yine sen|bxb

0.0

21 şubat

Merhaba, hayatımda asla günlük tutma gereği duymadım. Genellikle hiçbir şeye ilgi duymazdım çünkü.

Onu görene kadar. Yun jia, senin için bu yazıları yazmaya başlıyorum. Senin evine girdiğimde gördüm günlüğünü. Günlük tutmaya başlamışsın. Belki bu sayede ileride bir bağımız olduğunu daha iyi anlarsın. Ruh eşi olduğumuzu da. Ortak bir şeye sahip olmamız beni heyecanlandırıyor açıkcası.

Bu duygular benim için ilk.

Hayatım boyunca hissizdim ben. Ailem doğum günümü her yıl ihtişamlı bir şekilde kutlardı. Herkesin hatırlayabileceği bir parti olurdu. Seçkin insanlar ve pahalı hediyeler . 12.yaş doğum günüm ahırda yapılmıştı. Her çocuğa at ayarlanmıştı. Herkes gülüp eğleniyorken ben tabağımdaki pastamı bile yemeden çöpe atmıştım.

Benim için gereksizdi anlıyor musun? Palyaçolar vardı, bir tanesinin kostümünü çakmakla tutuşturdum. Çünkü garip görünüyordu ve orada bulunmasını istemedim.

Ailem bu olaydan sonra bu "hissizlik" olayımı görmezden gelememiş beni psikiyatristle götürmüşlerdi. Şizoid kişilik bozukluğum varmış. Bunu duyduktan sonra düzenli ilaçlar kullandım, psikiyatristlerde süründüm. Ailemin züppe arkadaşlarının domuz çocuklarıyla takıldım.

Hiçbir şey değişmedi.

Yıllar geçti işte. Ben lisede okurken  Japonya'dan bir anda Kore'ye taşınmıştık. Açıkcası umrumda değildi. Hiçbir şey hissetmiyorum sonuçta. Ha ordayım ha bir mariana çukurunda.

Ve Kore'ye geldiğimde seni gördüm Yun jia. Benim biricik kurtarıcım.

-

selammm kurgu piesparkles our way out kitabıyla bağlantılıdır. Günlük tarzı ilerleyecektir.