Mutsuzum bugünlerde. Bir şeyler kazanırken bir şeyler kaybettiğimi hissediyorum. Ölümü bekliyorum sessizce. Suskunum.
Belki bugün, belki yarın...
Telefonun çalacağı anı bekliyorum.
Yokluğu ruhumdan bir parça alıp götürecek bir başkasını daha toprağa vermeyi bekliyorum. Simsiyah giydim bugün. Siyah bir makyaj yaptım. Şiir gibi görünüyorum. Yüzüme kimseyi rahatsız etmeyecek bir maske takıyorum.
Annem her zaman "Senin tek problemin kilo, kilo versen her şey düzelecek." derdi. İnanmıştım ben anneme. Zannederdim ki kilo versem çok sevileceğim, her şey her zaman yolunda olacak.
Öyle olmuyormuş anne."Acı, hissedilmeyi talep eder."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lacivertin Günlüğü
Random"İnsanlığımızı, ahlakımızı, dünyayı çok uzun zaman önce yok ettik. Hissediyorum. Şimdi sıra anılarımızda ve hayallerimizde. Kafamızın içini süsleyen tüm bildiklerimizde. Her geçen saniye eksiliyorlar. Çok geç olmadan yazmalısın." -Hakan Günday/ Kiny...