Karanlık Yıldızlar

14. Bölüm: Sadık

𐬺𐬼★𐬼𐬺

"Rüyalarda son gözükmediğini hepimiz biliriz. Ve yıldızlar kaydığında gerçekleşmeyeceğini bildiğimiz halde dilek tutup, gerçekleşmesini bekleriz."

"Söyle kim üzdü seni bu kadar; seçtiklerin mi, vazgeçtiklerin mi?"
-Franz Kafka

꧁✯꧂

Karanlığın içine gömüldüğümde, belki de oyun oynuyordum. Ama gördüklerim oyun değildi. Gözlerim yalnızca bir yıldız görüyordu. Çam ağacının üzerine dikilmiş bir yıldız, parlıyordu.

Havanın kararması ardından, yalnızca ışıklar sayesinde önümü görüyordum. Yılbaşı ağacının süsleri etrafı aydınlatıyordu.

Yıldızlar gözükmüyordu. Işıklar, yıldızları ele geçirmişti.

Yıldızlar gözükmüyordu.

Gözlerimi diktiğim tek yer, yılbaşı ağacının üzerindeki yıldızdı.

Gökyüzünü aradığım sırada gözlerim karardı. Onu bulamayacağımı anladığım anda ise, yalnızca yapay bir yıldıza odaklandım.

Yapay yıldıza odaklandım.

Gökyüzü parladı. Işıklar sönmedi, yalnızca gökyüzü parladı ve siyaha bürünmüş bulutları bile görmeye başladım. Yıldızları gördüm, ama tek gördüğüm onlar değildi. Milyonlarca yıldız vardı.

Milyonlarca yıldız vardı.

Bir ateş yükseldi, gökyüzüne doğru. Işıklar sönmedi gökyüzü parlamaya devam etti.

Alevlere diktim gözlerimi, gökyüzünde süzülen kırmızılıklara baktım sadece.

Alevler içerisinde yanmaya başladım.
Hayır hayır yanmıyordum. Parlıyordum.

Alevler içerisinde parlıyordum.

Gökyüzü bana baktı. Okşadı beni nefesiyle.

Parlayan ellerimi ateşe tuttuğum sırada, gökyüzünden yıldızlar kaymaya başladı.

Siyah bulutlar dağıldı. Ateş söndü ve gökyüzü bana yalvardı.

Gökyüzü bana yalvardı.

Konuştuğunu hissettim.

"Seni affeden gökkuşağı, benim için tekrar geldi. Sana ödünç verdiğim yıldızı, kalbinin içine sapladım. Bulutlardaki ışık, senin zihnini temizleyecek ki, bembeyaz olacaksın. Gördüğün yalnızca bembeyaz bir cennet olacak"

"Yağmur seni ıslattığında, ruhunun derinlerinde gökkuşağının kıpırdamasını hissedeceksin. Senin için gelecek ve seni gökyüzünde parlayan tek yıldız yapacak"

Işıklar söndü. Bulutlar bembeyaz oldu ki hissettiğim acı kalbimin derinliklerinde kaldı.
Ölümün acısı kelebeklerle uçup gitti.

Ölümün acısı kelebeklerle uçup gitti.

Yılbaşı ağacı benim için söndü. Parlamaya devam ettim. Gökyüzü tekrardan bana baktı. Cenneti bana gösterdi.