Hikayem tamamen hayal ürünüdür.Romance club Heaven Secret hikayesinden esinlenerek tasarladım .
Yakında Göklerin sırrı 2 bitecek. Ben de Göklerin sırrı 3 yazmaya karar verdim. Olaylar savaştan 12-13 yıl sonrasını anlatmaktadır. Umarım beğenerek ok...
Viki Auroranı yatırıp oturma odasına geçti. Mlabonte kollarını göğsüne kavuşturmuş onu bekliyordu. Bakışına bakılırsa ciddi bir konuşma olacağı belliydi. Bütün akşam Viki onu geçiştirmişti. Ama artık kaçış olmadığını anlayan Viki korkudan gözlerine bile bakamıyordu. O yüzden akla gelen en klişe şeyi yapmaya karar verdi. Viki : Rory uyudu . Benimde uykum geldi. Uyuyacağım.🥱 . İnanması için hafif bir de esnedi . Fakat Malbonte hala aynı bakışla Vikiyi analiz ediyordu . Viki gitmek için arkasını dönüp gitmek isteğinde bir ses onu durdurdu. Malbonte: İyi bir yalancı değilsin. Yalan söylemeyi beceremiyorsun bile. Dahası gitmek için acelen mi var ? Sen bir şey sağladığında hep böyle davranırsın, Viki . Viki : Ne varmış halimde? Malbonte : Seni tanımadığımı mı sanıyorsun ? Ne zaman böyle bir şey saklasan , huzursuz olsan , parmaklarınla oynuyorsun . Gözlerini kaçırıyor , saçlarını karıştırmaya başlıyorsun . Viki Malbontenin onu iyi tanıdığına mı sevinsin, yoksa gerçekleri öğreneceğine mi üzülsün bilemedi . Malbonte: Neden susuyorsun ? Neden kaçıyorsun benden . Seni üzecek bir şey mi yaptım? Aklını okuya bilirim, fakat senin anlatmanı istiyorum. Viki : Hayır . Beni üzecek bir şey yapmadın. Sadece ... Malbonte: Sadece ne ? Viki : Huzursuzum Malbonte: Benim yüzünden mi ? Viki: Seninle bir alakası yok. Malbonte: Peki neden susuyorsun? Viki susuyordu. Onun susması Malbontenin daha fazla endişelenmesine yol açıyordu. Ama daha fazla dayanamadı huzur bulacağı tek yere koştu. Parmak uçlarında durup kıyafetlerine tutundu. Yüzünü onun göğsüne gömdü
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Malbonte şaşırmıştı. Ancak kendine gele bildi. O da ona sarıldı. Viki ağlıyordu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyor. Malbonte nazikçe onu kendinden uzaklaştırdı. Göz yaşlarını sildi. Malbonte: Anlat küçük yıldız … Viki : Çok yoruldum. Mücadele etmekden yoruldum. Ne zaman mutlu olsam, hep bir şeyler ters gidiyor. Niye hep üzülen ben oluyorum . Artık yaşamak istemiyorum. Kendimden bıktım. Savaşmak zorunda kalmaktan bıktım. Malbonte: Ben senin yanındayım. Bırakmayacağım seni . Sen olmazsan ben de yokum. Viki : bu güç beni her geçen gün öldürüyor. Her gün biraz daha fazla ölüyorum . Yazardan : Aşklarım biliyorum , çok kısa bir bölüm oldu. Bu hafta çok yoğunum . Ama söz veriyorum telafi edeceğim. Gelecek sefer yeni hikayenin ilk bölümünü ve Çooook uzun bir bölüm atacağım
