Karanlık Yıldızlar

8.Bölüm: Kutlama

8. Bölümden herkese selamm👋 yıldızsız ve yorumsuz bırakmayıınn pls❤️❤️
Seviliyorsunuz keyifli okumalar🌸
_____

𐬺𐬼★𐬼𐬺

"Kendi ışığına güvenen, başkasının
parlamasından rahatsızlık duymaz"
Victor Hugo

Sadece ölüm için ayaktayız! Hepimiz yıpranmış bedenlerin içinde çürümekten başka bir şey yapmıyoruz.
-Ruhların iç sesi....

Yalanlarla beslendiğinin farkında mısın?
Sadece tek bir melodiyi binlerce kez dinleyip kendini karanlıktan kurtarabileceğini mi düşünüyorsun?
Sen teksin ve bunun farkına varmalısın.
Senin için çalışan kimse yok! Senin için çabalayan kimse yok!
Sadece...
Etrafında dolanan binlerce gölge var.
Çok yalnızlar, aynı senin gibi...

꧁✯꧂

John'un anlatımıyla...

14.03.2013

Bu gün özel bir gün.
Anna'nın doğum günü.
Sanırım onun doğum gününü bizden başka kutlayan kimse yok. Ama bu bir sorun değil artık bir aile gibiyiz.
Televizyondaki haber kanallarından duyduğum tek şey; "ölülerin bedenleri kayboluyor" sürekli bunu söyleyip duruyorlar.
Bizde diğer insanlar gibi kaçmalı mıyız?
Hayır daha çok erken bir daha bunu kendime hatırlatmasam çok iyi olur.
Akşam için herhangi bir planım yok.
Akışına bırakmak daha doğru olur. Yavaş ve sakince her şeyi yaparız.

"Artık o çocuk değil onun doğum gününü kutlamak zorunda değiliz"dedi abim.

"Sen... nasıl böyle olabiliyorsun? Ben seninle beraber büyüdüm farkında mısın? Bana, bize böyle davranamazsın!"

"Seninle beraber büyümeyi ben seçmedim tamam mı? Sadece seni korumaya çalışıyordum. Ve korudum da. Ama bundan pişmansan gidebilirsin John! İstediğin heryere gidebilirsin."dedi Abim.

"Daha çok küçüğüm! Bunu biliyorsun değil mi?"

"Seni ben büyüttüm John"dedi Abim.

"Ben... bu ailede olmayı seçmedim abi. Ben sizi seçmedim siz beni büyütmek için çabaladınız!" Dedim sinirlenerek.

"Seni korudum. Seni her şeyden tüm kötülüklerden korudum!!!" Dedi bana bağırmaya başlayarak.

"Göreceksin abi."dedim kafamı sallayarak.

"Neyi görecek mişim?" Dedi abim kaşlarını kaldırarak.

"Buradan kaçacağım."dedim sadece kendimden emin bir şekilde.

"Kaç! John kaç, umrumda bile değil. Kaç! Ne halt yiyorsan ye tamam mı? Bana da bir daha abi deme"dedi abim bana daha çok bağırarak.

"Sadece... biraz zaman gerekiyor. Zaman..." dedim.

"Zaman... tabii zaman olmasa sen ölürdün zaten" dedi abim saçma sapan konuşmaya başlayarak.

"Ne alakası var!" Dedim.

"Açık konuşacağım John... ben artık seninle ilgilenemiyorum tamam mı? Sana artık bakamıyorum"dedi sakinleşerek.