Gider hoşuma bu saf inatlaşma. Sanki çözülmesi gereken şeyler var. Sanki bir çıkmaz sokak var. Talihimiz beni sana, seni bana karşı belki de düşman yapacak. O vakit zalim olmayı seçemeyeceğim. Yapamayacağım. Biliyorum. Doğru seçeneklerin hepsi sahte...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bizim Bir Sırrımız Var.
~~Bazen şey dediğim oluyor. ~~
" İnsanlar hayatlarında daha iyi şeyler başarabilmek için, iyi şeylerini amansızca harcıyorlar. Ama bunların vebalini kimse ödemiyor. "
Çünkü bildiğimiz gibi bazen kurunun yanında yaş ta yanıyor. Acımasızca göz yumulur buna. Farkında olamazsın, hissetmezsin, bunu yapan kim onu hiç bilemezsin. Ama merak da etmezsin. Gün gelir devren döner, sular akıp gider. İşte o zaman sana yeni bir şans da tanındığında sana bunu yapanların hesabını sormayacak mısın? Elbet ki soracaksın. İşte.
Biz bize yapılan yanlışı yanlış ile düzeltmeye çalışıyoruz, birinin bize yaptığı çirkin hareket karşısında bizlerde aynısını yapıp gücümüzü onlara kanıtlamaya çalışıyoruz. Ama şu da hafızamın saklı köşesinden çıkmamalı. Unutmayın, biz onlar ile eşit değiliz. Onlar suçlarının cezasını çeker biz fedakârlığımızın karşılığını. Bunun için en güzel şeye artık siz karar vereceksiniz. Onların yaptığının zıttını yaparak onlara o vakit gücünüzün temsili direnişini ispat edeceksiniz.
Peki? Peki Caner? O bunu başarabilecek mi?
🔹️
Hastahane;
\\Üçüncü kişi ağzından.\\
《 Hava yağmurlu. 》
Hemşire Hanım serumu takarken Caner bu hastahane odasının değişik kokusunu içine çekti. Bu yerden şimdiden sıkılmıştı bile. Onun damarlarında akan deli kanları bu yerde sıkışıp kalmaya asla müsaade etmeyecekti. O izin vermezdi de zaten buna. Hemşire serumu taktıktan sonra ondan geçmiş olsun dileyip odadan çıktı. Sadece açık renklerin hakim olduğu bu odaya gözlerini gezdirdi Caner. Sonra da soruma kaydı kahve gözleri. Birkaç saat sürecekti bu serumun bitmesi. Orası tartışılmazdı. Ama Caner'in yapması gereken işler vardı.
O zorla susturulmak istenirken, bunun için yeni yeni darbeler alırken, buna tutsak olamazdı. En azından onun fikri böyleydi. .
Kolundaki serumu çıkarıp buradan bir şekil kaçmak istedi. Serum takılmayan kolunu diğer koluna uzattı. Parmakları tam serumu çekip alacakken kapının açılması ile ani bir refleks yaparak eski hale geri döndü. Gelen kişiler amcası, yengesi ve kuzenlerinden başkası değildi. Şimdi ne olacaktı? İçindekileri onlara haykırırken her şeyi bildiğini mi söyleyecekti? Belki de bunları Mehir'e söylemek ile de bir hata yapmıştı. Çünkü bir plan kurması ve onlardan bunun hesabını sorması gerekiyordu. Onlara bu kelamları ederse başına bir felaket daha gelebilirdi. Kim bilir belki de onlardan biri onu bu duruma sokmuştur?
