Play of Desire

Κεφάλαιο 27 Heaven Above

Ο λαμπερός ήλιος μπαίνει από τα τεράστια παράθυρα διακόπτοντας τον ύπνο μου, ανοίγω απαλά τα βλέφαρα μου και χασμουριέμαι. Ο Ίαν δεν είναι δίπλα μου, όμως είχαμε ξαπλώσει στο ίδιο κρεβάτι χθες, ίσως σηκώθηκε να ετοιμαστεί για τις σημερινές δραστηριότητες ,δεν έχω ιδέα τι έχει κανονίσει και ανυπομονώ να μάθω. Σηκώνομαι από το ξύλινο king size κρεβάτι με ουρανό και προχωράω προς το μπάνιο, πραγματικά ο φίλος του δεν έχει πρόβλημα χρημάτων, το ομολογεί η χρυσή ντουζιέρα και μπανιέρα που υπάρχουν μέσα στον χώρο, αλλά και όλα τα υπόλοιπα έπιπλα που είναι σε χρυσές και μπεζ αποχρώσεις. Ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπο μου και πλένω τα δόντια μου, μίας και δεν ξέρω που θα πάμε φοράω ένα τζιν σορτσάκι και μαύρο γιλέκο από πάνω, θέλω να είμαι άνετη. 

Κατεβαίνω κάτω και τον βρίσκω να κάθετε σε μια από τις ψιλές καρέκλες στην νησίδα της κουζίνας, <<Καλημέρα>> λέω σιγανά και τον πλησιάζω, σηκώνει το βλέμμα του και χαμογελάει ελάχιστα <<Καλημέρα πριγκίπισσα ξεκουράστηκες;>>. Τραβάω την καρέκλα δίπλα του και κάθομαι <<Αρκετά και χρειάζομαι καφέ>> πιάνω την κανάτα με τον γαλλικό και ρίχνω μέσα σε μια άδεια κούπα, ενώ τον ακούω να γελάει σιγανά. Είχε φτιάξει και ομελέτες. Αυτός ο άνθρωπος δεν παύει να με εκπλήσσει. <<Από τι ώρα σηκώθηκες και έφτιαξες όλα αυτά;>> ρωτάω και πίνω μερικές γουλιές καφέ, <<Αρκετά νωρίς>>. 

<<Κοιμάσαι καθόλου ή μήπως είσαι βαμπίρ και δεν το ξέρω>> για ακόμη μια φορά με εκπλήξει καθώς γελάει δυνατά - δεύτερη φορά από την στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας εδώ. Ίσως τελικά αυτό το νησί κάνει θαύματα. <<Κοιμάμαι πριγκίπισσα μην ανησυχείς και αν ήμουν βαμπίρ θα το είχες καταλάβει ήδη>>, σηκώνω το φρύδι μου και ετοιμάζομαι να απαντήσω, αλλά τον βλέπω να αφήνει το πιάτο του στην κουζίνα <<Λοιπόν τι λες να ξεκινήσουμε τις δραστηριότητες δεν θέλουμε να μας πάρει το βράδυ. Α και πάρε μαζί σου μαγιό>>. 

 Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά και αφού μαζεύω το πιάτο και την κούπα μου, τον ακολουθώ προς τα έξω. Ευτυχώς φόρεσα τα μαύρα, χαμηλά σανδάλια μου γιατί απ' ότι φαίνεται ο Ίαν έχει αποφασίσει να με εξουθενώσει στις δραστηριότητες. 

Πραγματικά η λέξη εξουθένωση είναι πολύ λίγο για να το περιγράψει. Ξεκινήσαμε με καγιάκ συνεχίσαμε με βαρκάδα πάνω σε πλωτό ξύλινο σκάφος και τελειώσαμε με parasailing. Αν είναι δυνατόν μέχρι να επιστρέψουμε σπίτι ένοιωθα πως δεν με κρατούσαν τα πόδια μου. Μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να το κάνει και επίτηδες, ίσως με κούραζε για συγκεκριμένους λόγους.