Kayıp Ay Işığı - Quentin Sallow

4. Bölüm - Büyük Görevler, Küçük Sırlar

Quentin defalarca bir görev almaktan endişelendiğini söylese de Ari kararını vermişti. "Tek olmayacaksın zaten. Maz ve ben de olacağım."

Quentin'in Ari'nin kendisini adeta sürükleyerek loncaya götürmesine izin vermesi de bu yüzdendi zaten. Eğer tek olsaydı kendini odaya kilitlemesi büyük bir ihtimaldi.

Loncaya girdiklerinde onları her zamanki gibi Emma karşıladı.
"İyi günler! Nasıl yardım edebilirim?"

Ari kollarını tezgaha yerleştirirken çok önemli bir şey anlatacakmış gibi ona doğru biraz eğildi.
"Büyük gün."

"Öyle mi? Haha! Benim elimde de büyük bir görev var."

"Neymiş bakalım."

Emma masanın önünde duran ve Prenses İris'in imzasını taşıyan bir kağıdı kaldırdı.

"İlk olarak Toprak Ana Loncası'nın sahiplerinden biri olduğunuzdan dolayı sizi tebrik etmek istiyorum Bay Ari. Loncamız Prensesimizin bizzat kendisi tarafından imzalanmış bir görev aldı. Tüm üyelerin katılabileceği açık bir iş."

Ari'nin kasları kalktı. Emma'nın anlattığı şey birkaç kişinin daha ilgisini çekmiş olacak ki tezgahın önü kalabalıklaştı.
"Şafak Ormanı'nda, Anamiler ve Gaiaterra'nın arasına yerleşmiş Ay Yoldaşları denen bir grup iki taraf için de sorun çıkarıyor. Prenses İris bu çeteden kurtulunmasına yardım etmek isteyen gönüllüler için Anamiler'den bir rehber ayarladı."

Kalabalıktan fısıldaşmalar duyulurken gür sesli bir kadın ileri çıktı. "Bunun için ayarlanmış bir gün yok mu?"

"Elb-"

"Ha, bir de ödül falan ne iş?"

Emma hafifçe öksürdü.
"Gönüllü katılan maceracılar, yani sizler, rehberin önderliğinde Prenses'in gönderdiği bir ekiple buluşup bu ayın 19'unda baskın yapacaksınız."
"Ödül ise katılan her kişiye beş yüz altın kesin olarak verilecek. Benim fikrime göre Anamiler de bu yardımımızı karşılıksız bırakmayacaktır."

Genç kadın başını hafifçe yana eğip gülümseyerek konuşmasının bittiğini belli etti. Kalabalık dağılırken o tekrardan Ari ve diğerlerine döndü ama bir şey söylemedi.

"Katılıyoruz!"

Ari heyecanla gönüllü olmak için tezgaha yeniden doğrulurken Maz sırtına dokundu ve gözleriyle Quentin'i işaret etti. "Ari acele ediyor ama sen katılmak istemiyorsan sorun değil."

Quentin kararsızdı. Yine de kendisi gibi biri için iyi bir tecrübe olacağının farkındaydı.
"Ne kadar zor olabilir ki?"

Emma kendisine yöneltilen soru ile bakışlarını Ari'den Quentin'e çekti.
"Ay Yoldaşları'nın nasıl kişiler olduklarını bilmiyoruz fakat çok tehlikeli bir görev olsaydı acemilerin katılması yasak olurdu. Bu arada, görevin Şafak Ormanı'nda olduğunu da unutmamak lazım. Karartılar, zeki ve tehlikeli canlılar."

Quentin bakışlarını kaçırıp yutkundu. Bunu zor yoldan öğrenmişti. Yine de "Katılacağım," dedi.

"Harika!" Genç kadın üçüne de birer belge uzattı. İşleri bittikten sonra belgeleri bir kenara kaldırdı ve diğerleri loncadan çıkarken onlarla vedalaştı.
Ekip yarım saat kadar bir süre sonra şehirde dolaşmaya başlamıştı. Etraf, bir grup insan ve muhafızların şiddetli tartışmaları dışında sakin sayılabilirdi. Maz ve Ari arasında derin bir sohbet vardı... En azından Ari için öyleydi.

Quentin ise düşünceleri arasında kaybolmuştu. Omzunu tekrar kullanamayacağı kadar derinden söken dişler, adeta iç organlarında hissettiği pençeler... Yaratıkların görünüşleri için ise parlak gözleri dışında hiçbir şey aklında canlanmıyordu. Düşününce şimdi her şey bir rüya gibi geliyordu.