Πόλεμος Και Ειρήνη

πρώτη μέρα

Το πρώτο τους πρωινό σαν παντρεμένους τους βρήκε αγκαλιά,με τα ρούχα μισάνοιχτα.Κανεις τους δεν είχε το κουράγιο να αλλάξει στις μοσχομυριστες νυχτικιές που παρέμεναν τυλιγμένες στο τραπέζι όπως τις άφησε η Μορφούλα.

Η Θεοφανώ ήταν η πρώτη που ξύπνησε. Ανοιξε τα μάτια της και χαμογελασε πριν τα κλείσει ξανά.Ο ήλιος δήλωνε περασμένη ώρα να δε την έμελλε. Σηκωθηκε αργά και πήγε να πλυθεί.Οταν γύρισε ο Αντρέι έλειπε.Η Θεοφανώ κάθισε στο κρεβάτι και κοιτούσε τα λουλούδια που στόλιζαν γύρω γύρω. Χαμογελωντας ξάπλωσε ξανά και κοίταξε το δαχτυλίδι στο χέρι της γελώντας

Ούτε που πήρε χαμπάρι τον Αντρέι που είχε μπει αθόρυβα

"Αντρέι"

Ο Αντρέι ξάπλωσε πλάι της

"Καλημέρα"

"Καλημέρα"

"Μας περιμένουν κάτω"

Είπε ο Αντρέι και της έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο

"Δε θέλω να πάω"

"Ούτε γω,μα πρέπει"

Η Θεοφανώ χάιδεψε το μάγουλο του και τον έφερε κοντά για ένα φιλί στα χείλη.
Ο Αντρέι την έφερε κοντά του και έφερε τον εαυτό του από πάνω της κρατώντας επαφή με τα χείλη της

Τότε χτύπησε η πόρτα

"Η κυρά είπε να κατέβετε για πρωινό"

Η Θεοφανώ δεν ήθελε να σταματήσει μα και η σκέψη που ως θα τους περίμεναν δεν ήταν ευχάριστη

"Μετά το πρωινό"

Ψιθύρισε ο Αντρέι και σηκώθηκε

Στο πρωινό όλοι τους περίμεναν

"Ωραίο γλέντι"

"Πραγματικά μπορεί να μην κράτησε ως το πρωί αλλά το καταευχαριστηθηκαμε"

"Χορέψαμε με την ψυχή μας"

Η Θεοφανώ και ο Αντρέι μπήκαν στην τραπεζαρία και πήραν τη θέση τους πλάι στον Μάρκο και την Κερασινα

"Καλώς τους νιονυμφους"

"Θεοφανω καλώς όρισες και επίσημα στην οικογένεια"

"Να σαι καλά Ρηνιώ μου"

Αφού έφαγαν όσο ήταν οι άντρες φρόντισαν να απομονώσουν τον Αντρέι και οι γυναίκες τη Θεοφανώ, περίεργοι για την προηγούμενη νύχτα

"Για πες, θέλω λεπτομέρειες "

Ξεκίνησε η Μεταξία

"Μεταξία"