The Child Of Sun ☀️And Moon 🌙

Seni sevmekten vazgeçemiyorum

Yazardan: Arkadaşlar öncelikle destek olan herkese çok teşekkür ederim. Bıraktığım müziği açarak dinlerseniz çok keyifli oluyor.

Fenzio: Ne yapmayı düşünüyorsun?
Malbonte: Vikiyle konuşmam gerekiyor.
Fenzio: Eminim gidişinin sebebini duyunca sana hak verecektir.
Malbonte: Ya o ? Çocuk anlayacak mı?
Fenzio: Şimdi mi konuşmak istiyorsun?
Malbonte: Evet. Hisarda mı şimdi?
Fenzio: Hayır, kar vadisine yakın bir şehir var orada kalıyor.
Malbonte: Herkesten bu kadar uzakta mı?
Fenzio: Sebebi tahmin edile bilir.
Malbonte: ...
Fenzio: Çocuk bende o zaman . Sen hall et .
Malbonte: Ben gittikten sonra ne oldu ?
Fenzio: Tek söyleyeceğim hiç iyi şeyler olmadığı amma kendisine sorsan iyi olur.
Malbonte: ...
Fenzio kapıyı açıp dışarı çıktı. Gözleriyle çocuğu aradı.
Fenzio: Haydi dersimiz var , gidelim.
Aurora: Bu saatte mi?
Fenzio : Ne varmış saatte , bahane üretme.
Çocuğu alıp gitti.

Malbonte Fenzionun söylediği evdeydi. Vikiyi bekliyordu . Onunla yapacağı konuşma için kendini hazırlıyordu. Ya Viki onu affetmezse , yüzüne bile bakmadan onu kovarsa , ya da onu dinlemek bile istemezse ne yapacaktı? Düşünceler o bu boğuyordu. Aniden kapının çarpmasını duydu .
Viki : Rory ben geldim. Bu gün seni yalnız bıraktığım için özür dilerim küçük prenses.
Yarın söz sana seninle oyunlar oynarız . Tamam mı?
Amma Auroradan ses gelmiyordu.Viki endişelenmeye başlamıştı.
Viki: Rory buradamısın?
Prensesinin odasına girdi . Amma orada asla görmeyi beklemediği biri onu bekliyordu. Şoktan elinde kendisi için hazırladığı kahve fincanı yere düştü . Küçük parçalara ayrıldı. Kırılan kalbine benziyordu.
Viki: Sen?
Malbonte: ...
Vikinin göz yaşlarını tutamadı. Yanaklarından aktı. Malbonte diyecek bir söz bulamıyordu . 12 yıl sonra yeniden karşılaşmıştılar. Malbonte bu 12 yıl boyunca sevdiği tek kişiyi unutamadı . Her gece rüyalarında görüyordu Viki ise hep onun hayalinle yaşadı . Bir gün döneceği hayaliyle, umuduyla. Amma ne kadar çok umud edersen o kadar çok ölürsün.
Viki önce rüya olduğunu sandı. Kırılan fincanla birlikte kesilen eli rüya olmadığına ikna etti. Yavaş yavaş uzaklaşmaya , geri adım atmaya başladı.
Viki : Hayır, gerçek değil bu . Burada olmazsın. Yine lanet bir kabus görüyorum. Bunca şeyden sonra burada olamazsın. Hayır- hayır .
Malbonte: Buradayım, karşındayım. Gerçek , rüya değil.
Viki : Evet rüya değil , tam bir kabus.
Malbonte Vikiye yaklaştı. Gözyaşlarını silmek için elini uzattı. Viki geri çekildi. Viki: Hayır, sakın dokunma bana. Kızım nerede?
Malbonte: Güvende merak etme. Sakinleş önce.
Viki : Sakin olayım , öyle mi? Sen düğün günü ortada bırakıp git , tam 12 yıl 42 gün 23 saat sonra gelipde bana söylüyorsun ki , sakin ol .
Arkasını döndü. Gözyaşlarını görmesini istemedi . Sinirden acayip bir şekilde gülmeye başladı.
Malbonte: hiç bir şey göründüğü gibi değil . Viki: Sence ben bunları duymak istiyor muyum? Hemen defol git. 12 yıl önce nasıl çekip gittinse , bu gün de öyle yap .
Malbonte: Dinle beni lütfen . Sonra istersen söz gideceğim. Amma önce dinle.
Biliyorum ... Neler yaşadığını. Çünkü bende sensizdim. Seni çok seviyorum Viki . Kalsaydım sana zarar verebilirdim . Ben sensiz yaşayamazdım.
Viki: Peki bana şimdi ne kadar zarar verdiğini görmüyor musun? Ben o gün öldüm. Her gün ölüyorum. Beni sen öldürüyorsun. Beni sen darmadağın ettin. Şimdi de eserini görmeye mi geldin ?!
Malbonte: Söz veriyorum telafi edeceğim.
Viki acı içinde kaybolmuştu. Boğuluyordu resmen. Elini yumruk haline getirip yandaki aynaya vurdu.
Viki : Bunu telafi edebilir misin?
Eli kanıyordu . Fakat umurunda bile değildi. Acıyan eli değil ruhuydu ,kalbiydi.
Viki: Hadi konuş, dinliyorum anlat. Bilmediğim şeyler neymiş . Amma sonra bana daha fazla işkence çektirmeden git. Malbonte: Tamam. Amma şunu bil, ben seni sevmekten asla vazgeçmedim. Ben asla sizden vazgeçmedim. Shepfa-Malum ile olan bağımı zaten biliyorsun. O öldükten sonra onunla olan bağım bana işkence etmeye başlamıştı. Kendimi kaybediyordum . Karanlık tuzağına düşeni asla bırakmaz. Eğer bir kez düşersen o tuzaktan çıktığında yeni bir işkenceye hazır olmalısın demektir. O öldüğü için bağ kopuyordu. Senle olan bağım olmasaydı, hayatta kalamazdım. Bende onunla birlikte yokolurdum . O kadar çok acı çekiyordum ki , artık katlanamıyordum . Dediğim gibi kontrolü kaybediyordum . Düğün günü sen odaya girdiğinde kendimde değildim .
Viki: Ne?
Malbonte: Sana zarar vere bilirdim , doğmamış çocuğa zarar verirdim Viki.
Viki: Bunu bana söyleyebilirdin . Acını dindire bilirdim , hiç olmazsa bastırırdım.
Malbonte: Seni tehlikeye atmazdım , anla beni.
Viki : Hep yaptığın gibi kaçmayı seçtin.
Malbonte: Böyle olsun istemedim. Aşık olduğum kadını , karım olacak kadını düğün günü bırakıp gitmek sence benim için kolaymıydı. Senden ayrılmak benim için zordu.Onunla olan bağım koptuğunda sana geridönmeyi düşündüm.
Viki : Peki neden dönmedin ?
Malbonte: korktum. İlişkimizi bitirmiştim. Benden nefret etmeye hakkın vardı. Başkasıyla olmaya hakkın vardı. Ben seni böyle görmeye korktum . Auroranın senin kızın olduğunu öğrendiğimde ...
Viki: Böyle bir şeyi nasıl düşüne bilirsin!? 😢 . Hiç mi tanımadın beni ? Ben senden başkasını seve bilirmiyim? Sen benim herşeyimdin . Herşeyimi alıp gittin .
Malbonte: Beni asla affetmeyeceğini biliyorum. Sana bunları söyledim çünkü, sana olan sevgimden şüphe etmeni istemiyorum.
Daha Viki bir şey diyemeden Malbonte arkasını döndü. Kapıyı kapatarak çıktı. Onun ardından Aurora içeri girdi. Annesini o halde görünce dondu.
Aurora: Anneciğim ne oldu, neden ağlıyorsun?
Viki : Gitti. O gitti bir daha dönmeyecek. Baban gitti.
Aurora merdivenlere koştu. Hiç görmediği babasına yetişmek için koştu.
Merdivenlerdeyken gördü onu .
Aurora: Yine mi beni bırakıp gidiyorsun,? baba . Gitme lütfen .
Malbonte sesi duyunca dondu . Sesin kime ait olduğunu anladığında sendeleyerek arkasını döndü.
Rory babasına koştu. Ağlıyordu .
Aurora: Lütfen gitme , söz veriyorum uslu bir kız olacağım. Artık yaramazlık yapmayacağım. Oyun oynamak için dışarı bile çıkmayacağım. Lütfen baba gitme , bizi bırakıp gitme .
Küçük bir kızın söylediklerinden Malbontenin gözlerinin dolacağını kim düşüne bilirdi ki. Kızının yanına çömeldi sımsıkı sarıldı.
Malbonte: Söz veriyorum, seni ve anneni asla ve asla yalnız bırakmayacağım .

DEVAM EDECEK.