PERİLERİN OYUNU

BİRTAKIM OLAYLAR

Ağlamıyordum. Evet, yanlış yok ağlamıyorum. Ayaklarım birbirine karışıyor, resmen ayakta duramıyordum. Garaja girdim ve arabayı çalıştırdım. Araba sürmesini biliyordum, bilmesem bile sihirlerim vardı. Arabaya bindiğimde arkamdan birinin gelmediğinden emin olarak hüngür hüngür ağlamaya başladım. Daha sonra bunu kendime yakıştıramadım ve ağlamamak için onca hıçkırığın içinde direndim.

Dudağımı ısırdım ısırdım ve ısırdım. Biraz gözlerim yaş ve yumuk bekledikten sonra evden ayrıldım. Nereye gideceğimi ben de bilmiyordum. Telefonu çıkarıp saate baktım ve sinirden koltuğun üstüne fırlattım. En azından şimdilik evden uzaklaşmam lazımdı.

Bomboş ilerliyorken gözüm hiç bilmediğim , daha önce görmediğim bir dağ yoluna çarptı. Her şeyi merak eden bir peri olarak arabayı oraya sürdüm. Yol fena değildi, ablamın arabası siyahtı eve gitmeden önce arabayı yıkamam gerekiyordu Çünkü yol toprak yol olduğu için çok fazla toz vardı ve arabaya yapışıyordu.

Yol sanki hiç bitmeyecekmiş gibi geldi bir an ve kenarda durdum. Arabadan indim ve etrafıma bakındım. Her yer yemyeşildi. Cennet gibiydi, ağaçların arasında koştum koştum ve daha çok koştum. Ağızım kulaklarımdaydı! Muhteşem bir yerdi burası , insanların bozmadığı, yakıp yıkmadağı belki de tek yerdi.

Mutluluktan koşarken ayağıma bir şey takıldı ve yere düştüm. Düştüğüm yer biraz dik bir yerdi. Artık benim durabilme gibi bir şansım yoktu , yuvarlanıyordum! Bayağı yuvarlandım. Karnımın sağ tarafımda bir acı hissediyor ve yuvarlanmaya devam ediyordum.

Sonunda durmuştum ama her yerim çok acıyordu. Özellikle karnım , elimi mecalsizce oraya koyduğumda elime ıslak ve sıcak bir şey bulaşmıştı. Korktuğum şeyin başıma gelmesinden korkuyordum. Maalesef evet, elimde kan vardı. Harika! Yaralıydım ve yanımda kimse yoktu. İleriden sesler geliyordu, ayağa kalkmam lazımdı. Çünkü her an konseyin adamları gelebilirdi. Zayn' ın hepimizi takip ettirdiğinden emindim. Ayağa kalktım , tam adım atacakken başım döndü , olduğum yerde sendeledim durdum. Düşmemek için çok direndim ama başaramadım. Kanamam artıyordu. Sesler daha çok yaklaşıyordu. Aklıma telefonum geldi , "Tabi ya telefon!" Dedim ve elimle ceplerimi yokladım ama yoktu arabada kalmıştı.

"Galiba yolun sonuna geldim senden nefret ediyorum dünya," dediğimde karşımda birkaç adam gördüm, yerden bakılınca ayakkabılarından ve gözlerim yukarı doğru çıktıkça, üstlerinden de anlaşılacağı üzere bu karşımdaki üç hayvan gibi adam konseydendi. Zayn yine beni şaşırtmamıştı. Zayn' ın adamlarının kıyafetleri siyahtı. Sağ üst omuzlarında ise büyük ve kırmızı bir logo vardı o logo, Z harfiydi.

Adamlardan biri yanıma geldi ve eğilerek, "Ayy , şuna bakın savunmasız , yaralı ve bir o kadar aptal bir peri! " Dedi alayla ve hepsi gülmeye başladılar. Adam doğrulduğu anda , bütün gücümü toplayıp yumruğumu yere geçirdim. Yer öyle bir sarsıldı ki adamların üçüde kaçacaz derken birbirine girdi. Aralarından biri , "Bunu Zayn 'a götürmeliyiz çocuklar, şuna bakın ne kadar da güçlü," dedi hayretle. Bir diğeri ise, "Aptal ! O zaten Zayn' ın aradığı perilerden biri. " Dedi ve bana daha çok yaklaşarak , yaramın üstünde tuttuğum elimi çekti ve ayağıyla bastı. O an o kadar canım yandı ki acıdan bağıran sesim dağları inletmişti. Bana bunu yapan adam devam etti , "Bu peri , Zayn' ın öldürdüğü liderlerin perilerinden bir tanesi. Bunun ataları benim annemi ve babamı öldürdü , " dedi ve bana intikam arzulayan gözlerle bakarak diğerlerine , "Biraz intikam almama yardım etseniz hiç de fena olmaz öyle değil mi? " Dedi. Ben yerde acı içinde kıvranırken onların kan kaybından ölebileceğim akıllarına bile gelmemişti.

Adam üstüme oturdu. Evet, bu zalim ve vicdandan aciz köpekler şuan bana işkence ediyorlardı. Yarama göz ucuyla bakarken hiç beklemediğim sırada yüzüme tokatın inmesi bir oldu. Bir daha bir daha ve bir daha. Artık son şans olarak gördüğüm bir numarayı yaptım.