Play of Desire

Κεφάλαιο 43 Dark Secrets

Τρεις μέρες μετά την συζήτηση μου με τον Ανδρέα κοιτάζω τις βαλίτσες μπροστά μου, η επίδειξη μόδας της Γουέντι έχει φτάσει και θα πετάξουμε για Μαϊάμι σε λίγες ώρες. Είχα κάνει μια προσπάθεια να μιλήσω με την φίλη μου αλλά δεν κατάφερα και πολλά, θα προσπαθήσω και να την πλησιάσω ξανά μόλις επιστρέψουμε πίσω. 

<<Ξέρεις ότι οι δυο  πρώτες βαλίτσες που μόλις κατέβασα, είναι αρκετές>>, κοιτάζω τον Ίαν που εμφανίζεται στην πόρτα του δωματίου και χαμογελάω στραβά, <<Τέσσερις μέρες θα μείνουμε όχι ένα χρόνο>> συμπληρώνει. 

<<Θέλω να έχω επιλογές>> η Μαίρη που κλείνει την τσάντα με τα παπούτσια γελάει σιγανά και την κοιτάζω απότομα, <<Όλα θα πάνε καλά, μην αγχώνεσαι>> μου λέει γλυκά και έρχεται προς το μέρος μου για να με  αγκαλιάσει σφιχτά, <<Σε μισή ώρα πρέπει να ήμαστε στο αεροδρόμιο και ακόμα δεν έχουμε ξεκινήσει>> παρατηρεί ο Ίαν και αναστενάζω <<Ορίστε έτοιμη είμαι, οι υπόλοιποι;>>.

<<Όλοι εσένα περιμένουν>> ο πατέρας μου ήθελε να είναι παρόν στην επίδειξη και φυσικά μαζί του θα ερχόταν και όλο το προσωπικό μας, κάποιοι έπρεπε να μαγειρεύουν και να καθαρίζουν την Βίλα που είχε κλείσει με τα πέντε υπνοδωμάτια. 

Κατεβαίνω προς το κάτω με τον Ιαν και τους υπόλοιπους να με ακολουθούν, μπαίνουμε στα αμάξια και ξεκινάμε για το Διεθνές Αεροδρόμιο Ουάσιγκτον - Βαλτιμόρης. 

<<Δεσποινίς Ντίξον>> ο ένας από τους δυο πιλότους μας χαιρετάει καθώς μπαίνουμε μέσα στο τζετ και καθόμαστε στις θέσεις μας. Η πτήση θα κρατήσει περίπου δυο ώρες και κοιτάζω τον γαλανό ουρανό απ' έξω. 

<<Σαμπάνια;>> μια κοπέλα κοντά στα είκοσι πέντε  σταματάει δίπλα μας και μας κοιτάζει, πιάνω στο δίσκο της υπάρχουν δυο ποτήρια, το ένα εκ των οποίων, το δίνω στον Ίαν που στενεύει τα μάτια του. <<Αναγκάστηκα να μάθω τα μαχαιροπήρουνα, καλούς τρόπους και τα ονόματα τουλάχιστον ογδόντα ατόμων. Δεν θα με αναγκάσεις να πιώ αυτό>> η φωνή του βγάζει όλη την ειρωνεία που έχουν τα μάτια του. 

<<Δοκίμασε το πρώτα και μετά>> λέω και σηκώνω το ποτήρι για να πιώ την θεσπέσια σαμπάνια που κρατάω στα χέρια μου, ξεφυσάει και τον βλέπω να πίνει επιτέλους. 

<<Λοιπόν, δεν είναι και άσχημη>> ξέρω πως είναι σπάνιες οι φορές που ο Ίαν πίνει, αλλά σήμερα αξίζει να κάνει μια εξαίρεση. Πετάμε για Μαϊάμι, για την επίδειξη και για πρώτη φορά θα είναι δίπλα μου, όχι σαν σωματοφύλακας αλλά σαν σύντροφός μου.