Illegal Rivalry

rozdział 26

Pov Lea

Głos Alexa zmienił sie niemal natychmiast, nie wiem co było tego powodem ale zaczęłam żałować, że zgodziłam się na ten głupi pomysł ze wspólnym mieszkaniem.

-Mandy nic się nie stało, naprawdę spójrz na mnie - dziewczyna uniosła swoję spuchnięte oczy od płaczu i pokiwała głową. - a teraz wstawaj jeśli mamy jutro lecieć trzeba sie spakować okey? - zapytałam patrząc czy jest gotowa.

-Okey - przytuliłam dziewczynę, uśmiechając sie przy tym.

Trzeba przyznać że w tak krótkim czasie nasz pokój wygląda jakby przeleciało przez nie stado słoni, trzeba będzie to wszystko posprzątać a już od patrzenia mi się nie chcę. Zaczęłyśmy od wyciągnięcia walizek z szafy oraz wkładania ciuchów do walizek, poszło nam to dość sprawnie bo ciuchy były jako tako poukładane przez co po prostu je wkładaliśmy. Zostawiliśmy jedynie ciuchy oraz bielizne zmienną na jutro. Ja postawiłam na szare dresy  i czarny top a dziewczyna na krótkie dresowe spodenki i do tego równiez czarnego topa. Jedną małą walizkę która służyła nam od kosmetyków położyliśmy otwartą na półce, i stwierdziliśmy że ciuchy które mamy teraz na sobie po prostu włożymy juz do tej. Po odłożeniu wszystkich walizek pod drzwi zajęliśmy sie pakowaniem innych rzeczy do swoich plecaków. Całkowite pakowanie zajęło nam godzine plus dodatkowo sprzątanie pokoju tak by jutro tylko wyjść zajęło dwie godziny i w ten sposób na zegarze widniała godzina 16³⁵.

-Li - powiedziała głosem bardziej pytającym

-Hmm - wymruczalam kładąc się na kanape.

-Idziemy coś zjeść? - zapytała. Na słowo jedzenie mój brzuch jak na roskaz zaburczal więc to oznaczało że tak.

-Idziemy - zerwałam sie z kanapy zakładając tylko buty, gdy już chciałam wychodzić usłyszałam

-Nie otwieraj - podeszła do mnie dziewczyna łapiąc za ramiona i odsuwając od drzwi, zmarszczyłam brwi spoglądając na dziewczynę. - poczekaj - nadal nie rozumiałam o co chodziło, rozejrzałam sie po pokoju spoglądając na stojący zegar 16⁴⁰ i wszystko jasne. Ojciec dziewczyny został zamordowany o godzine 16⁴⁰ gdy wychodził do pracy, dziewczyna od tego momentu nienawidzi tej godziny a gdy ma wyjść gdy widnieje ta godzina to strach ją paraliżuje. Do tej pory nie odkryto dlaczego ktoś go zabił ani tego kto to był, a minęło od tego siedem lat. - już możemy iść - na twarzy dziewczyny odmalowana była pustka.

Po wejściu do windy wcisnęliśmy odpowiedni przycisk i czekaliśmy aż winda sie zatrzyma na odpowiednim piętrze. Spojrzałam przelotnie na dziewczynę która dalej pustym wzrokiem patrzyła przed siebie.

-Boje się - odezwała sie pierwsza po przekroczeniu drzwi windy, na dole był większy ruch niż zazwyczaj co mnie lekko zdziwiło. Spojrzałam na dziewczynę z lekkim uśmiechem i złapałam za dłoń dziewczyny która zaczęła pocierać kciukiem moją.

- Wszystko będzie dobrze, wrócimy i zaczniemy żyć na nowo - powiedziałam wyciągając telefon z kieszeni w momencie gdy poczułam wibracje. Miałam mase nieodczytanych powiadomień ale jedno przykuło moją uwagę najbardziej. Było to powiadomienie dotyczące śmierci jakiegoś chłopaka z Las Vegas, weszłam na stronę z której pojawiło sie powiadomienie i przystanelam co przykuło uwage mojej przyjaciółki która puściła moją dłoń i również zajrzała na telefon. Znajdowało się tam zdjęcie  miejsca zbrodni dużo policji karetki oraz osoby która umarła. Przejechałam palcem w dół ekranu by móc doczytać treść i zobaczyć dokładniej zdjęcia. Weszłam w pierwsze lepsze a tego co tam zobaczyłam sie nie spodziewałam. Było to zdjęcie Lukasa przedstawiające chłopaka w normalnej pozycji gdzie wyglądał normalnie, czyli najprawdopodobniej było to zdjęcie by pokazać osobe poszkodowaną. Spojrzałam na twarz dziewczyny na której odmalowała sie ulga, na mojej zapewne było widać to samo. Dziewczyna chwyciła mój telefon przewijając strone w dół i czytając, podniosła na mnie wzrok lekko się uśmiechając. Wyglądało to jakbyśmy były psychiczne ze cieszymy sie że umarł ale tak naprawdę no kurwa tak było.