Play of Desire

Κεφάλαιο 21 Roses And Flame

<<Σάρα>> η φωνή του πατέρα μου ακούγετε από το σαλόνι καθώς περνάω την είσοδο του σπιτιού, προχωράω προς το μέρος του και τον βλέπω να κάθετε στον καναπέ ενώ πάνω στο τραπεζάκι υπάρχει ένα γυάλινο ποτήρι με ουίσκι. <<Μπαμπά>> του δίνω ένα απαλό φιλί και συνοφρυώνεται. Γαμώτο κοιτάζει το δερμάτινο πανωφόρι μου και το χθεσινό φόρεμα μου. ΣΚΑΤΑ. <<Πως ήταν η συνάντηση με την Γουέντι;>> παίρνω μια ανάσα και κάθομαι απέναντι του <<Καλή μιλήσαμε σχετικά με τις επόμενες κινήσεις μας, προς το παρόν όλα πάνε τέλεια και οι πωλήσεις το ίδιο>> απ' ότι φαίνεται εκτός από τον Ίαν έχω γίνει και εγώ εξπέρ στις δικαιολογίες και στα ψέματα. <<Χαίρομαι, ο Ανδρέα τι κάνει;>> τον κοιτάζω ερωτηματικά και καταπίνω <<Καλά υποθέτω, έχω να τον δω από την Νέα Υόρκη δεν... μιλάμε πια>> απαντάω. 

Σηκώνει το ποτήρι του και πίνει μερικές γουλιές, <<Ήμαστε καλεσμένοι στο σπίτι τους αύριο>> ορίστε. <<Γιατί;>> ρωτάω απότομα και το μετανιώνω αμέσως <<Γιατί οι γονείς του είναι φίλοι μας και ο πατέρας του σκέφτεται να κατέβει στην πολιτική οπότε χρειάζεται την βοήθεια μου>>. 

<<Και δεν μπορείς να πας μόνος σου χρειάζεσαι και εμένα;>> με κοιτάζει και χαμογελάει ελάχιστα <<Δεν ήξερα ότι τον αντιπαθείς τόσο πολύ, κάποτε ήσουν τρελά ερωτευμένη μαζί του>>. Δεν ξέρω τι τον έπιασε ξαφνικά τον πατέρα μου, αλλά δεν έχω καμία διάθεση να δω τον Ανδρέα. 

<<Κάποτε, όπως λες μπαμπά ήμουν... πλέον δεν είμαι>> απαντάω και αναστενάζει <<Κοίτα Σάρα θα σου μιλήσω ειλικρινά, δεν χαίρομαι καθόλου με την συμπεριφορά του Ανδρέα και όσα έκανε... πίστεψε με κανένας δεν σε αγαπάει περισσότερο απ' ότι εγώ. Όμως ο Ανδρέα είναι ένας άνδρας με κύρος και οικονομική κατάσταση, μπορεί να σταθεί δίπλα σου...>>

<<Και αν δεν με αγαπάει εάν με την πρώτη ευκαιρία βρει ξανά κάποια άλλη πιο ωραία από εμένα και με απατήσει; Μόνο το κύρος και η οικονομική κατάσταση μετράει;>> ρωτάω καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να δικαιολογήσω ποτέ τον Ανδρέα για όσα μου έκανε. <<Όχι δεν είπα αυτό, απλώς θέλω να είσαι ευτυχισμένη, να έχεις ότι θελήσεις. Ξέρω πως σε μεγάλωσα μέσα σε χρυσό κλουβί, όμως όταν σκοτώθηκε η μητέρα σου δεν είχα ιδέα τι να κάνω, οπότε προσπάθησα να σου δώσω τα πάντα, ώστε να είσαι ευτυχισμένη. Και αυτό θέλω να κάνει και ο άνδρας που θα σε παντρευτεί κάποια μέρα>>. 

Είναι πολύ σπάνιες οι φορές που με τον πατέρα κάνουμε τέτοιες συζητήσεις, σηκώνομαι όρθια και κάθομαι δίπλα του, με αγκαλιάζει τρυφερά και χαμογελάω. <<Μην ανησυχείς μπαμπά δεν χρειάζομαι χρήματα και περιουσία για να είμαι ευτυχισμένη μου φτάνει αυτός που θα έχω δίπλα μου να με αγαπάει πραγματικά>>. Με χαϊδεύει και αφήνει ένα απαλό φιλί στα μαλλιά μου, <<Μοιάζεις πολύ με την μητέρα σου Σάρα, και ξέρω πως είναι πολύ περήφανη για την γυναίκα που έχεις γίνει σήμερα>>. Με κοιτάζει και με σφίγγει περισσότερο <<Θέλω να ξέρεις πως ότι και να διαλέξεις στην ζωή σου θα είμαι δίπλα σου, όπως πάντα. Ζήτησες να γίνεις μοντέλο και δεν έφερα ποτέ αντίρρηση, όμως θέλω να προσέχεις>> τον κοιτάζω εξεταστικά <<Από τι να προσέχω; για αυτό δεν έχεις βάλει τον Σαμ και τον Ίαν να με προσέχουν>>.