YAKUT

9.Bölüm

Bu bölümün bir kısmını Kutay'ın ağzından yazacağım.Çünkü Kutay'ın neler hissettiğini fazla yansıtamadığımı düşünüyorum.Onun duygularını da yazmak istiyorum.Gerçekten çok güzel bir duygu,kendi istediğin gibi yazmak.Yaşayamadığın hayalleri karakterlerine yansıtmak ve gerçekten yazmaya başladığımda yayınlamayı bile düşünmüyordum,bir iki bölüm yazar bırakırım dedim ama bırakamadım şimdi ise neredeyse 10 bölüm olacak neyse daha fazla uzatmayayım.Umarım beğenirsiniz,oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın.

YAKUT-9.BÖLÜM
(Kutay'ın anlatımıyla)

Hayattı onu bu hale getiren,hırçınlaştıran,acı veren,taşıyamayacağı yükü omuzlarına yükleyen.Gün geçtikçe zehirleyen acısını artıran.Küşmüştü hayata karşı,yorulmuştu çabalamaktan,tutunabileceği bir dal arıyordu.Yediremiyordu kendine,inanmıyordu hayatın bu kadar acımasız olduğuna.

Şimdi ise kollarımın arasında uyuyakalmıştı.Yorgun düşmüştü tekrardan.Yasemin'i ilk gördüğümde gözlerinin derinliğinden korkmuştum.Sanki gözlerine dalınca boğulacakmış gibi bakıyordu.Keşfetmek istedim onu,gözlerinin haritasını bulup,hazineyi keşfetmek.

Her güldüğünde içime tanıdık bir huzur oturuyordu.Sanki gülüşü huzurun ta kendisiydi.Yasemin kıpırdadı ve bana daha çok sarıldı.Hava soğumaya başlamıştı.

Yumuşak bir ses tonuyla"Yasemin,eve gitmemiz gerekiyor."dedim.Bir şeyler mırıldandı fakat uyanmadı.Uyanmayacağını anladığımda kumun üzerinden kalktım ve yavaş hareketlerle bir elimi boynuna bir elimi bacağının arkasına koydum ardından yerden kaldırdım.Kollarını uyku sersemi bir şekilde boynuma doladı ve başını omzuma gömdü.Dengemi sarsan kokusu gelmişti burnuma.

Arabayı açmak için tek dizimi sırtına destek olması üzere kaldırdım ve boşta kalan elimle arabanın anahtarını arka cebimden aldım.Kapısını açtıktan sonra Yasemin'i arka koltuğa güzelce yatırdım.Üzeri ıslanmıştı,muhtemelen hasta olacaktı.Hızlıca şoför koltuğuna bindim ve arabayı sürmeye başladım.

***

Eve geldiğimizde saat gece yarısını geçiyordu.Asansör olmasına rağmen onu daha çok taşımak için odasına merdivenlerle çıkmaya karar vermiştim.

Odasına vardığımda anahtarı her zaman koyduğu yerden aldım ve odasının kapısını açtım.Sırtını dizimden kurtarıp tekrar elimle kavradım ve yatağına doğru yürümeye başladım.Yatağa bırakacakken yakamdan tuttu ve"Gitme,üşüyorum."dedi.

"Gitmiyorum,üzerini değişmen gerekiyor hasta olacaksın."dedim ve ellerini yakamdan çektim.Yatağa oturduğumda üzerini nasıl değiştireceğimi planlıyordum.Bu saatte Dora veya Pelin uyanık olamazdı.

"Kutay,yanıyorum ben sıcaktan nefret ederim kurtar beni.Lütfen kurtar beni."dedi ağlamaklı bir şekilde sayıklayarak.

Elimle alnını kontrol ettiğimde hafif ateşi çıkmıştı.Odadaki ilaç kutusundan ateş düşürücü ve komodinin üzerinden suyu alıp geri geldim.Yasemin'i hafif doğrulttum ve ilacı verdim,suyu da içirip tekrar yatağa yatırdım.Üzerini değiştirmesi için Dora'yı çağırmaya karar verdim.Akın gece geç yattığını söylemişti.Fakat rahatsız etmek de istemiyordum.Uyuma ihtimali yüksekti.

Cebimden telefonumu çıkarttım ve Dora'yı aradım.Biraz bekledikten sonra telefon çağrımı yanıtladı.Sesi uykulu gelmiyordu."Efendim Kutay?"dedi meraklı bir ses tonuyla.

"Merhaba Dora,rahatsız ediyorum kusura bakma.Yasemin biraz üşüttü üzerini değiştirmesi gerekiyor,yardımcı olabilir misin?"dedim mahçup bir tonla.

"Elbette,geliyorum bekle."dedikten sonra telefonu kapattı.Yasemin'in üzerindeki yorganı kaldırdım ve kapıyı açmak için yöneldim,bu sırada kapı tıklatılmıştı.