Yaralasar 5

5.Bölüm

Naz, öğrendikleri ile sevinçten uçarken ben çıldırmak üzereydim.Herkes gelmeden ögrenmişti.

Naz "Siz bayağı hızlı çıktınız ya!" Dediğinde ellerimi alnıma götürdüm.Naz hala konusuyordu."Yiğit beni ikinci çocuğa ikna etmeye çalışsa da ben hamileyken kilo almak istemiyorum çünkü ödem yapıyor!"

"Naz çocuğuna hamile kaldığında çokta kilolu değildin ve bir bebek için güzelliğinden 9 ay vazgeçebilirsin hatta şunu soyliyim Ecrin ve ben hamile iken sende çalışsan iyi olur çünkü bebeklerimiz olursa beraber büyürler,"dedim.

"Bilemiyorum artık orasını düşünmem lazım."

"Neyini düşüncen kızım bak sonradan hamile kalırsan bozuşuruz,"derken bile sessiz konuşmaya çalıştım.

Aniden kapı çaldığında koşarak kapıya gittik. Ecrin, Kuzey , Evren ve annesinin karnındaki bebiş geldiler.Onlar içeri geçerken kapıyı kapatacaktik ki Yosunlar da geldi.

Yemeği bahçede yiyeceğimiz için bahçeye büyük bir masa kurduk. Yemekleri taşımaya başladık. Çocuklar oyun oynarken beyefendiler de bahçede gel git yapan hanımlarını yani bizleri izliyorlardı.

Alaz kollarını birleştirmiş beni izlerken ona aşık olmamak elde değildi.Tabi bu düşüncelerimi yüzüme yansıtmadan ona baktım. "O gözlerini yerleştirmekte olduğum kaşıkla oyarım, bakma bana öyle!" Dediğimde herkes bizi izliyordu. "Sen oyacaksan razıyım karıcığım,"dediğinde sinirden ellerimi sıkarak "Sen susmak bilmez misin adam,he bir de utanmak!"

"Karımdan utanacagımı kim söyledi?" Dediğinde Hakan'ın öksürüşünü duydum."Tartışmanız bittiyse yemeğe geçelim mi artık?"

Herkes gelmişti. Masa tam anlamıyla mükemmel görünüyordu. Saldırmamak için kendimi tutarken Alaz göz kırparak yanıma geldi. Sessizce kulağıma eğildi."Herkes yemeğe başlamadan önce yanıma gel ve masanın başında herkese haberi verelim."

Herkes masaya oturduğunda Alaz ile ben ayaktaydık.Çocuklara içerde masa hazırlamıştık.Onlar içerde biz dışarıda yiyecektik.

Masanin başına geçtik. Ellerimiz birbirini tutarken aynı anda "Bizim size bir haberimiz var!"

Herkes merakla haberi beklerken Naz sırıttı.Kaşlarım ile 'sus' işareti yaparken Alaz konuştu."Sedef konuşalım mı herkes çatladı da!" Dediğinde tekrar önüme döndüm. Alaz ile kafamızı aynı anda birbirimize çevirdik. "Bizim bir bebeğimiz oluyor!"dediğimizde herkes yerinden kalkarak bizi tebrik etmeye başladılar.

Hemen yerime oturdum. Aç kurtlar gibi saldırmaya başladım. Herkes oturduğunda bana hayretler içinde bakıyorlardı. Hemen gözlerimi yemekten ayırarak konuştum. "Ne var hormonlar işte," dediğimde Kuzey "He hormonlardır zaten normalde hiç de yemezsin dimi Kedicik?"dediğinde sinirden "Bak kediciğe başlatma açım!" Diyerek yemekleri tekrardan ağzıma atmaya başladım.

Çoktan yemekleri yemişken bahçede ki ocakta küçük bir ateş yaktık.Onun üstüne 2 demlik çay koyduk. Bayağı kişi olduğumuz için çay yetmeye bilirdi.

Elvan 'a kardeşinin olacağını söylemek için can atıyordum. Alaz ı çağırıp Elvan'a beraber söylememiz gerekiyordu. Tam Alaz 'a bakacaktim ki çoktan beni izlediğini gördüm. Kaşlarımı catarak 'eve gel' gibi işaret yaptığımda içeriye geldi. Kulağıma eğilip "Noldu karıcığım yoksa bir bebek yetmedi mi ?" Dediğinde "Sus hayvan, ben sana yetti mi yetmedi mi gösterirdim de dua et yeri değil!"

"Şimdi bana odaklan!" Dedim.

"Odaklanmamak elde değil zaten güzelim!"

"Of adam sen susmak nedir bilmez misin?"