CHAPTER THIRTY-TWO

4 2 0
                                    

Chapter Thirty-Two

TPPOV

Bawat Kaharian ay maliwanag kahit saang banda man tignan. Mula sa mga daanan, kabahayan, maski sinasakyan ng mga immortal ay nagkikislapan dinaig pa ang kapaskohan sa mundo ng mga tao. Ngunit, ang mas nag-uumapaw ang kagandahan at mas maningning na kaharian ay ang sa kalangitan kung saan ang lahat ng Hari at mga Reyna ay patutungo pati na rin ang mga may dugong bughaw na imbitado sa pagtitipon at pagsasalo sa kasiyahan ng buong mundo ng mga Immortal.

May kaniya-kaniyang karwahe ang bawat pamilyang dadalo at hindi maitatangging napaka engrande ng mga kasuotan nila.

“This is what I call . . . enchanting! I missed this place!” Masayang komento ni Shanley nang makababa sa sinasakyang karwahe kung saan kasama niya ang iba pang Royalties.

Tulad nga no Shanley ay napahanga din ang lahat sa kagandahan at kasaganahan ng Palasyo.

“Parang Christmas lang dito ‘no? Hayst . . . first Christmas na wala sa bahay. Nakaka miss din maging tao.” Sabi ni Shanley. Mababakas ang kalungkutan sa boses nito.

“Bakit hindi ka nalang bumalik do’n? Total . . . isip-tao ka naman...”

“Ang sakit mo namang magsalita, Chen! May araw ka din sa’kin! Hmp!” Ani Shanley at tumalikod.

“Nga pala . . . hindi natin nakasabay si Yllani. Nasaan na kaya siya?” Tanong naman ni Crizelle na binigyang atensiyon naman ng iba pang mga kasamahan.

“Siguro susunod nalang?”

“Well, we don’t know what’s on that girl’s mind. We don’t know how capable she is, so weird of her, baka nga nauna pa siya sa atin dito hindi lang natin alam...” Said Rhichen.

“We should head up now, I can’t wait to see my parents!” Sabi naman ni Hanse bakas ang pagkagalak sa kaniyang boses. Lahat naman sila ay nagagalak na makita ang kanilang pamilya.

Sa kinatagal-tagal ng panahon at ngayon ay nakabalik na sila at makakasama na nila ang kani-kanilang pamilya.

Hindi pa man nakakahakbang sa malaki at malawak na hagdanan patungo sa taas ay sinalubong na silang lahat ng isang tagapag-silbi na nakilala ang kanilang prisensya.

“Your Highnesses, I am your humble servant for today’s night. Please call me whatever you want me to be called,” Nakayukong sabi ng tagapag-silbi.

Nagsi-tinginan ang lima at nagsi-tanguan.

“We’ll call you by your real name, what's your name?”

He straighten his pose and gave his full attention to us.

“It is an honor to be asked, my name is Harious.”

“Well, Harious, please lead us to the main hall where everyone is waiting.”

“Please follow me, Your Majesties.”

He then lead the way to the main hall where the main event of the Palace takes place.

The night has to be enjoyed. Will they?

My Teacher Is A Goddess Where stories live. Discover now