Waves of Lies (Seule Fille Series #2)

Chapter 7

Happy 1k reads! Thank you!

ERIS

Nilapag ko muna ang tray sa may counter at kinuha ang panyo ko para punasan ang pawis ko. Masyadong maraming customer ang dumating kanina kaya pagod na pagod kami. May ilan pang nagpa-picture sakin. Hindi naman ako artista.

At buong hapon kaming amoy pawis kahit malamig naman sa loob. Sa ngayon naman ay kaunti naman na ang mga nasa loob dahil may ilang nag-aalisan na.

Sinimulan ko nang itali ang buhok ko dahil init na init ako at hindi ko na rin kinakaya na nakalugay ang buhok ko. Bumuga ako nang hangin pagkatapos kong itali ang buhok ko at umupo sa isang upuan na malapit sa counter dahil sa sobrang pagod.

Pinagmasdan ko ang mga tao sa loob. May mga umaalis na dahil tapos na sila at meron namang nananatili para magpahinga o tumambay muna. Nilibot ko ang mga mata ko sa kabuuan ng Café.

The café is just another ordinary café like any other. The interior has a modern design. The color palette is warm and inviting, with shades of brown, cream, and soft pastel colors. There were also lights above; it was chic lighting.

In the middle of where I am now, there is the counter, and behind it is the chalkboard menu where different types of coffee, pastries, sandwiches, desserts, and so on are listed. There are chairs and tables on the left and right sides, and there is also one on the side next to the window where there is a flower in the pot as a design. Also on the right side, there are chairs and a table next to two bookshelves.

Sinadyang ipalagay 'yon ni Ate Karina dahil mahilig siya sa mga libro at gusto niya na may bookshelf din ang loob Café niya. Sa labas naman ng Café ay mayroon ding mga upuan at lamesa para sa mga taong gusto roon pumwesto kesa rito sa loob. May speaker din sa loob para magpatugtog ng mga kanta katulad nalang ngayon. This café is peaceful for me. I love it here so much that I will not regret working here, especially the people here who I consider my family. Walang pagsisisi akong nararamdaman.

Kasabay nang pagpasok ng sunod na kanta ay ang pagtunog ng bell, senyales na may pumasok. Pumasok ang mga kalalakihan na mga pamilyar sakin. Napaismid ako at napatingin sa relo ko.

Kaya naman pala, alas kwatro na. Uwian na. Hindi ko napansin ang oras. Wala sa sariling napairap ako.

Song currently playing: Double Take by Dhruv

I could say I never dare
To think about you in that way, but
I would be lyin'
And I pretend I'm happy for you
When you find some dude to take home
But I won't deny that

Nagtama ang mga mata namin ni Luther dahil siya ang huling pumasok. Nagsalubong ang mga kilay niya nang makita ako. Agad kong napansin ang ilong niyang may bandaid. Nakita kong hinila siya ni Jack Frost at sabay silang umpo. Ang pwesto nila ay malapit sa bintana.

Medyo marami ng mga bakante ngayon dahil may mga umaalis na.

In the midst of the crowds
In the shapes in the clouds
I don't see nobody but you
In my rose-tinted dreams
Wrinkled silk on my sheets
I don't see nobody but you

"Order kami!" Rinig kong sigaw ni Rafael.

Nakitang kong binatukan siya ni Jagger. "Bungol! Pwede ka naman tumayo at umorder nalang doon sa counter!"