Hikayem tamamen hayal ürünüdür.Romance club Heaven Secret hikayesinden esinlenerek tasarladım .
Yakında Göklerin sırrı 2 bitecek. Ben de Göklerin sırrı 3 yazmaya karar verdim. Olaylar savaştan 12-13 yıl sonrasını anlatmaktadır. Umarım beğenerek ok...
Malbonte parmağını dudaklarına bastırarak onu susturdu.
"Sshhh , bunun seninle hiç bir alakası yok, aksine sana sahip olduğum için mutluyum " dedi yüzündeki gülümsemesiyle.
Gözyaşlarını sildi. Alnıyla saçlarını birleştiği yere uzunca bir öpücük kondurdu.
" Hadi evimize gidelim , kızımız bizi özlemiştir . Bundan sonra seni yanımdan ayırmak yok " dedi .
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ Vikinin anlatımı ile: Eve geldiğimizde ikimizde çok yorgunduk . Bir an önce uyumak istiyordum. Kapıyı açmak için elimi uzattığım da ani bir dürtüyle geri çekildim. Elim havada kaldı. Ne olmuştu bana böyle? Cesaret edemiyordum mu? Ya neden?
Malbonte tepkimi görüp yanıma yaklaştı. Gözlerimi her ne kadar kaçırmak istesem de gözlerine baktım. Keşke bakmaz olaydım. Şimdi beni tuzağa çeken bakışlarında kaybola bilirdim.
Bakışlarımız birbirine kitlenmişti . Baska yöne bakamıyordum resmen , ne de onun öyle bir niyyeti yoktu . Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ama bana bir sonsuzluk gibi geldi . Belki sonsuzluktan bile ötesinde...
Ben daha ne olduğunu anlamadan eli elimi kavradı. Teni herzamanki gibi sıcacıktı. Buna bayılıyordum . İşte o an elimi hiç bırakmasın istedim. Bende ona karşılık olarak elini tuttum.
Kapını açıp içeri girdi . Ben de zaten arkasından ilerliyordum . Eve girdiğimizde bize bakan bir tane şaşkın Mimi bulduk. Ağzı hafif açıktı , gözlerini hızlı hızlı kırpıyordu .
" Geç gelirsiniz diye bekliyordum , ben o yüzden..." Belli ki Mimi olduğumuz durumu toparlamaya başlıyordu.
" İşimiz bitti " Malbonte sertçe cevap verdi. Sanki karşısında Mimi değil düşmanı duruyordu. Ona uyarı olarak elini sıktım.
" Rory uyudu mu? " Diye sordum. Miniğim için çok endişelenmiştim. Sonuçta 2 haftadır onunla doğru düzgün ilgilenemiyordum .
Mimi soruma gülümseyerek yanıt verdi " merak etme annesi, minik prenses çoktan uyudu"
" Herşey için teşekkürler Mimi , sen benim kardeşinden bile ötesin , iyi ki varsın"
" Yeter ki mutlu ol canım arkadaşım"
Mimi ile dertleştikten sonra uçup gitmişti .
Biz de yorgun olduğumuz için uyumaya gittik. Bu olaylar bizi epey bir yormuştu .
***********************************************
BİRKAÇ GÜN SONRA 🌞🌞🌞🌞🌞
" Anne " Auroranın seslenmesi ile dalmış olduğum bütün düşüncelerden çıktım.
Birkaç gün önce Silvaya gitmiştik. Kader çocuğu olduğumu öğrenmiştim . Malbontenin ailesi karşılığında olan bedel olduğumu öğrenmiştim.
10 yıl önce öleceğimi öğrenmiştim . Her gün kendimi ölüme hazırlıyordum . Şimdi Malbonte ile olan bağım sayesinde artık ölmeyeceğimi öğreniyorum. Hayattan öğrendiklerim hiç bitmiyordu sanırım.
Kendi halime gülesim geldi nedense .
" Göklerden Vikiye hala yaşıyormusunuz ? " Düşüncelerimden koptuğumda karşımda bana ters ters bakan bir çift göz buldum . Ellerini beline dayamıştı .
" Anne iyimisin , sana kaçıncı seslenişim? " Diye endişeyle sordu Küçük Rory
" Evet dalmışım sadece " diye geçirdi Viki .
" Babam seni çağırıyor , dışarıda bekliyor hadi" Minik Rory acele ettirmeye başladı. Telaşının sebebini tam çıkaramasa da onu takip etti.
Viki kapıyı açıp dışarı çıktı. Malbonte arkasını dönük halde ufku seyrediyordu .
Tanıdık enerjiyi hissedince arkasını döndü.
" Getirdim annemi " diye hesap verircesine konuştu Rory.
" Anlamadım beni niye getiriyorsun , ve ayrıca bu gizlilik neden? "
" Sürpriz " Malbonte alayla yanıtladı .
Viki anlamaz halde iksine de baktı. Fakat bunlardan söz çıkmayacağı belliydi.
" Küçük bir gezi öyle düşün anneciğim"
" Gezi ? "
Malbonte Viki daha bir soru sormadan kanatlarını sonuna kadar açtı. Aurora da onu takip etti. Gök yüzüne doğru uçtular .Viki havalanınca onlar tek bir yöne doğru uçmaya başladılar.
Okula doğru uçtular ? Hayır okuldan bir az daha uzağa. Bir zamanlar Malbontenin hapishanesi haline gelen kuleye vardılar. Viki o davesa kapıların önüne geldiğinde sertçe yutkundu. Burayla alakalı ikisininde hoş olmayan anıları vardı .
Viki başını çevirip Malbonteye baktı. Sanki ne yapmaya çalıştığını anlayacakmış gibi .
" Aurora bana " Annemle nasıl tanıştınız " diye sordu . Bende ona göstermeye karar verdim. "
Malbonte yavaşça kapıyı açıp içeri girdi. Rory arkasından koştu . Viki de onların küçük oyununa uymaya karar verdi . Malbonte merdivenlere vardığında durdu.
" Hatırlıyormusun? "
Viki gülerek yanıt verdi " Unuta bilirmiyim? "
" Annenle burada karşılaşmıştık. Tam buradada , - merdivenlerde . O zamanlar hala tanınmayandı . "
" Annem Güzel miydi? "
" Evet ... Çok "
" Anne , burada ne yapıyordun? "
" Eeee haylaz bir çocuk olduğum için ceza almıştım o yüzden beni buraya getirmişdiler"
" Nasıl yani burası bir hapishanemi " diyerek Aurora kollarını iki yana açtı ve etrafında döndü.
Malbonte artık meselenin başka taraflara doğru ilerlediğini anladığında durumu toparladı.
" Annenin bir kahraman olduğunu Biliyormuydun ? "
" Nasıl yani ? "
" Kötü adamlar beni buraya hapis etmiştiler, ama annen bana buradan kurtulmaya yardım etti "
"Kısmen doğru aslında, Shepfa Malbonteyi buraya hapis etmişti . Shepfa da kötü biriydi. Ben de ona buradan kaçmasına yardım ettim " Viki içinden geçirdi
Tam o anda Malbonte tek dizinin üzerine çöktü ...............😁😁😁😄😁😁😄😁😄😃😄😃😄😃.
" Peki bu kahramana sormak istiyorum, acaba bana bir şans daha verir mi ? Benim yeniden kahramanım olur mu ? "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çünkü bu yazar çok gıcık ve atarlı, sağı solu belli olmuyor. Bu bakmışsınız 😎4-5 bölüm atmışım , bir bakmışsınız asla atmayacağım 🥶. Neyse sağlıcakla kalın, Hoşçakalın ❤️💓❤️
