yine sen|bxb

0.9

7 Mart

Birbirinizden uzak duruyordunuz. İşime geliyordu açıkcası. Ta ki senin bakışlarını fark edene kadar. Edebiyat dersindeydik. Dudaklarına doğru bakıyordun. Bakışlarını yakalamasından korkmuyordun. Demek sevgi böyle bir şeydi. Benimkisi de öyleydi değil mi? Ama ben onunla henüz konuşamazdım.

Birkaç ders sonra yejun'u o domuzun sırasında gördüm. Neler yazdığını göremiyordum. Ayağa kalkıp arkadan baktığımda yazıları görebilmiştim. Ağır küfürler vardı. "Öl" "Geber" "İntihar et" tipik zorbalık. Keşke intihar etsen minjun. İşime gelirdi.

Gene geldin, olaya daldın. Artık sinir bozucu olmaya başlıyor Jia. Neden bir bebekmiş gibi onu koruyorsun anlamıyorum. Kendi başının çaresine bakamayan bir zavallı o. Neyse ki seni gene tersliyor. Çöp kutusuna atıldın Jia

Okuldan sonra seni takip ettim. Sadece biraz daha görmek istiyordum. O sırada telefonum çalmaya başlamıştı. Arkanı döner gibi olunca kendimi duvarın arkasına attım. Açıkcası domuza teşekkür etmem gerekiyordu sanırım. Senin kapının yanında bekliyor olmasaydı beni görecektin.

"jia-ya" küçük orospu. Neden öyle sesleniyorsun? Hak etmiyorsun. Bunu hak etmiyorsun.

"Ne oldu?"

"cumartesi için kararlı mısın?" onu vazgeçirmeye falan geldi herhalde. Senin boğazını deşicem domuz. Jia'nın tek şansını çalacak mısın?!

"Gelmek zorunda değilsin minjun." hayır gelmeli ve o ringin üstünde can vermeli.

"Sadece yanında olmak istiyorum."

Hayır Minjun. Benim kadar olmak istiyor olamazsın. Eğer olsaydın onu desteklerdin. Dibinden ayrılmazdın. O gün o öpücüğü kabul ederdin. Sen bir zavallısın. Ve hep öyle kalıcaksın.

-