ASLINDA O YOK

BÖLÜM 12

O akşam merakı yenik düşmüştü. Sadece kim olduğuna bakacaktı. Fazlasına ihtiyacı yoktu. Nereden başlayacağından emin değildi. Okulda herkesin tanıyabileceği birkaç kişi düşünüyordu. Üst sınıfları düşünüyordu hem herkes tanır hem de takip ederdi. Takip ettikleri ve takipçilerinden bulma ihtimali artabilirdi. O şanslı kişiyi düşünüyordu. Kim olabilir, okulda kimi herkes tanıyabilir. Bu gecenin araştırma gecesi gibi olacağı öngörülebiliyordu. Aklında bütün okulun isimleri ve hesapları geliyordu. İlk önce kendi arkadaşlarından başladı. Takip ettiği bir arkadaşının takipçilerine baktı. Sınıfta çok adı geçen o kişiyi gördü. Leyla'nın sözleri aklına geldi. Leyla hep 'Pırlanta Çocuk, Elmas Çocuk' derdi. Yüz hatları fazla belirgin ve elmas şekline benzediği için öyle söylüyordu. Cildi parıl parıl parlıyordu aynı zamanda okulda herkes de tanıyordu. Ondan bulabileceğini düşündü.

'Ne olur hesabı açık olsun, hemen bulabileyim, lütfen, lütfen, lütfen.'

Pırlanta çocuğun hesabına girdiğinde hesabının gerçekten açık olduğunu gördü. Sanki yapmaması gereken bir şey yapıyormuş gibi kalbi çok hızlı atıyordu. Çok fazla kişiyi takip ediyordu. Buradan bulması biraz zaman alacaktı. Çocuğun yüzüne de dikkatli bakmadığı için az çok hatırlıyordu.

Daha önce böyle bir şey yapmamıştı, her araştırdığında daha çok merak ediyordu. Artık akşam olmuş herkes uyurken Öykü hala araştırıyordu. Daha doğrusu kim olduğunu merak ettiği için adını öğrenmek istiyordu.

Galiba buldu.

Profilinde bir giyim kabininde aynadan yana doğru dönülmüş, kot pantolon ve siyah kapşonlusunun olduğu, siyah kalın çerçeveli gözlüklü biri vardı. Hemen profil ismine baktı.

'atlasaalp'

Odasını sadece telefonun ışığı aydınlatıyordu. İsmi ne kadar güzelmiş diye geçirdi içinden. Rahat uyuyacaktı çünkü merakını gidermişti.

Sabah da okul için erken kalkması gerekiyordu. Sabah çalacak olan alarmını kurdu, ders programını ayarladı ve uyudu.