Yaralasar 5

13.Bölüm

Sedef

Lanet otelden çıktım ve arabamla beraber sahile kendimi attım. Sakin olmam lazımdı. 5 dakika önce yaşadıklarımı ne ben ne de beynim algılıyordu.

Sahilde ki kumlarin üstüne kendimi bıraktım. Oturdum, herşeyi düşündüm. Tek tek düşündüm. Ama ne gerçeği biliyordum ya da bunun nasıl başladığını...

Alaz hep bana sıcakkanlıydı. Ne olmuştu da böyle şeyler olmuştu. 5 kişilik bir ailemizi dağıtacak kadar önemli miydi?

Şimdilik gözyaşlarımı ve Alaz'ı bir kenara bıraktım. Çocuklarımı düşünmeliydim. Çocukları-

"Sedef!"

O lanet olası ses Alaz'ın değil dimi?

Hemen doğruldum. Tam karşımda duruyordu. Dağılan saçlarım ve akan rimelim herşeyi belli ediyordu.

"Ağlayamazsın, yapamazsın, hatırlam-"

"Kes sesini!" Dedim hiddetle."Sen ağzını açma anladın mı? Sen benim yüzüme bakma hatta yüzsüz!"

Çekilip giderken kolumu kavradı. Ve beni kendine çekti. "Bana sadece 1 gün ver herşeyi belgesine kadar kanıtlayacağım,lütfen Sedef!"

Hemen ondan ayrıldım ve yüzüne okkalı bir yumruğumu indirdim. Engel olmadı. Olamazdı!

"Sen hangi hadle bana dokunursun!Sen bana dokunamazsın!Sen bana elleyemezsin! Senin ellerin kirli!" Başım dönmeye krizlerim artmaya başlamıştı. Gözlerimden yaşlar hızlı hızlı dökülürken başım da dönmeye başlamıştı. Kendimden geçerken en son gördüğüm şey Alaz'ın lanet yüzüydü.

İlahi Bakış Açısı

Sedef tam 2 gündür hastanede yatıyordu. Ağır çaplı bir kriz ve eşiğinde ki yüksek tansiyondan dolayı beyin kanaması riski vardı.

Sedef'in ailesi çaresizdi. Arkadaşları çaresizdi. Alaz ise çoktan Sedef ' e bütün delileri çıkarmıştı. O kızlara ve lanet Samet' e belge belge çıkartıp imza attırıp yetmemiş. Otelde kaldıkları iki odaya daha önce kontrol amaçlı taktırdığı kameraların kayıtlarını alıp USB ye aktardı. Sedef için bekledi. Tam 2 gündür kapılarda yatıyordu. Herkesten gizlese de kaçamak bir şekilde ağlıyordu. Sudan başka bir şey yiyip içmiyordu.Tek düşündüğü Sedef'ti!

Alaz'ın tek suçu Sametle birlik olmak ve o içeceği içmekti.Ama o sadece bu konuda suçluydu. Onun kalbi Sedef'in di. Değişmezdi! Ne o kalpte başkası konaklayabilir, ne de aşkın tadını çıkarabilirdi. Orası Sedef'in di ve öylede kalacaktı.

Doktorlar ağzını iyi açmıyordu. En ufak bir hata da Sedef'in beyin kanaması riski artabilirdi. Nasıl olur da bir baygınlıktan beyin kanaması olabilirdi ki?

Sedef (günler sonra)

Gözlerimi kaçamak bir şekilde açarken karşımda doktor vardı. Bildiğimiz beyaz önlüklü bir doktor. Başımda biriyle konuşuyordu. O kimdi?

İyice yerimde doğruldum ben buraya neden gelmiştim. Niçin burdaydım. Ve yanımda ki kimdi?

Doktor bana bakarken konuştu.

"Sedef Hanım nasılsınız?"

Yanıt verdim. "Sedef kim?"

"Sedef Hanım sizsiniz bir kriz geçirdiniz. Merak etmeyin durumunuz stabil. Yardımcım sizinle ilgilenecek. Lütfen kendinizi yormayın!"

Cevap vermedim çünkü kafam allak bullak oldu. Ayırt edemeyecek kadar hersey çok karışıktı. Hem herşeyi sormak hem de sormamak istiyorum. Ya da bırak bırak hiçbir şey istemiyorum.

Yanımda ki bana bakan uzun boylu adama boş boş baktım.

"Siz kimsiniz?"

"Ben," diyerek derin düsüncelere daldı. "Ben Alaz Altuğ Sipahi!"

"Sen Alaz, sen misin?"

"Evet benim."

"Rüyamda adını sayıklıyordum. Sadece bunu hatırlıyorum. Ben neden burdayım bana ne oldu söyler misiniz beyefendi?"

"Sedef, lütfen biraz dinlen. Henüz hepimizi unutmuş durumdasın."

"Sen benim neyim oluyorsun ki?" Diyerek sorumu ona yönelttim.

"Henüz boşanamadığın ex kocan sanırım."

"Lan ben seninle mi evlenmişim ne kadar zekiyi-"

Gözlerimi bir karartı aldı ve boşluğa bıraktı.

Alaz..

Alaz..

Alaz..

Eski kocam..

Elvan..

Ayaz..

Uraz..

Benim beş kişilik ailem..

Olaylar beni kovalarken ben onlardan kaçıyordum. Ben Sedef..

Arkadaşlar bölümümüz buraya kadardı nedense bu sefer kısa sürdü. İçime çok sinmedi ama sizin ısrarınız için kısa yayınlamak zorunda kaldım.

Yeni çıkan Vampirlerin Kılıcını okuyup yorum yapmayı unutmayın. Takipte kalın!