Listen... {GW15}

ΜΕΡΟΣ 14ο

"Βιαστικες κινησεις (;)"

Αρης pov

"Δεν τελειωσε..." ειπα και τη φιλησα. Η αληθεια ειναι πως εκλεισα τα ματια μου περιμενοντας το χερι της να συναντησει με δυναμη το μαγουλο μου, αντιθετως μια ξαφνικη ζεστασια γεμισε καθε εκατοστο του σωματος μου, απο τα χειλη ως τις ακρες των χεριων μου. Νιωθω το αιμα στις φλεβες μου να αυξανει ταχυτητα και τα παντα μεσα μου μετα απο ξαφνικη παυση να περνουν ξανα μπρος. Τη κοιταζω και κανει μισο βημα πισω, το βλεμμα της μεσα σε μια στιγμη αλλαζει και απο ντροπαλο και ναζιαρικο μετατρεπεται σε ...αμηχανο, χαμηλωνει το βλεμμα στο εδαφος και ψαχνει κατι να πει. Καταληγει σε ενα απλο "Συγνωμη" και εξαφανιζεται μεσα στο πληθος.

Τρεξε πισω της, τι περιμενεις?! "Δεν μπορω" λεω στον εαυτο μου περισσοτερο σαν συνειδητοποιηση της καταστασης. Χαμηλωνω το κεφαλι, σαν ηττημενος. Ηττημενος απο τι? ή μαλλον απο ποιον? Ωωω ξερεις πολυ καλα απο ποιον... η φωνη μεσα στο κεφαλι μου δεν ελεγε να παψει και νιωθω τοσο απογοητευμενος. Οχι με την Ευα, οχι με το υποσεινηδητο μου, αλλα με τον εαυτο μου...βιαστηκα...

Ευας pov

Με φιλησε...οχι. Ειναι λαθος. Μα, γιατι? Γιατι ετσι! Κανω ενα βημα πισω και ψαχνω κατι να του πω, πρπει, με κοιταζει με βλεμμα γεματο απορια ισως και θυμο δεν μπορω να δω ή να σκεφτω καθαρα τιποτα αυτη τη στιγμη. Πρεπει να βγω εξω. Νιωθω τον αερα που με περικλειει να ελατωνεται σιγα σιγα και την ανασα μου να με εγκαταλειπει. Ψελλιζω μοναχα ενα "Συγνωμη" και ουσιαστικα τρεχω προς την εξοδο. Δεν φταει αυτος. Ισα ισα, η συμπεριφορα του ηταν παντοτε σωστη απεναντι μου, δηλαδη...τις περισσοτερες φορες. Ωστοσο δεν ηταν λογος αυτος να του φερθω ετσι. Βγαινω βιαστικα εξω σπρωχνοντας οποιον στεκονταν εμποδιο μπροστα μου.

Βγαινω στο πεζοδρομιο και κανω σημα στο πρωτο ταξι που αντικριζω. Μπαινω μεσα και του δινω τη διευθυνση του διαμερισματος μου. Σε 10' ημουν σπιτι και σε χρονο ρεκορ, αλλαζω το βραδινο μου ντυσιμο με τις φαρδιες μου πιτζαμες και σωριαζομαι στο καναπε. Η Ιωαννα με κοιταζει σαν εχει διπλα της κανεναν ζομπι.

Ευα: Τι!

Ιωαννα: ΤΙποτα τιποτα τιποτα..μην με φας, σε παρακαλω.

Ευα: Χαχαχα ελα ρε Ιωαννα λεγε.

Ιωαννα: Ελα ρε Ευακι γιατι εισαι ετσι?

Ευα: Με φιλησε...

Ιωαννα: Δεν το πιστευω! (λεει με ενα χαμογελο ως τα αυτια)

Ευα: Ναι...

Ιωαννα: (Της υφος της αλλαζει και φοβαμαι πως θα με χτυπησει) Ευα...τι εκανες?

Ευα: Εφυγα?

Ιωαννα: ΤΙ?! Πας καλα κοριτσι μου? Γιατι?!

Ευα: Δεν...δεν ξερω...μου φανηκε λαθος.

Ιωαννα: Το να τρως μονη σου σε μια φορα οικογενειακη συσκευασια παγωτου δεν σου φαινεται αλθος αλλα σου φανηκε αυτο?

Ευα: Ισως?

Ιωαννα: Τι να σου πω ρε φιλη...εισαι περιεργος ανθρωπος. Καληνυχτα.

Μου λεει και μου δινει ενα φιλι στο μαγουλο. ¨Καληνυχτα¨της απανταω...Μπραβο Ευα, σ**τα τα εκανες, Ωωω σε ευχαριστω τη ευγενικια που εισαι. Αρχιζω και το χανω. Παιρνω μια βαθια ανασα και αποφασιζω να παω και εγω για υπνο. Εξαλλου, το βραδυ ηταν ηδη πολυ δυσκολο και απο οτι φαινεται το πρωινο που θα ακολουθησει θα ειναι εξισου βασανιστικο. Τα ματια μου βαραινουν. Κλεινουν. Δινω σαφεις εντολες στον εγκεφαλο και για πρωτη φορα αυτος ακολουθει...Λιγο πριν κοιμηθω ψελλιζω ενα "Καληνυχτα Αρη" λες και ο αερας θα μπορεσει να μεταφερει τη σκεψη μου στο μυαλο του...

Αρης pov

Ξαπλωνω και κοιμαμαι. Αυτο θελω. Να κοιμηθω οσο το δυνατον γινεται περισσοτερο ετσι ωστε να ξεχασω το βραδινο συμβαν. Ελπιζω να μπορουσα να το βγαλω και απο το δικο της μυαλο και ξαναδοκιμασω αργοτερα. Ομως δεν ειναι ηλεκτρονικο παιχνιδι, δεν υπαρχει δευτερη ευκαιρια. Βαζω τα ακουστικα στα αυτια μου στη χαμηλοτερη σκαλα και αρχιζει να παιζει το Not the only one-Sam Smith. Η μουσικη αυτου του κομματιου σαγηνευει το μυαλο μου και ηρεμει τις σκεψεις μου. Πριν κοιμηθω ψελλιζω στον αερα "Καληνυχτα Ευα". Με την ελπιδα πως ο Πιτερ Παν παραμονευει εξω απο το παραθυρο μου και θα της μεταφερει τα λογια μου στο μαξιλαρι της...

#Καλησπερα, καλησπερα. 1300 προβολες?! Τι να πω δε ξερω..<3 <3 Λυπαμαι που αργησα να ανεβασω αλλα δουλευω ταυτοχρονα και μια αλλη ιστορια που ξεκιναω να γραφω, τιτλος: SURVIVAL τα κεφαλαια θα αρχισουν να ανεβαινουν συντομα.

^Οσο για το σημερινο παρτ λυπαμαι για αλλη μια φορα που ειναι μικρο, ωστοσο επρεπε να αφιερωσω ενα κεφαλαιο σε αυτη τη σκηνη και πιστευω αξιζε το κοπο ;)

~Βιντεοκλιπ, το τραγουδι που ακουγε ο Αρης πριν κοιμηθει.  Not the only one-Sam Smith.

Love yaa