PEŞİMDEKİ KATİL

4. Bölüm

Merhaba dostlar, kitabı daha keyfli ve anlamlı okumak için, başlangıç bölümünden devam ederseniz herşey yolunda gider demektir.
İyi okumalar..

Aceleyle sesin geldiği odaya gittik, o manyak herif hu köşke geldiğinde hepimiz koşar adımlarla saklanacak bir yer bulduk. David ise karşınızdaki odaya saklanmıştı, çok şükür'ki David hayattaydı.

Kapının kolunu indirmemle birlikte olivia ile odaya daldık.. David etrafta yoktu,

-Hey dostum?
"Burdayım Jack, yatağın altında.

David yatağın altına saklanmış bir vaziyette oraya sıkışık kalmış. İki elimle birden kendime doğru çektim ve davidi yatağın altından sonunda çıkarabildim.

Üstünü başını temizleyen davidin bembeyaz elbisesi adeta bıçak darbesi ile kıp kırmızı olmuş. Tanrım biz nelere bulaştık böyle, bize ne oldu...

Herşey ama herşey şuan karma karışık bir halde, Edwin en sevdiğim dostum gözlerimin önünde can verdi ve benim elimden birşey gelmedi... Üzgünüm Edwin böyle olmaması gerekiyordu.

O esnada olivia bana bakıp birşeyler fısıldadı

"Hey Jack, oda ne öyle?"

Olivianın söylenerek eliyle işaret ettiği yeri daha net görebilmek için el fenerimi çıkardım ve etrafa tuttuğumda ise...

- Bu.. Bu herif manyağın teki...
"Jack. Bir an önce buradan gitmeliyiz adela burda yok."

Olivia doğru söylüyordu etrafa bakındığımızda adelaya ait hiç ama hiç birşey yoktu. Adela canım arkadaşım buraya gelseydi, eminim'ki bizim'de buraya geleceğimizi bilip bir işaret bırakırdı.

Ama etraf göz gözü görmeyecek kadar karanlık, eğer ışığı açarsak o manyak herif köşkün'de bizim olduğumuzu anlar ve bizi öldürmek için elinden geleni yapar.

Göz ucuyla saklandığımız odaya doğru baktığımda ise Edwin hala o lanet herifin bıraktığı gibi duruyordu.. İçimden çok,, çok ama çok ona "Haydi Edwin buradan gidiyoruz" demek geçse'de,,,,

O artık ölüydü.......

O birdaha geri gelmeyecek.. Edwin diğerleri gibi ürkek birisi olmasa'da, korktuğu sadece bir şey vardı.. Bizleri kaybetmesi, ama öyle olmadı biz onu kaybettik.

İçimdeki acıdan dolayı çenemin titremesiyle göz yaşlarım teker teker yere damlıyor. Bu benim umrymda'mı, en sevdiğim arkadaşım birdaha geri gelmeyecek.

"Jack dostum iyi misin?"
- İyiyim david, artık burayı terk etmeliyiz.

Hızlı adımlarla ve dolan gözlerimle beraber merdivenlerden koşar adımla indik ve köşke girdiğimiz pencereye geldiğimde ise tekrar göz yaşlarıma hakim olamadım..

Onu kendi ellerimle yukarıya çekmiştim.. O benim yüzümden öldü..

Her ne kadar yıkılmış olsam'da her ne kadar bidaha edwin'le mutlu olduğumuz kadar bu hayatta mutlu olmayacağımı bilsem'de burayı terk etmeliyiz.

Sol elimle pencereyi tutup bir ayaklarımı kaldırıp aşağıya aladım.

-Hey olivia... Atla Hadi..
"Jack emin misin?"
-Olivia, sen ciddi misin? Burada o lanet herif tarafından ölmek'mi istersin yoksa buraya atlamak mı.

Olivianın aşağıya atlarken tuttum ve yere bıraktım. Sırada David var,

"Dostum eğer ben atlarsam karnımdaki yara açılabilir.."
-Kendini pencereden sarkıt dostum ben seni aşağıya alırım.