VANİA KRALLIĞI

36.BÖLÜM

CerenPacar  Bu bölümü sana ithaf ediyorum!

Ramazan geldiii sahura kadar uyumayıp kitaplar okunuyormu? Ksdhaldnsldb

Keyifli okumalar!

...

Acı her yerdeydi. Kalbimde, zihnimde, ellerimde, saçlarımda. Bastığım yerde, oturduğum sandalyede baktığım her yerde. Bu tarifi imkansız bir şeydi, sokakta görünce gülümsediğim kedi dahi acıydı artık.

Hastanenin koridorunda oturmuş sıranın bana gelmesini bekliyorduk. Neden burdaydım ben? Ah sağlık için, önemi kalmış mıydı ki? Ruhum böylesine acılar içinde kıvranırken bedenimin ne önemi vardı?

Lamia keskin

Ekranda yanan isimmimle içeri girdim. Doktor bir şeyler söylüyor, Derin cevaplıyordu. Geçen konuşmalar bana değmeden yanımdan geçip gidiyordu sanki ne konuştuklarını duymuyordum. Muane oldum, doktor bir şeyler demeye devam etti. Derine bir kağıt verdi ve dışarı çıktık. Derinin arabasına bindik ayrıldık hastane bölgesinden.

"Lamia?"

"Hı?"

"Endişe edecek bir şey yokmuş bak düzenli bir şekilde ilaçlarını alırsan geçermiş. Senin hep bir kız çoçuğu hayalin olduğunu biliyorum."

"Bana neden inandın?"

"Ne?"

"Sana imkansız olabilecek bir şey anlattım sorgusuz sualsiz bana neden inandın Derin?"

"Anlattıkların insana çok saçma geliyor evet. İnsanın aklına mantığına uymuyor ama senin söylediğin bir şey beni sana inandırdı."

"Ne?"

"Zorunluluk olman."

Kolumda oluşan fakat döndüğümde yerinde olmayan ay ve güneşin yerinde dolaştırdım parmaklarımı.
"Konun nereye doğru gittiğini anladım ama anlamak istemiyorum. Bana sen olmadığını söyle."

"Dedem."

Derinin dedesi bir zorunluluk muydu? Bu lanet olası şey kaç insanın hayatında vardı? Fazla insanın hayatında ise nasıl bu zamana kadar duyulmamıştı? Her şey çok karışık ve baş ağrıtan cinstendi.

"Sana söylemediğim için bana kızma lütfen. Kendi hayatım olsaydı anlatırdım ama onun hayatı sonuçta."

"Derin inan ki kimseye kızabilecek gücüm dahi yok. Sanki benden et koparmışlar gibi canım yanıyor. Derin canımın bu kadar yanması hiç normal değil. Evet onu seviyorum, ona aşığım ama aşk bu kadar acı verici bir şey mi?"

"Aşk tam olarak bu kadar acı verici bir şey. Üzgünüm bebeğim keşke bunu hiç tatmasaydın."

Derin yıllar önce yaşadığım acıyı yaşamıştı. Onun ne kadar berbat bir halde bulduğumu çok iyi hatırlıyorum. Nasıl toparlanmıştı? Nasıl tekrar gülmeyi başarmıştı? Bu hiç geçmeyecek gibiydi ve geçerse diye ödüm parlıyordu.

"Çok şey düşünüyorum Derin çok. Keşke daha çok sarılsaydım. Daha çok öpseydim. Daha çok duygularımı belli etseydim. Ona kızdığım anlar geliyor hep aklıma, sırtıma oturmuş bir vicdan azabı ve keşkelikler silsilesi."

"Birine aşık olacağını asla düşünmezdim ama iyi tarafından bak. Ne kadar saklamaya çalışsan da sen içten içe hep aşık olmak ve aşık olunmak istiyordun. Bir yolunu bulup sizi tekrar birleştireceğiz."

"Biliyor musun beyaz tenli."

Şaşkınlıkla kahkaha attı
"Ne? İnanmıyorum sen yıllarca tuttur esmer olmayanı bal olsada unut diye."