✨Kitapta bazı yerlerde şiddet vb. Olduğu için 12 yaş ve üzerinin okumasını talep ediyorum✨
17 yıl sonra gerçek ailesinin kendisini bulmasıyla ailesinden ayrılan Eylül'ün serüvenine hoş geldinizzz.
Eylül bir emekli asker ve Antep aşiret torunu iken b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Eylül ve Oya*
"Fabrikadan halka ,güzelliğim marka."
Eylül gerçek ailem vakasının 14. Bölmünehoşgeldinizzz Beklediğinize deyecek bir bölüm olduğunu düşünüyorum zira hayatımda bir ilk yapıp sınırımı aştım ve 8000 kelimeden fazla olan bir bölüm oraya çıktı.
Bazen bazı şeyleri başarmak için bazı şeyleri feda etmek gerekir denir ya. Bazıları zamanından feda eder bazıları canından bazıları ise malından.
Ben Eylül Tunç Öztürk olmaya karar vererek kendi ruhumu feda ediyordum. Çünkü biliyordum ki bu işin sonunda eğer olurda Öztürklerden büyük bir yara alırsam kendimi komple çekerdim ve her şeyi silerdim.
En korktuğum ihtimal buydu ama bir kere bu yola girişmiştik.
Kollarımdan ayrılıp mutlu bir şekilde evladını kucağına alan Leyla annem bana dönüp oya annem gibi yanaklarımdan öpmüş ve içeriye gitmişti.
Onun gitmesiyle dolan gözlerimi hızla silip hiç bir Öztürk erkeklerine bakmadan direkt abimgile bakmıştım.
Tepkilerin den korkmuştum ilk kez, biliyordum her kararım da yanımda olurlardı ama beni kaybetmeyi düşündükleri an çıldırıyorlardı. Lakin korktuklarımın aksine hepsi bana gülümseyerek bakıyordu ve en çok da gururla...
Şuan acayip bir şekilde sarılmak istiyordum, en çok da güvendiğim kollara sığınmak istiyordum.
Kunt abim bunu anlamış gibi kollarını kocaman açıp gülümsedi.
"Gelmezsen bu koca adamın kolları küsermiş bir minik güle."diyerek gamzesini çıkarıp beni hayran eden gülümsemesini bana sununca kimseyi umursamadan koşarak Kunt abimin kollarına girmiş ve kollarımı beline sarmıştım.
Benim sarılmamla oda gülerek kollarını belime sarmış basını boynuma gömmüştü.
"Seninle gurur duyuyorum bebeğim." Diye fısıldaması gözümden bir kaç yaşın akmasına sebep oldu.
"Abi ben bir savaşa girdim ve bu savaş çok güç. Benimle dört yanımda ama en çok da yanımda elimi tutar mısın?" Diye konuştum ağlayarak.
"Sen zaten istesen de istemesen de ben senin her zaman yanında olacağım bebeğim. Herkesin dünyası varsın yuvarlak küre olsun, sen benim dünyamsın zaten gülgüzelim." Dedi ve beni kendine bilmem kaçıncı kez hayran etti.
