Türkmenistan'ın Ağzından:
-Gerçeklik-
21.00
Şişeyi eline verdim. Oda hiç sorgulamadan içti. Sonunda, şimdi rahat ve sakin bir uyku çekebilir.
(...)
Kırgızistan koltuğun bir kenarında uya kalmış. Ahhh~~ Çok tatlı!
Hemen yerimden kalktım ve dolapta -daha önce lazım olur diye koyduğumuz- battaniye ve yastığı aldım.
Tekrardan yanına gittim ve yastığı kenara koydum. Kırgızistan'ın kafasını tuttum ve yastığa yatırdım. Bacaklarından tutum ve düz yatmasını sağladım. Battaniyeyi üstüne örtüm ve bir süre ona baktım. Gerçekten 3 gündür kendini baya hırpaladı. Ah Kırgızistan ah...
Bir hemşire odaya girdi. Muhtemelen serumu falan değiştirecek. Herhalde.
Hemşire: Merhaba Türkmenistan. Nasılsın?
🇹🇲: Hım. İyi siz nasılsınız?
Hemşire: İyi. Doktor Türkiye'yi kontrol etmemi istedi. Müsait misiniz?
🇹🇲: Gelebilir siniz. Müsaitiz
Hemşire elinde tutuğu kağıda birkaç şey yazdı ve EKG'ye (1) baktı.
Biraz daha EKG'ye baktıktan sonra odadan hızlıca çıktı...Çıktı.
Türkiye'nin Ağzından:
-Gerçeklik Dışı-
Doğu Alm. : Ah Türkiye...Keşke savaş falan olmasaydı. En azından ayrı kalmazdık...
🇹🇷: Keşke... Ama şimdi, şu an birlikteyiz... Sana verdiğimin sözü unutmadım... Seni hayla deliler gibi seviyorum... Ben, sen öldükten sonra kimseye aşık olmadım ki... Çünkü biliyorsun... Kalbimin her yeri sana ait...
Doğu Almanya'nın yanakları kızardı. Yere bakmaya başladı. Bu hali çok tatlı. Elimi çenesine koydum ve hafifçe kaldırdım ve bana bakmasını sağladım. Anlına yaklaştım ve küçük bir buse kondurdum. Sonra kendime yaklaştırdım ve sarıldım. O güzel incecik ve bir o kadar güzel kokan saçlarını okşadım. Allahtan Nazi burada değil. Yoksa sikerdi belamı. 2.Dünya savaşından beri kıl bana...
(...)
Annemi görmem gerekiyor. Ben onun ne yüzünü gördüm nede sesini duydum. Fotoğrafını bile görmedim. Doğu Almanya bana yolu gösterdi.
Doğu Alm. : İşte. İleride...
Karşımda...
🇹🇷:..A-anne?
Saçları uzundu ve beyazdı.
Üzerinde bol ve mavi bir elbise vardı (2)
Biraz daha yaklaştım. Gözüm bulanıklaşmaya başladı. Annem, fark etmiş olacak ki hafif arkasına döndü.
Sonra Togay'ın sesini işitim... Bana sesleniyordu...
En son gördüklerim şey ise annemin mas mavi gözleriydi...
(...)
Türkmenistan'ın Ağzından:
-Gerçeklik-
21.45
Derin nefes aldım ve geri bıraktım.
Sonra Türkiye'ye geri baktım. Kırgızistan uyuduğu için haberi yoktu. İyi ki uyuttum onu. Bir yarım saat önce Türkiye'nin değerleri birden bire düştü. Hemşirede o yüzden odadan hızlıca çıkıp gitmişti. Neyse ki gereken müdahale erken gerçekleştiği için fazla bir şey olmamış.
ilk 24 saat gözetim altında kalacakmış. Uyanıp uyanmayacağı tamamıyla kendisine kalmış. Doktor, testlerin 3/2'sine tepki vermediğini söyledi. Kırgızistan'a uyanmayacak dedim ama...uyanabilme ihtimalide varmış. Daha demin söylediler. Yeni...ugh...
