18.21
İdmandan çıktım. Bahçede oturuyorum. Her zaman oturduğum köşede... Gri tişörtlü bir antrenör arıyor gözlerim. Bu defa burada kaç saat beklesem de o köşede belirmeyeceğini biliyorum.
"İyileşmek zaman alır." demişti annem. "Dengesizlikleri olabilir, onu hoş görmen gerek."
"İyileşmek zaman alır." demişti annem...
Çok yorgun uyandım bu sabah. Çok mutsuz... Erken de kalktım aslında. Ancak yataktan kalkmak istemedim uzun bir süre. Ardından eve gittim. Banyomu yaptım. Hazal ve Enes geldiler o sırada. Gece rüyamda kavga etmiştim Hazalla ve Simge'yle. Öfkeliydim yine uykumda. Tugay'ı aramadan önce Turan'a yazdım. En yakın arkadaşımı ekmek uğruna bile olsa biraz heyecanlanmak istemiştim.
Turan çalıştığını söyledi. Ben de planımı değiştirmeyip idmana geldim. Güçsüz hissediyorum. Açım. Tugay'ı aradım. Bir saate buluşalım dedik. Vasatın da altında bir antrenman oldu. Çıkıp en sevdiğim kahveyi aldım. Turan yoktu. Şimdi Tugay'ı bekliyorum.
Mavi kuşu duydum salonda yine. Ali'nin tatlı kuşu...
Bileğimdeki izler takılıyor gözüme bazen. Bugün hissettiğim en yoğun duygu yorgunluk oluyor.
"İyileşmek..." diyorum. "Zaman alır."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lacivertin Günlüğü
De Todo"İnsanlığımızı, ahlakımızı, dünyayı çok uzun zaman önce yok ettik. Hissediyorum. Şimdi sıra anılarımızda ve hayallerimizde. Kafamızın içini süsleyen tüm bildiklerimizde. Her geçen saniye eksiliyorlar. Çok geç olmadan yazmalısın." -Hakan Günday/ Kiny...
