Listen... {GW15}

ΜΕΡΟΣ 8ο

Θαλασσινα? Θαλασσινα!

"Σσσσς ηρεμησε....". Παλι η ιδια φωνη, παλι το ιδιο φρικιαστικο γελακι στο τελος της προτασης, παλι η ιδια καταληξη. Σηκωνομαι και τριβω τα ματια μου. Μηχανικα κοιταζω την οθονη του κινητου μου για να επαναθυμθσω στον εαυτο μου μερα, ωρα, ετος κλπ.

"Χμ...Κυριακη..." μουρμουριζω μεσα στα σκεπασματα μου γελωντας, οταν ακουγεται ο χαρακτηριστικος ηχος ειδοποιησης του κινητου μου. Παραξενεμενη κοιταζω την οθονη και...βλεπω μια υπενθυμιση. "Σημερα στις 22:00 ραντεβου με Αρη".... Μισο....ΤΙ?!

Κοιταζω ξανα και ξανα την οθονη του κινητου μου μη προσπαθωνταςνα πιστεψω αυτο που βλεπω. Το ειχα ξεχασει εντελως! Πωω μπραβο Ευα ωραια τα καταφερες... Σηκωνομαι και πηγαινω προς τη κουζινα. Ειναι γνωστο πως δεν μπορω να σκεφτω λογικα....ιδιος οταν δεν εχω φαει!

Καθομαι να διαβασω, γιατι μην ξεχνιομαστε εχουμε και μια σχολη να βγαλουμε. Οχι, δεν ειμαι "φυτο" αλλα κατι τετοια τα περνω στα σοβαρα. Θα τελειωσω την εργασια που εχω για αυριο και θα ετοιμαστω. Φτιαχνω ενα μικρο προσχεδιο στο μυαλο μου για να παραμεινω οργανωμενη και συγκεντρωμενη...μα ποιον κοροιδευω, αυτο δε προκειται να γινει. Κοιταζω να ελενξω την ωρα...20:30...ΤΙ?! Ξεχαστηκα εντελως με το διαβασμα, καλα οκ μπορει να με πηρε και λιγο ο υπνος καπου στους απειρους αριθμους, αλλα το θεμα ειναι πως εχω αργησει!

Σηκωνομαι και τρεχω προς τη ντουλαπα. Λοιπον...εχουμε και λεμε. Λεω στον εαυτο μου κοιταζοντας το περιεχομενο του ανοιχτου μου παραδεισου...ναι, την αγαπω...Γη καλει Ευα...Ωραια, πρωτον θελουμε κατι οχι πολυ προκλητικο (γελαω με αυτη μου τη σκεψη μιας και δεν εχω και πολλα τετοια ρουχα), δευτερον κατι σκουροχρωμο, τριτον κατι μακρυ γιατι εξω κανει πραγματικα παγωνια. Ο καιρος στην Ελλαδα ειναι σαν μια καλοστημενη ταινια...δεν ξερεις απο που θα σου'ρθει!

Ξεφυσαω, μουτρωνω, βριζω, αλλα και παλι δεν βρισκω κατι να βαλ...Ναι! Φυσικα, μα πως το ειχα ξεχασει?! Ωω το αγαπω αυτο το φορεμα! Ειναι τοσο...γλυκο και ρομαντικο. Απο κατω μαυρο σταρακι (γιατι δεν μου πολυαρεσουν τα ψιλοτακουνα), κοκκινο ματ κραγιον, ελαχιστο eyeliner και μασκαρα...δεν πιστευω οτι χρειαζονται πολλα πολλα. Τα μαλλια μου κατω (οπως παντα). Κοιταζομαι στο καθρεπτη και αφου μου αρεσει το αποτελεσμα, αρπαζω μια μαυρη τσαντα με αλυσιδα και το κινητο μου, καθως επισης και τα ακουστικα-ψηρες μου. Δεν θα εβγαινα ποτε απτο σπιτι διχως αυτα...