Play of Desire

Κεφάλαιο 22 Before The Storm

ΊΑΝ/ ΣΑΡΑ

ΙΑΝ

Έχω εθιστεί. Ποτέ και τίποτα δεν το είχε πετύχει μέχρι τώρα. Δεν ήμουν φαν ούτε του αλκοόλ ούτε και των ουσιών. Ειδικά με την εκπαίδευση μου, ποτέ δεν ξέφευγα από τον έλεγχο. Κι όμως ένα πλάσμα με 1,74 ύψος, κόκκινα μαλλιά και υπέροχο δέρμα που μοσχοβολάει βανίλια με έχει κάνει να μην μπορώ να αντισταθώ. Δεν βαριέσαι εάν η Σάρα είναι εθισμός με τα χαράς να μην κάνω ποτέ αποτοξίνωση. Ας μείνω για πάντα σε αυτόν τον εθισμό. Το μάτι μου πιάνει μέσα στην οθόνη την Σάρα να κατεβαίνει προς τους κήπους, έχουν περάσει μόλις δυο μέρες από το τελευταίο μας ραντεβουδάκι στο κιόσκι και χαμογελάω καθώς οι αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό μου. 

Τα μαλλιά της είναι λιτά και η φλοράλ φούστα της ανεμίζει στο απαλό αεράκι του Απριλίου, ακούω την πόρτα να ανοίγει και έπειτα να κλείνει ξανά πίσω μου. Δεν χρειάζεται να κοιτάξω για να δω ποιος είναι. Ο Σαμ. Τραβάει την καρέκλα και κάθετε δίπλα μου, αφήνει ένα ποτήρι με ουίσκι δίπλα μου και τον κοιτάζω λοξά. <<Λίγο νωρίς δεν είναι για να αρχίσεις να πίνεις >> με κοιτάζει και έπειτα γυρίζει προς τις οθόνες <<Λίγο αργά δεν είναι για να μου κάνεις κήρυγμα εσύ, είσαι τόσο μεθυσμένος από την σχέση σας που δεν προσέχεις>>. 

Τον κοιτάζω και συνοφρυώνομαι δεν μου αρέσει να μου την λένε, όμως εάν όντως ο Σαμ πιστεύει πως φέρομαι απρόσεκτα θέλω να το ξέρω. <<Μίλα εάν έχεις να πεις κάτι πες το. Ξέρεις πως δεν μου αρέσουν τα μισόλογα>> ο Σαμ παίρνει μια ανάσα και τεντώνεται πάνω στην καρέκλα του. <<Δυο άτομα τα οποία είχαν βάρδιες προχθές με ενημέρωσαν πως δεν ήσουν στο χώρο παρακολούθησης και είδαν περίεργες κινήσεις στον εξωτερικό χώρο. Ήθελαν να σου το αναφέρουν, αλλά όπως προ είπα δεν σε βρήκαν εδώ>>. 

Γαμώτο ήμουν σίγουρος πως κανένας δεν μας είχε πάρει χαμπάρι, το ξέραμε πως ήταν ριψοκίνδυνο αυτό που κάναμε, αλλά ο φόβος μας άναβε ακόμα περισσότερο. <<Ξέρεις πως έχω τις αντιρρήσεις μου για αυτή την σχέση, όμως δεν μπορώ να σε αναγκάσω να μην την βλέπεις είστε και οι δυο ενήλικες και κάνετε τις επιλογές σας. Τουλάχιστον να είσαστε πιο προσεκτικοί και...>> ο Σαμ στρέφετε προς το μέρος μου και με κοιτάζει άγρια <<Μη τολμήσεις να ξανά φύγεις από τον χώρο παρακολούθησης όσο έχεις βάρια. Αύτη. Είναι η δουλειά σου. Κατανοητό.>>

<<Απολύτως>> έχει δίκιο, αυτή είναι η δουλειά και τα είχα κάνει μαντάρα, όμως... <<Ναι αλλά ήταν μαζί μου, δεν ξέρω πως μπορεί να είδαν κάτι οι φρουροί, ίσως όταν μπήκαμε μέσα στο σπίτι, ίσως...>>