ისე მალე გადიოდა დღეები უკვე თებერვალი სრულდებოდა 29 რიცხვიც დადგა იამ ნელა წამოყო თავი როცა კაკუნის ხმა გაიგონა
-მოდი...
ამოიფხუკუნა და მალე თორნიკე მასთან გაჩნდა კარი ფრყხილად დაკეტა და საწოლზე ჩამოუჯდა
-ია უნდა ვილაპარაკოთ...
-არ მინდა სანდროზე ლაპარაკი
-არ გესმის ხომ როგორ იტანჯება?
-შენ ყველაფერი არ იცი თორემ მის მხარეს არ იქნებოდი!
-რა არ ვიცი?!
-დაიკიდე რა!
-მისმინე ია! ის მარტო შენი პოტენციური შეყვარებული კიარა ჩემი ძმაკაციც არის!
-ახლა გინდა ჩვენი ურთიერთობა ადრე ხო არ გინდოდა?!
-ხო წამომაძახე ეგ ყოველ ორ წუთში!
-გადი რაა..
-ნუ აწვალებ მეცოდება! პირველად ვნახე სანდროს ტირილი...
-რა?!
-არ იცოდი?!
-ტიროდა?
-ცრემლად დაიღვარა ბიჭი და მეკითხები ტიროდა თუ არა?!
-ახლა როგორ არის?!
-წეღანაც ცუდად იყო ველაპარაკე...
უთხრა თორნიკემ და გოგო უცებ წამოვარდა ფეხზე საჭიროოთახში შევარდა გამოიცვალა გაემზადა უცებ აიღო ჩანთა
-მოიცა სად მიდ...
-სანდროსთან!
არ დაასრულებინა გოგომ ისე უთხრა და სახლიდან გავარდა ტაქსიში ჩახტა და მალე მივიდა სანდროს სახლთან კარზე არც დაუკაკუნებია ისე შევარდა სახლში ეგრევე კიბეებზე ავარდა და სანდროს ოთახში უნდა შესულიყო ბიჭმა კარი რომ გააღო და გოგოს რომ შეეფეთა დამწუხრებული სახე გაოცებისგან უცებ შეეცვალა გოგომ თვალები მიანათა მის თვალებს
-სან...
ეს უთხრა გოგომ და ბიჭი უცებ ჩაეხუტა ხელეები მოხვია და მთელი გულით ჩაეხუტა მისი სურნელი შეისუნთქა კისერში ნაზად აკოცა თვალები ეხუჭებოდა ისე მშვიდად იყო ამ გოგოსთან მიიკრა გულზე მისი სურნელი აბრუებდა ოთახში ნელა შეიყვანა კარი დაკეტა და კედელზე ააკრა თვალებში ჩახედა
-იაკო...
-სან...მე ძალიან...ძალიან მომენატრე...
ეგრევე ბიჭი ისე ეცა მის ბაგეს გოგოს სუნთქვაც კი გაუჭირდა წელზე შეუცურა ხელი და მთლიანად მიიკრა უცებ აიყვანა ხელში და კოცნა უფრო გააღრმავა საწოლზე დააწვინა და მისი მისი ტოპის ღილებს წვალება დაუწო მალე გახსნა და ამ დროს გაიგონა ტელეფონის ხმაც ისე მოუნდა ახლა ყველანაირი ტექნიკა გამქრალიყო თვალი ტელეფონისკენ გააპარა
-ჯანდაბა!
ამოთქვა და ტელეფონის გაორთვის ღილაკს უცებ დააჭირა მერე კი ისევ გოგოს მიუბრუნდა თითები ნელა გადაატარა სხეულზე და ისეთი სიამოვნება იგრძნო იამ თვალები მიეხუჭა ბიჭი კი ისევ კისერში შეუძვრა და სველი კოცნა დაუტოვა
-მოიცადე სანდრო...
თქვა სუნთქვაგახშირებულმა და ბიჭს თმაში შეუცურქ ხელი რაზეც უფრო აენთო სანდრო
-გის...გისმენ...
-ახლა არ გვინდა რაა...
შეხედა გოგომ და ტოპს ხელი მოკიდა მაგრამ ბიჭმა ხელი გააშვებინა ტოპზე
-გვინდა! მინდა ძალიან მინდა!
-არა! სალო მოვა!
-არ მოვა...ანდრიასთან და დემნასთან ერთად არის...
უთხრა ბიჭმ ადა ახლა შარვლის ღილსაც შეეხო ნელა შეხსნა
-გთხოვ...
-ნუ მთხოვ თავს ვერ ვაკონტროლებ!
შეხედა ბიჭმა მართლაც მოთმინებადაკარგული იყო
-იაკო?
ისევ შეხედა კითხვის ნიშნით და გოგომ თავი რომ დაუქნია შარვლის ელვა უცებ ჩამოწია
*...*
-რა კარგია შენთან...
ამოიჩურჩულა გოგომ სანდროს მკლავებში
-ჩემთან ჩემს მკლავებში...და შენ აღარ ბრაზობ?
-აღარ...
-კიდევ კარგი! უკვე აღარ შემეძლო მართლა!
-ქლუსუნობდი ხოო...
-ეეე ვინ გითხრა?!
-ჩემმა ძმაიამ!
-მაგ შენს ძამიას მოვკლავ!
უთხრა გოგოს და შუბლზე ნაზად აკოცა გოგომ კი გაუღიმა ოდნავ აიწია მისკენ და ტუჩზე აკოცა
-ასე მიწვევ ხომ იცი...
-კი ვიცი!
-მერე არ შეიძლება!
-შეიძლება!
-მჰმ?
წარბები აათამაშა ბიჭმ აგოგომ კი თმაზე დაქაჩა
-სისულელეების ფიქრს მოეშვი!
-ხომ გითხარი მიწვევთქო და რომ მითხარი შეიძლებაო აბა რა მეფიქრა?!
ჩაიღიმა ეშმაკურად
-ალბად მალე სალო მოვა ავდგეთ...
თქვ აგოგომ და წამოჯდა მაგრამ ბიჭმა ხელზე დაქაცა და ისევ მკლავზე დააწვინა
-რომც მოვიდეს მკიდია! აქ იყავი! ახლა სულ რომ ჰიტლერი გაცოცხლდეს და დაგვადგეს ეგეც მკიდია!
-რამდენი რამე გკიდია მეც მასწავლე?
-შენ რაზე იკიდებ ძაან მაინტერესებს?
ეშმაკურად ჩაიღიმა ისევ და გოგომ ბალიში ჩაარტყა უცებ იხელთა დრო ადგა და სააბაზანოში შეიპარა იბანავა ბიჭის საროჩკა აიღო თეთრი ლამაზი საროჩკა ჩაიცვა თმები შეისწორა და ნელა გამოვიდა აბაზანიდან სანდრო საწოლს ასწორებდა უკვე ჩაეცვა დ აგოგოსკენ რომ შემობრუნდა ისე გაეღიმა პატარა ბავშვივით მეტი რომ არ შეიძლებოდა
-რა ლამაზი ხარ...
-მადლობა...
-მგონი ეგ საროჩკა და ზოგადად ჩემი ტანსაცმელი შენა ტანზეა...ისე გიხდება ძალიან საყვარელი ხარ!
უთხრა ბიჭმ ადა უცებ ჩაეხუტა პატარა ბავავის ქცევები ჰქონდა ამ გოგოს რომ ხედავდა ლოყაზე აკოცა და თავზე მოეფერა მერე კი ხელი ჩაკიდა და ოთახიდან ქვემოთ ნელა ჩავიდნენ გოგო ცოტა დაღლილი იყო სიარულიც უჭირდა
-გინდა ხელში აგიყვანო?
შესთავაზა ბიჭმა და პასუხს არ დალოდებია ისე აიყვანა ხელში
-გადაირიე დამსვი!
-ნწნწწწნწწ არ დაგსვამ!
უთხრა ბიჭმ ადა კარის ხმა გაისმა შემოსასვლელი კარის და მალე ხმაც
-ძამიკო სახლში ვარ!
სალო იყო მალე კი წყვილი დაინახა მისაღებში და სიხარულისგან ლამის ცრემლები გადმოყარა
-თქვეენ?!
-ხო ჩვენ დამშვიდდი!
ამშვიდებდა სანდრო ია მაღალ სკამზე ჩამოსვა და დასთან მივიდა
-თქვენ შერიგდით?!
-ეგრე გამოდუს...
