Ölümün eşiğinden

198 15 13
                                    

Yıl: 25 aralık 1973

Türkiye yerde yan bir şekilde uzanmıştı. İstemsizce göz yaşları akıyordu. Haraket etmiyordu. Sadece ağlıyordu. Saatler geçmişti. Ama türkiye yattığı yerden kalkmadı. Yada NATO toplantısına gitmedi.
.
.
.
.
.
.
.
.
Sabah olmuştu. Türkiye o gün içmesi gereken ilaçları içmemişti. Hayla aynı pozisyonda. Büyük bir şok daha geçirmişti. Kimse yoktu yanında. Sovyetle arası bozuktu. Konuşmıyolardı. Yada kardeşlerini göremiyordu.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
4.gün sonra:
Türkiye hayla ilaçlarını almamıştı. Yapılan NATO toplantılarınada katılmamıştı. Vücudu yorgundu. İlaçlarını içmediği için bazı halüsinasyon lar görmeye başladı.
.
.
.
.
.
Türkiye mutfakta akşam yemeğini hazırlamıştı. Ekmekleri kesmek için bıçağı aldı ve kesmeye başladı.

İstanbul H: Nasılsın türkiye?

Türkiye sakin bir şekilde karşısına baktı. Abisi karşısındaydı. Kafasını ekmeğe çevirdi ve doğramaya devam etti.

İstanbul H: sana birşey söyledim kardeşim.

Türkiye sakin kalamadı ve elindeki bıcağı serçe bıçağı kesme tahtasının üstüne batırdı.

🇹🇷: KAPA ÇENENİ. YETERİNCE SIKINTIM VAR ZATEN.

İstanbul H: Tamam ya ne kızıyon

🇹🇷: Şimdi sakın ağzını açma. Şu bıcağı sana tekrar sokarım.

Türkiye'nin piskolojisi zaten bozuktu. En azından o ilaçlar biraz toparlıyordu. Halüsinasyon görmesini engeliyirdu. 6 gündür ilaçlarını içmemişti.

Türkiye hazıladığı ekmekleri tepsiye koydu ve salona doğru ilerledi. Yanınada nolur nolmaz bıcağı aldı. Ancak türkiye o bıçağı boşu boşuna almıştı çünkü orda kimse yoktu.

İstanbul H: sana sehba getiriyimi?

🇹🇷: Sana konuşursan bu bıcağı sana sokarım demedimi.

İstanbul H. türkiye bunu söyledikten sonra sustu ve konuşmadı. Tepsiyi bir kenara bıraktı, sehbayı oturacağı tekli koltuğa çekti. Sonrasında tepsiyi aldı ve sehbanın üzerine koydu.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Türkiye almadığı ilaçlar yüzünden halisyasyon ları bir artıyoesu bir azalıyordu. En sonda bu psikolojiye yenik düşmüştü. İsmet inönü öldüğü gün almadı ilaçlarını. Sonrada zaten o günden sonrada almamıştı.

Bir binanın tepesine gitti türkiye. En başından beri yapmadığı şeyi yapacaktı. (Siz anladınız)
Tepesinde oturacak banka benzer yerde vardı. İlk oraya gitti. Oturdu ve sigarasıbı yaktı. Belkide son sıgarası olacaktı. Belkide olmayacaktı. Bir süre sonra Sovyet gelmişti. Türkiye'ye aldırış etmeden yanındaki boş oturma yerine doğru gitti ve oturdu. Türkiye nezaketen sigara paketini Sovyet uzatı. Sovyete ablamış olacak ki içinden bir dal sigara aldı. Türkiye çakamğını sovyete verdi ve konışmasan sigarasını içmeye devam etti.

☭: Neden bursasın?

🇹🇷: Yanlız kalmak istedim.

☭: Azerbaycan devamlı iyi olup olamdığını soruyor. Ve ilaçlarını içip içmediğine de sordu.

🇹🇷: İyim. İlaçlarımı artık almıyorum.

☭: Neden içmiyorsun?

🇹🇷: beni neden sorguya çektin.

☭: Kendim için değil Azerbaycan için sordum.

🇹🇷: İyiyim dedim ya.

Sovyet sinirle ayağa kalktı ve sigarasını yere attı ve üstüne bastı. Kapıdan çıktı ve gitti. Artık yanlız kalmıştı türkiye.

~İsimsiz günler~ /Countryhuman Oneshot/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin