Πόλεμος Και Ειρήνη

Ειρήνη

1830

Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος είχε πλέον πρωθυπουργό,τον Ιωάννη Καποδίστρια.Ο Αντρέι είχε νιώθει μια κάποια υπερηφάνεια και μια κάποια σιγουριά για το μέλλον της χώρας.Ειδικα όταν του πρότεινε μια θέση στο στρατό ή σαν ηθελε στο δικαστήριο σώμα δεδομένης της εμπειρίας είναι στα δύο

"Είναι τεράστια ευκαιρία"

Η Θεοφανώ φόρεσε τα σκουλαρίκια της

"Δε το θεωρώ καλή ιδέα"

Ο Αντρέι γύρισε ξαφνιασμένος προς το μέρος της

"Νόμιζα πως θα χαιροσουν?
Θα βοηθήσουμε τη χώρα να σταθεί στα πόδια της"

"Θα ασχοληθείς με τα της κυβέρνησης ή με του στρατού?"

"Δεν είμαι σίγουρος.Στο στρατό υπάρχουν και άλλοι άξιοι οπλαρχηγοί που οι στρατιώτες εκτιμήσουν περισσότερο από μένα,από την άλλη -"

"Θέλω αν γυρίσουμε πίσω "

Το σπαθί έπεσε από τον χέρι του και βροντηξε στο πάτωμα

"Τι εννοείς πίσω?"

"Πίσω,Αντρέι,πίσω στη Ρωσία"

Τα λόγια της Κερασίνας είχαν μείνει στο κεφάλι της μα είχαν ξεχαστεί μέσα στη φλόγα της επανάστασης που είχε θεριεψει ξανά και έτσι συνέχισε να υπηρετεί την πατρίδα και τη φαμίλια. Πλεον η πατρίδα δε χρειαζόταν τις υπηρεσίες της και η σκέψη εκείνη είχε θεριεψει στο μυαλό της φωνάζοντας δυνατά,διαμαρτυρόμενη για την παραμονή τους στο Ναπλι

"Θαρρείς θα με πάρουν μετά από κοντά 10 χρόνια που υπηρετώ άλλη πατρίδα?"

Η Θεοφανώ σηκώθηκε και κείνη

"Πες το ανάγκη Αντρέι,ανάγκη να φύγουμε.Δωσαμε και συ και γω,φτάνει"

"Θεοφανώ, συνελθε.Τι σου συνέβη?"

Ρώτησε ο Αντρέι παραξενεμένος

"Σε παρακαλώ"

"Δε μπορώ να σου κάνω το χατίρι, Θεοφανώ μου"

1840

Η Λασκαρίνα είχε γίνει πια μια όμορφη κοπέλα, έχοντας τα μάτια της  μητέρας της και τα μαλλιά τι χρώμα του πατέρα της και της μπούκλες της μάνας της.
Ο Αντρέι για τη μόρφωση της είχε φροντίσει να φέρει καθηγήτριες από τη Ρωσία μα και μορφωμένες ρωμιες και ρωμιούς.Μιλούσε ξένες γλώσσες,χόρευε χορούς ευρωπαϊκούς μα και ντόπιους, λάτρευε τα άλογα και την ξιφασκία.

Ο Τζανέτος λάτρευε και εκείνος την ξιφασκία και γενικά ασχολούνταν με τα όπλα,για αυτό άλλωστε είχε επιλέξει να φοιτήσει στην Ευελπίδων στρατιωτική σχολή,στην οποία δίδασκε ο Αντρέι.Αυτο όμως δεν τον απέτρεπε από το να γράφει στον ελεύθερο του χρόνο.Οπως η αδελφή του μιλούσε και εκείνος ξένες γλώσσες και έγραφε και στα ελληνικά και στα ρωσικά