Play of Desire

Κεφάλαιο 33 Splintered Heart

Στρέφω το βλέμμα μου οπουδήποτε αλλού εκτός από τον Ίαν. Γνωρίζω ότι εάν τον κοιτάξω θα λυγίσω και θα τρελαθώ. Το στρες, οι τύψεις και όλη αυτή η εξάντληση των τελευταίων ημερών έχουν καταβάλει το κορμί μου και με τα βίας μπορώ και στέκομαι όρθια. Όμως τα μάτια μου πέφτουν πάνω του και η καρδιά μου ραγίζει. Δεκάδες σπασμένα κομματάκια πέφτουν στα πόδια μου. Ο Ίαν με κοιτάζει ακίνητος, το βλέμμα του παγερό <<Αυτό που είχαμε;>> μουρμουρίζει με σταθερή φωνή και με προϊδεάζει για όσα θα ακολουθήσουν. <<Ήταν ωραίο όσο κράτησε, αλλά ο κόσμος πλέον γνωρίζει. Όλα τα φώτα είναι στραμμένα πάνω μας, μας παρακολουθούν όλοι>> νοιώθω την πικρή γεύση μέσα στο στόμα μου από τα λόγια που ξεστομίζω. <<Περάσαμε καλά, αλλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο, ότι κι αν είναι αυτό που... έχουμε - που είχαμε, πρέπει να σταματήσει>>.

<<Περάσαμε καλά>> η φωνή του είναι ακόμα πιο ήρεμη, πιο επικίνδυνη.

<<Ίαν, σε παρακαλώ μη το κάνεις ακόμη πιο δύσκολο>> τυλίγω τα χέρια μου γύρω από το κορμί μου καθώς ανατριχιάζω και γνωρίζω πολύ καλά πως η θερμοκρασία είναι κοντά στους είκοσι δυο βαθμούς. Εγώ όμως έχω παγώσει. <<Πες μου κάτι, όλο αυτό το κάνεις γιατί θέλεις ή επειδή νοιώθεις υποχρεωμένη απέναντι στον πατέρα σου;>> η φλέβα στον λαιμό του χτυπάει σταθερά ενώ τα γαλαζοπράσινα μάτια του σκουραίνουν. <<Έχω υποχρέωση στον πατέρα μου, με μεγάλωσε και έκανε τα πάντα για εμένα μετά τον θάνατο της μητέρας μου. Είμαι υποχρεωμένη να τον ακούω. Όλοι μέσα στο σπίτι γνωρίζουν πλέον για την σχέση μας, τι πιστεύεις ότι θα συμβεί μόλις όλα βγουν στο φως και στα κανάλια>>.

Μια αστραπιαία ανάμνηση περνάει από το μυαλό μου, εγώ να στέκομαι ακίνητη κοιτάζοντας τον πατέρα μου πεσμένο κάτω ενώ ο Σαμ τρέχει κοντά του. <<Κύριε!>> φωνάζει <<Άλφρεντ!>> τον ταρακουνάει αλλά τίποτα. Στέκομαι μαρμαρωμένη, προσπαθώ αλλά τα πόδια μου δεν κουνιούνται, πρέπει να πάω κοντά του να δω εάν είναι καλά. Φυσικά και δεν είναι. Μόλις έχει καταρρεύσει εξαιτίας μου, εξαιτίας όσων είπα. <<Ένα ασθενοφόρο γρήγορα>> ακούω τον Σαμ να φωνάζει μέσα από το ακουστικό του προς αυτόν που βρίσκετε στην άλλη πλευρά. "Η σχέση σας θα διαλυθεί και δεν πρόκειται να τον ξανά δεις ούτε να του μιλήσεις" . "ΟΧΙ".

<<Σάρα...>> η άγρια φωνή του Ίαν με κάνει να επιστρέψω στην πραγματικότητα, κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να βρω το προσωπείο που χρησιμοποιώ όταν βρίσκομαι έξω, όταν απλώς συμμετέχω σε εκδηλώσεις που δεν θέλω και ακούω τους άλλους να μιλάνε ακατάπαυστα. Την Σάρα που χαμογελάει και βγαίνει με ψιλά το κεφάλι ακόμα και από το δωμάτιο που μόλις έχει πιάσει στα πράσα το αγόρι της να κάνει σεξ με την φίλη της γιατί δεν θέλει να προξενήσει φασαρίες. Την Σάρα που βλέπει για τελευταία φορά την μητέρα της και ξέρει πως δεν θα ακούσει ξανά από το στόμα της το αγαπημένο παραμύθι της. Την ψυχρή, Σάρα, την Σάρα που κάνει τα πάντα για να είναι σωστή, την Σάρα που στέκετε αγέρωχη μπροστά στους δεκάδες φωτογράφους.