Play of Desire

Κεφάλαιο 41 Built For Sin

Δυο εβδομάδες αργότερα ο πατέρας μου έχει την πρώτη του κοινοβουλευτική συνέλευση. Όλο αυτό το διάστημα προσπαθήσαμε να πείσουμε την καλή κοινωνία να αποδεχτή την σχέση μας και κατ' επέκταση και τους Βουλευτές. Εάν δεν τα καταφέρναμε η καριέρα του πατέρα μου θα χανόταν μέσα σε μια στιγμή. Τα πράγματα είχαν πάει πολύ καλά. Απ' ότι φαίνεται αρκετοί ήταν με το μέρος μας - όχι όλοι όμως. Έχω χάσει το μέτρημα των συνεντεύξεων και των φωτογραφιών που κοσμούν τα περιοδικά με εμένα και τον Ίαν και επιτέλους έχει φτάσει η μεγάλη μέρα. 

Κάθομαι με τον Ίαν στο γραφείο του πατέρα μου και κοιτάζουμε την ανοιχτή οθόνη της τηλεόρασης που μεταδίδει την συνέλευση. Σε δέκα λεπτά τελειώνει. Σε δέκα λεπτά θα μάθουμε εάν όλα πήγαν καλά ή όχι. 

<<Όλα θα πάνε καλά>> ο Ίαν σφίγγει απαλά το χέρι μου και η καρδιά μου σφυροκοπάει <<Αλλά και να μην πάνε υπάρχει κι άλλο σχέδιο>>.

<<Το οποίο είναι;>> 

<<Να κάψουμε το κοινοβούλιο>> γελάω σιγανά και τα μάτια μας ενώνονται <<Τότε σίγουρα κανένας τους δεν θα μας στηρίξει>>. 

<<Ναι αλλά θα περάσουμε ωραία>>. 

Γελάω ξανά και νοιώθω λίγο να χαλαρώνω. Τα λεπτά περάσαν και βλέπω όλους τους Βουλευτές να βγαίνουν από την αίθουσα και να κατευθύνονται προς την κλειστό δωμάτιο λίγα μέτρα πιο μακριά. Η σχέση μας είναι θέμα επικαιρότητας όχι όμως και κρατικό ζήτημα για να το συζητήσουν στην Βουλή. Όποια απόφαση κι αν έχουν πάρει τα μέλη της καλής κοινωνίας - τα περισσότερα από τα οποία είναι μέσα στο κοινοβούλιο θα την μάθουμε σε λίγα λεπτά από τώρα. Θα ενημερώσουν τον πατέρα μου με το που μπουν και κλείσει η πόρτα πίσω τους.

Δυο λεπτά. Τρία. Πέντε. Έξι. Οκτώ. Δέκα. 

Βηματίζω πάνω κάτω στο δωμάτιο μου και ξεφυσάω. Άντε. Ίσως έπρεπε να είχα ψάξει και για τους υπόλοιπους Βουλευτές, μπορεί να έβρισκα και για αυτούς διάφορα πράγματα, τα οποία θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω εναντίων τους όπως κάναμε με τον Ραφαέλ. 

Όλα θα πάνε καλά. 

Μια ανατριχίλα περνάει από το κορμί μου και κοιτάζω γύρω μου. Θα έπαιρνα όρκο ότι άκουσα μια γυναικεία φωνή να μου ψιθυρίζει.... μια φωνή που έμοιαζε τόσο πολύ με της μητέρας μου. Όμως μέσα στο δωμάτιο είμαι μόνο εγώ και ο Ίαν. Να τι συμβαίνει όταν δεν κοιμάσαι. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου. Όλο το βράδυ στριφογύριζα και από το άγχος μου δεν έκλεισα μάτι.