-ეგრე გამოდის...
თქვა სანდრომ და იას გახედა გოგოს მორცხვად დაეხარა თავი
-არ მჯერა...
თქვა სალომ და ღიმილით მიირბინა იასთან ჩაეხუტა
-მადლობა ღმერთს შერიგდით თორემ ჩემი ძმა გიჟს გავდა გეფიცები!
თქვა სალომ და იას გაეცინა ისე შეხედა სანდროს
-სასაცილოა? მომკალი ბიჭი!
სიცილით უთხრა
*...*
დემნა ანდრიასთან და სალოსთან ერთად იყო ბარში იქაც კი თავს ზედმეტად გრძნობდა იმის მიუხედავად რომ წყვილი სულ ელაპარაკებოდა მაინც ზედმეტი ეგონა თავი ადრე წამოვიდა და საღამოს თავის ერთ ერთ უსაყვარლეს ადგილას მივიდა თავის საყვარელ პარკში სადაც ცოტაოდენი სკამი იდგა მუდმივად ცოტა ადამიანმა იცოდა ამ ადგილზე ბიჭი სკამზე ჩამოჯდა უკვე ჩამობნელებულიყო ცა ვარსკვლავებით მოჭედილიყო და მთვარეც ლამაზად ანათებდა ოდნავ უბერავდა სასიამოვნოდ ცივი კიავი დემნას გული აუჩქარდა ასეთ სასიამოვნო მომმენტებზე ბედნიერებით ივსებოდა მაგრამ ახლა თავს უჩვეულოდ გრძნობდა რაღაც აკლდა უფრო სწორად ვიღაც ცას ახედა მერე ნელა ადგა რადგან ხეები ეფარებოდნენ იქ პატარა ტბა იყო მის წინ ჩამოჯდა ლოდზე აქაც ხშირად ჯდებოდა ხოლმე ცას აჰყურა ტბა ნელა ირხეოდა სიგრილე ესიამოვნა ჟრუანტელმა დაუარა მერე კი თავისი უსაყვარლესი სურნელი რომ იგრძნო იფიქრა მეჩვენებაო მაგრამ რომ იგრძნო როგორ ჩამოუჯდა გვერდით "ვიღაც" ეგრევე მიხვდა ვინ იყო ის "ვიღაც" და გახედა მის გვერდით მარი იჯდა ცას გაჰყურებდა
-ლამაზია...
-შენ აქ?
-მახეოვს ეს ადგილი რომ გიყვარდა...
შეხედა ახლა გოგომაც
-ყოველ საღამოს დავდიოდი და არ მოსულხარ...
უთხრა გოგომ სევდიანი ღიმილით ბიჭი მართლაც დიდი ხანია აღარ ყოფილა აქ
-მარი მელოდებოდი?
-რა თქმა უნდა!
-რატომ?
კარგად ჩააკვირდა ულამაზეს შავ თვალებში და იქ ჩაიძირა უკვე მერამდენედ...
-იმიტორო მომენატრე სულელო!
უთხრა გოგომ სიცილით და ლოყაზე ღმუვლი სიცილის დროს გაუჩნდა რაზეც დემნასაც გაეღიმა
-რა საყვარელი ხარ...
ამოიჩურჩულა ბიჭმა გოგომ კი ორივე ხელით დაუჭირა სახე
-რას აკეთებ?!
კითხა დემნამ გოგომ გაუღიმა საყვარლად ეჭირა მისი სახე ბიჭმა შეახო მის ხელებს ხელები მის ნაზ ფარფატა ხელებს გოგომ კი სახე მისკენ მიწია და უცებ ნაზად დაეწაფა ბაგეს თვალები მიეხუჭა ხელები სახიდან არ მოუშორებია მაგრმწ მოუდუნდა და მთლიანად დემნას ხელებში მოექცა ტუჩები მოაშორა ჰაერი რომ აღარ ეყო ტუჩზე ოდნავ მიიდო თითი
-მარი რას მიკეთებ გამაგებიე?!
უთხრა ბიჭმა ისე რომ არ შეუხედავს ტბაში დაიწყო ყურება დაბნეულმა
-უბრალოდ გაკოცე მგონი...
ისე დაიბნა ძლივს მოუყარა სიტყვებს თავი
-ხო შენ ეგრე ქენი! მერე წადი უსიტყვოდ მერე გამაჩერე შემახსენე შენი თავი მერე მაკოცე რა გენაღვლება?!
შეხედა ბიჭმა ანერვიულებული თვალები ჰქონდა
-მაგით რისი თქმა გინდა?
შეხედა აცრემლიანებული თვალებით
-იმის რომ...უბრალოდ მიყვარხარ და შენ რას აკეთებ?!...მტანჯავ გესმის?!...მაშინ რომ გითხარი გვიანი იქნებათქო...ვერასოდეს შევძლებ შენს დავიწყებას რომც მომკლან და მითხრან გადაიყვარეო ვერ გადაგიყვარებ!
მთელი ემოციებით ეუბნებოდა და ვერ აკონტროლებდა ვერც ხმის ტონს ვერც ემოციებს ვერაფერს
გოგო კი აწყლიანი თვალებით უყურებდა რომელსაც ბიიწ ვერ ხედავდა ჯერ ჯერობით ის თავისას ყვებოდა
-ახლა რას ელოდები ჩემგან?! რამდენჯერ გადმოვდგა შენსკენ ნაბიჯი?! აღარ შემიძლია მეც მაქვს გული მეც მაქვს ადამიანობა...არ ვარ რობოტი რომ უბრლაიდ ის ვაკეთო რაც მევალება!
-დემნა...
-მარი უბრალოდ ჩამოყალიბდი ვერ ვხვდები რა გინდა იცი რას მიშვები?! იმ დღეს რომ გამაჩერე იცი რომ მთელი ღამე ვერ დავიძინე?! შენზე ფიქრი მკლავს! ახლაც კი მენატრები როცა აქ ხარ!
-ხოდა ჩამეხუტე...
ამოასრუტუნა გოგომ და ახლაღა მიხვდა ბიჭი რომ მარი ტიროდა შეხედა ცრემლები რომ მოგორავდა ლოყებზე ეგრევე მოხვია ხელები ძლიერად ჩაიკრა გულში გოგო კი მოკალათდა მის მკლავებში და ცრემლები გადმოუშვა
-ვიცი რომ ცუდი ვარ საშინელი...საერთოდ რაში გჭირდება ჩემნაირი გვერდით...ამდენ გოგოს მოწონხარ...
-სხვები არ მაინტერესებს! მე შენ მიყვარხარ!
-მაგრამ მე ასეთი ვარ შენზე არც მიფიქრია არ მიფიქრია როგორ გტკიოდა მე მხოლოდ საკუთარ თავზე ვფიქრობ და ვღელავ სულ საკუთარ თავზე მაშინაც ვინერვიულე რომ აღარ დამიბრუნდებოდი და მე დავიტანჯებოდი...
-მარი...
-მაპატიე რა რომ ასეთი საშინელი გოგო ვარ არ ხარ ვალდებული ამიტანო უბრალოდ არ გიმსახურებ...
თავი აწია გოგომ ცრემლი მოიშორა მაგრმა ისევ წამოუვიდა
-ახლა უკვე ბოდავ! რას ნიშნავს არ მიმსახურებ?! მე ისეთი მიყვარხარ როგორიც ხარ! ნუ სულელობ!
-კი მაგრამ ჩემს გამო რამდენის გადატანა მოგიწია...
-აქ რატომ მოხვედი?
ჩაეკითხა
-იმიტორო...მომენატრე...ძალაინ...
-და?
გოგომ თვალებში ჩახედა ბიჭიც გაუსწორდა წინ თვალები არ აურიდებია
-და შტერი ვარ...
-ჩემი შტერი ხარ!
-შენი არა!
უთხრა გოგომ და დემნამ წყენით შეხედა
-რა?
-ჩემი შეყვარებულის შტერი გოგო ვარ!
ეს უთხრა გოგომ და ისევ დაეწაფა მის ტუჩებს უცებ გადაუჯდა მუხლებზე და ძლიერად ჩაეხუტა
-რა თქვი?!
ბიმწ ატუჩები მოაშორა რომ დაეზუსტებინა
-რაც გაიგე!
-ჩვენ?
-ჩვენ!
-მეღადავები?
-ნწ არა...
უთხრა სიცილით და ბიჭი უცებ წამოხტა ხელში აიყვანა გოგო და უცებ დააბზრიალა
-დამსვიიი!
იცინოდა გოგო
-რა თქვი გოგოოო?! კიდე თქვი?!
-ხო ჩვენ შეყვარებულები ვართ...
ბიჭს თვალები გაუნათდათ
-ახლა ის სიტყვები მითხარი ჯადოსნური!
-რომელი?!
-ვითომ არ იცი?
-აბა შენ თქვი
-მე შენ მიყვარხარ!
-მე შენ მიყვარხარ!
უთხრა გოგომაც და ისევ ჩაეხუტა ბიმწ აკი მისი სურნელი შეისუნთქა
