#9 - Is This The End?
Maggie's Point of View
Tinry ko nang tawagan si Mel ng ilang beses pero hindi pa rin sya sumasagot. Ano ba kasi problema sa pagdedicate sa kanya ng kanta? 0.o
Iniisip nya ba na may gusto sa kanya si Francis? Posible. 0.o
Dialing 09*********
Text ko na nga lang -____-
To: Melay Jelay
Hoy. Kanina pa kita tinatawagan ah!! Ano ba kasi problema mo sa pag dedicate nila sayo ng kanta?!?! 0.o
Sent 8:46 am
Naghintay ako ng matagal na panahon pero wala pa rin syang sagot. May tumubo nang balbas sa mukha ko pero wala pa rin. Di kaya sumama na yun sa mga nagsinakulo ngayong holy week?
To: Melay Jelay
Oi. Mag bestfriends tayo. SAbihin mo na kasi!! >__< Ikaw naman eh. Wala ka namang sinasabi sakin kahit maliit na bagay lang eh. >__<
Sent 9:15 am
Easter na at wala pa rin. Hanggang sa dumating ang Christmas, tumanda na ko, nagkabalbas, namatay, wala pa rin XD
Ace's Point of View
Wala naman kaming intensyon na saktan ng ganun si Melanie eh. Wala talaga. Pagkatapos ng kanta parang nag-away ata sila ni Francis....ewan. Ako din naguguluhan eh.
Gusto ko nga pumunta sa bahay nila ngayon para kumustahin sya. Ayain ko kaya si Maggie pumunta?
Nalabas ako sa kwarto at pinuntahan si Maggie.
*knock*
*knock*
"Pasok" Sigaw ni Maggie na nasa loob ng kwarto nya.
"Ano kaya kung puntahan na natin si Mel sa bahay nila?" Sabi ko sa kanya.
"Sige. Kanina ko pa nga rin iniisip kaso wala lang akong kasama." Tumayo sya at lumabas na kami sa kwarto. Tinanong nya sa daddy nya kung pwede kaming ihatid sa bahay nila Mel at luckily pumayag naman.
---------
*Ding Dong*
Binuksan ng mama ni Mel yung gate nila.
"Tita nandyan po ba si Mel?" Tanong ni Maggie sa mama ni Mel.
"Naku sabi nya nga aalis sya. Punta daw sya sa may bridge magpapakamatay." XD
"Hala. Tita naman eh!" Sabi ni Maggie sabay tawa nya.
"Pero sa totoo lang malungkot talaga si Mel simula pa kagabi. Umuwi nga yun umiiyak eh. Ano ba nagyari?" Biglang nalungkot na din yung mukha ng mama nya.
"Ah wala po...misunderstanding lang po yun" Pagpaliwanag namin ni Maggie.
Pinapasok na kami ng mama nya at tinuro na nasa kwarto si Mel kaya pinuntahan namin.
"Mel?" Nakadapa si Mel sa kama nya na may unan sa mukha. Ang dami din tissue sa kama nya na para talagang iyak sya ng iyak kagabi pa.
"Naman. Para kang heartbroken diyan eh. Tigilan mo na nga yan." Sabi ni Maggie sa kanya.
"Oo nga. Wala naman kaming intensyon na saktan ka dahil sa isang kanta eh." Hindi pa rin naimik si Mel kaya linapitan ito ni Maggie.
Tnry namin sya icheer up pero wala pa rin. Halos isang oras kaming nandun kaya napag-isipan na naming umuwi.
