Play of Desire

Κεφάλαιο 35 Whisper Of Truth

ΙΑΝ

Είναι απίστευτο πως μπορεί μέσα σε μια στιγμή να αλλάξει όλη σου ή ζωή. 

Την μια στιγμή υπηρετούσα στον στρατό και την άλλη δούλευα ως σωματοφύλακας. 

Την μια στιγμή ήμουν ορφανός και την άλλη είχα οικογένεια.

Όλα ανατράπηκαν την στιγμή που άνοιξα αυτό το μικρό χαρτί που μέσα του έκρυβε τόση αλήθεια. 

Ο αδελφός μου με τον Κάρτερ είχαν αποχωρήσει τα ξημερώματα από το σπίτι μου επιστρέφοντας ο καθένας στις δουλειές του και αφήνοντας με, μόνο και σοκαρισμένο. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον έχω κανονικά αδέλφια και όχι κάποιον που επειδή μεγάλωσα μαζί του τον αισθάνομαι σαν αδελφό μου. 

Σταματάω μπροστά από τις γυάλινες τζαμαρίες ενός συνοικιακού καφέ λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι μου και κοιτάζω μέσα. Εντοπίζω τα αληθινά μου αδέλφια να κάθονται σε ένα από τα τραπέζια στην γωνία. Είχα ζητήσει να τους συναντήσω και τους δυο χωρίς να τους δώσω καμία εξήγηση περί τίνος πρόκειται και τώρα νοιώθω όλο το σώμα μου να μουδιάζει καθώς μπαίνω μέσα και κατευθύνομαι προς το μέρος τους. 

<<Κύριε Νάιτ, δεν καταλαβαίνω τον λόγο της συνάντησης μας, όμως η αδελφή μου επέμενε και δέχτηκα>>. 

<<Τι θα έλεγες εάν σου πω ότι εγώ και εσείς ήμαστε αδέλφια>>. Δεν υπάρχει λόγος για υπεκφυγές καλύτερα μια και έξω. Ο Ανδρέα κοιτάζει την Βανέσα και μετά εμένα. 

Δεν ξέρω πόση ώρα κοιταζόμασταν χωρίς να πούμε λέξη. Η Βανέσα πιάνει το ποτήρι με το νερό και πίνει μερικές γουλιές, <<Θα σου έλεγα ότι είσαι τρελός και χρειάζεσαι γιατρό αμέσως>> απαντάει εν τέλη ο Ανδρέας και τον κοιτάζω. 

Κάθομαι απέναντι του στην άδεια καρέκλα και με ακολουθούν, <<Δεν καταλαβαίνω, όντως είσαι αδελφός μας;>> ρωτάει η Βανέσα και ο Ανδρέας της ρίχνει ένα άγριο βλέμμα. <<Όχι δεν είναι. Απλώς λέει μαλακίες. Θα το ήξερα εάν είχαμε αδελφό και θα το ήξερε και ο πατέρας μας>> απαντάει κοφτά χωρίς να με αφήσει να μιλήσω. 

Όταν ο Σεμπάστιαν μου έδωσε το χαρτί με το όνομα του πατέρα μου και των αδελφών μου ήθελα να το πετάξω στα σκουπίδια χωρίς να το κοιτάξω, όμως η περιέργεια νίκησε και το κοίταξα. 

Ανδρέας Σκοτ, ετεροθαλής αδελφός μου.

Βανέσα Σκοτ, ετεροθαλή αδελφή μου.

Ραφαέλ Σκοτ, πατέρας μου. 

Ο πατέρας μας. 

Έχω συγγένεια με δυο ανθρώπους που απεχθάνομαι περισσότερο από οποιανδήποτε στον κόσμο και ειδικά ο ένας - ο Ανδρέας ευθύνεται και για τις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν. Βγάζω από την τσέπη μου το χαρτί που μου έδωσε ο Σεμπάστιαν και το αφήνω μπροστά του, υπάρχουν αρκετές πληροφορίες, όπως η ημερομηνία που με άφησε στο ορφανοτροφείο και το ποσό που έδωσε για να μην μαθευτεί ποτέ η ταυτότητα του. Αλλά τίποτα δεν μένει κρυφό από τον Σεμπάσταν Κάρτερ.