çekip kendimize biraz zaman talep ettiğimiz o eğlence gününde. İnanın bana çok iyi geldi. Evet tabi siz de haklısınız.
Çok kötü bir olay yaşadım. Suçluların ceza alması gerekiyor. Evet o gün bu umurumda bile değildi. Ama artık öyle dostlar. Bazı bedeller ödenmesi gereken bu dünyada bedel ödetenler özgür olmamalı. Beni tehdit etmeye cürrrtleri olmamalılar.
O yüzden bugün sabahın köründe kalktım, üzerime sarı paltomu geçirdim, saçlarımı da at kuyruğu yaptıktan sonra yola çıktım. Polise ifade vermeye ya da bir ihbarda bulunmaya gitmiyordum. Çünkü bu adamlar hala daha özgür ve sayıları bir değil bir sürü. Bir domino taşı gibi elim eğer bir tanesine çarparsa diğerleri de etkileniyor ve biri yakalarsa diğerleri peşe düşüyor. İnanın bilmiyorum onların kim olduğunu, kim olabileceğini ya da benimle ne alıp vermediklerini olduğunu. Sadece aileme, yakın çevreme bir zarar gelmesinden çekiniyorum. O kadar. Peki kime mi gidiyorum. Bana yardımı dokunacak birine, öğrenmem gereken şeylerin olduğu birine, beni hem tehlikeye atan hem de kurtaran birine, anlam veremediğim bir yapıya sahip birine gidiyorum. Tahmin ettiniz değil mi?
